Striborg – Nefaria
Displeased Records, 2007
Het Australische eenmansproject Striborg maakt necro black metal in de stijl van Xasthur, Ildjarn, Vlad Tepes, Mutiilation en Necrofrost. Dit ondergrondse subgenre wordt mijns inziens bevolkt door genieën enerzijds en debielen anderzijds. De genieën, zoals Xasthur, slagen erin de luisteraar mee te zuigen in een neerwaartse maalstroom van duisternis, haat en kilte. De debielen weten dat gevoel van pure duisternis evenwel niet op te roepen. In dat geval blijft alleen het gevoel over dat je in de maling bent genomen: 15 euro neergeteld voor stofzuigergeluiden en gekrijs, begeleid door een onzeker gerikketik op de achtergrond…
In welke categorie valt Striborg: worden we in de maalstroom meegenomen, of worden we in
de maling genomen?
Sin-Nanna (het onooglijke individu dat schuilgaat achter Striborg) weet in
principe wel hoe hij een naargeestige sfeer moet oproepen. Hij gebruikt daarvoor gruwelijk
gekrijs en gegrom, een holle, galmende productie, donkere keyboard partijen op de
achtergrond, kille postpunk intermezzo’s en ambient stukken.
Maar daar blijft het helaas bij; Sin-Nanna is vergeten om goeie composities te
schrijven. Geen goeie riffs, geen spannende arrangementen. Voor het oproepen van sfeer moet
hij het voornamelijk hebben van galm, vervormde vocalen en andere sound effects. Daardoor
kan hij, uitzonderingen daargelaten, de aandacht niet langdurig vasthouden. Hij slaagt er
dan ook niet in mij mee te zuigen in een maalstroom van duisternis, haat en kilte. Het
sporadisch gebruik van een drumcomputer komt de sfeer ook al niet ten goede.
Sommigen zullen dit ongetwijfeld als KVLT bestempelen, maar wat mij betreft kan een
beetje meer muzikaliteit geen kwaad.
Tracklist:
- Nefaria
- Permafrost Forest
- Somnambulistic Nightmares
- Garmonbozia
- Lament
- Bleeding Black Tears of Hate
- Black Apparitional Void
(bonus: tracks 8-16 taken from Tragic Journey Towards The Light demo 1995)
Line-up
- Sin-Nanna – alles
Links: