All Shall Perish – The Price of Existence
Nuclear Blast – 2006
Onder het motto “beuken met die hap” is hier dan de nieuwe All Shall Perish. Hun debuut Hate.Malice.Revenge
deed al veel death metal- en metalcore liefhebbers door de kamer stuiteren en ook Nuclear Blast was meteen overtuigd en plukte
dit Amerikaanse vijftal zonder aarzelen weg bij een Japans label. Die plaat knalt als een dolle stier door je
speakers en een volledige luisterbeurt op vol volume kan, als je niet oppast, tot de nodige vernielingen leiden in je
directe omgeving. En laat dat nou net de bedoeling zijn van deze band! Inmiddels dus een nieuw album in de winkels:
The Price of Existence.
Muzikaal is er in ieder geval vrij weinig veranderd t.o.v. het debuut. Er wordt nog steeds gesmeten met knalharde
death metal-riffs, dwaze Dying Fetus-achtige gitaarriedels, Zweedse aandoende melodieën en stevige moshparts. Dit alles
wordt bijgestaan door de ferme, afwisselende grunt van nieuwbakken zanger Hernan “Eddie” Hermida. Op zich niks nieuws onder de zon dus,
maar het is ze opnieuw gelukt met een alleraardigst album op de proppen te komen. Het staat allemaal weer als een huis en
er zit weer lekker veel afwisseling in wat betreft tempo, riffing en zang.
Tóch weet deze plaat mij minder te boeien als de
voorganger. Ten eerste doen de nummers mij over het algemeen iets minder (paar uitzonderingen daargelaten natuurlijk) en ten
tweede vind ik de productie minder geslaagd. Niet dat deze slecht is, maar die op Hate.Malice.Revenge was een tikkeltje smeriger
en vond ik een stuk beter bij de muziek passen. Het geluid op The Price of Existence is wat gladder en helderder dus,
wat licht ten koste gaat van de agressie die het album moet uitstralen. Daarbij klinken ook de drums vrij on-organisch, terwijl
deze toch vrij prominent in de mix is gezet. Begrijp me niet verkeerd, het geheel klinkt nog steeds moddervet, maar een tikkeltje meer
smerigheid en productioneel evenwicht had voor mij dit album nog een stuk aangenamer kunnen maken.
Fans van dit soort “deathmetalcore” zullen hoe dan ook geen buil vallen aan dit album, want de ultrastrakke nummers
puilen weer uit van de kwaliteit en zullen menig liefhebber weer doen schuimbekken van opwinding. Alleen een paar kleine
(maar toch voor mij persoonlijk vrij belangrijke) kanttekeningen zorgen ervoor dat het cijfer niet de 80 punten ontstijgt, maar
die genoemde kritiek kan ook een kwestie van smaak zijn natuurlijk. Ik zou zeggen: probeer het eens en oordeelt u zelf.
Tracklist:
- Eradication
- Wage Slaves
- Day of Justice
- There is No Business to be Done on a Dead Planet
- Better Living Through Catastrophe
- Prisoner of War
- Interlude
- We Hold These Truths
- The True Beast
- Promises
- The Last Relapse
Line-up:
- Matt Kuykendall – drums
- Ben Orum – rhythm guitar
- Chris Storey- lead guitar
- Mike Tiner – bass
- Hernan Hermida – vocals
Links: