The Midnight Ghost Train – Cold Was The Ground
Napalm Records, 2014
The Midnight Ghost Train heeft mij als muziekliefhebber een loer gedraaid. De band uit Kansas was al populair bij mijn vriendin, mijn broer, mijn zuster en mijn zwager voordat ik het ontdekte. Dit is helemaal vreemd aangezien deze laatste twee mensen helemaal geen metalheads zijn. Maar dit zegt wel iets over The Midnight Ghost Train. Het speelt stoner/bluesrock dat zo goed is dat buitenstaanders hier ook van onder de indruk zijn. Daarnaast speelde het trio zo ongeveer overal waar het kon. Met als hoogtepunt het optreden op Roadburn, dat voor thuisblijvers gelukkig ook op plaat te bewonderen is. Hierdoor heeft The Midnight Ghost Train veel mensen voor zich weten te winnen. Ik denk dat de band met Cold Was The Ground hier uiteindelijk de vruchten van gaat plukken.
Het vorige album Buffalo draaide al overuren in mijn huis. De mix van zware blues, lome hardrock en stoner bleef erg goed hangen. Ik hoorde een goed ingespeeld powertrio waarbij de bluesy riffs en de whiskey-stem van Moss opvielen. Logischerwijs tekende Napalm Records de band en het label heeft hiermee goed gedaan. Cold Was The Ground is een beter album dan het toch al sterke Buffalo en dat ligt vooral in de variatie en songstructuur. Hierdoor zijn de elf nummers zo om en heb ik in tijden niet zo genoten van een album. Er zit niet één inzakmomentje in en ieder nummer heeft wel iets onderscheidends in zich. Zo is Gladstone bijvoorbeeld erg sterk door de catchy gitaarlijn die ingeweven wordt in het refrein. Dit terwijl Twin Souls speelt met tempo’s en Arvonia opbouwt naar een sober en hondsgemeen bluesnummer. En zo heeft ieder nummer wel iets spannends. Toch moet ik het rustige The Little Sparrow wel even noemen. Het is een Tom Waits-achtig spoken word nummer met een mooie poëtische tekst. Sober en met een galmende viool. Erg goed.
Hierdoor blijft Cold Was The Ground een erg interessante plaat om naar te luisteren. De heren hebben er echt werk van gemaakt om nummers te schrijven die spannend blijven. Dit zonder pretentieus of over-eclectisch te worden. Eigenlijk kan ik deze plaat aan iedereen aanraden die houdt van ZZ Top, Down of Kyuss en ik ken geen metalhead die niks heeft met ten minste één van deze bands. Deze plaat gaat hoog op mijn jaarlijst komen.
Tracklisting:
- Along The Chasm
- Gladstone
- BC Trucker
- Arvonia
- One Last Shelter
- The Canfield
- Straight To The North
- No. 227
- The Little Sparrow
- Twin Souls
- Mantis
Line-up:
- Steve Moss – Zang, Gitaar
- Brandon Burghart – Drums
- Mike Boyne – Bass
Links: