Benighted – Asylum Cave
Seasons Of Mist, 2011
Met een afgaande wekker, een vrolijk nieuwsbericht en een opgewekt ‘’What’s up, Doc?’’ trapt Benighted haar zesde studioalbum af. De knotsknettergekke brutal deathgrind-formatie bestaat sinds 1998 en heeft inmiddels een encyclopedie opgebouwd van vijf albums. De black metal-invloeden zijn sinds het debuut steeds minder geworden en het algehele geluid is flink wat kilo’s aangekomen. Na het overtuigende Icon komen deze Fransozen nu met Asylum Cave.
Benighted behoeft geen verdere introductie. Deze band staat garant voor een flinke dosis rammende muziek. Het is niet zomaar voortgalopperende grindcore met een doodmetalen randje. Waar menig deathgrindbandje al stottert bij het woord ‘innovatie’, stopt Benighted in elk nummer probleemloos allerhande veelzijdigheid om de drie kwartier durende furie interessant te houden. Met de uitbreiding van perfect passende pig squeals (Let The Blood Spill Between My Broken Teeth) wordt het vocale vlak, naast de al aanwezige ijzige screams en grunts, meer uitgediept. Ook de instrumentatie is het vermelden waard; present zijn melodieuze en harmonieuze solo’s (Lethal Merycism en Asylum Cave), een enkele mixtafel (Drowning), een aanwezige bas, tempowisselingen waar The Dillinger Escape Plan van op zou kijken en veelzijdig drumwerk, variërend van groovende fills naar blastbeats die sneller gaan dan een flitspaal op de afsluitdijk bij kan houden. Daarnaast zijn de vette midtempo breakdowns ook hier weer present. Het geheel is instrumentaal gezien misschien iets zwakker dan Icon, maar Asylum Cave bevat meer cohesie, wat het luisterplezier al te meer bevordert.
Verder zijn het de angstaanjagende audiosample in Fritzl (zoek het historische horrorverhaal van Josef Fritzl maar eens op) en de overwegend Duitse lyrics die de maniakale waanzin tot een hoogtepunt duwen. Benighted weet waar ze het over heeft, aangezien Julien Truchan al jaren in een psychiatrisch ziekenhuis werkt. Noem het oneerlijke concurrentie of creatief uitgebuite ervaring. Het feit blijft dat deze band een album heeft uitgebracht dat minstens zo goed is als Icon. Een plaat die over je heen zal walsen als je eventjes de andere kant op kijkt. Jaarlijstmateriaal voor alle grindcorefans!
Tracklisting:
- Asylum Cave
- Let The Blood Spill Between My Broken Teeth
- Prey
- Hostile
- Fritzl
- Unborn Infected Children
- The Cold Remains
- A Quiet Day
- Shadows Descend
- Swallow
- Lethal Merycism
- Drowning
Line-up:
- Julien Truchan – Zang
- Olivier Gabriel – Gitaar
- Liem N’Guyen – Gitaar
- Eric Lombard – Bas
- Kevin Foley – Drums
Links: