Soul Secret – Flowing Portraits
Progrock, 2008
Wanneer een progmetalband die Dream Theater nastreeft qua instrumentatie met het voorbeeld meekomt, wil dat nog niet zeggen dat die garant staat voor originaliteit. Bepaald niet, in de meeste gevallen. Dream Theater is nooit echt mijn favoriet geweest, en laat het nou toeval zijn dat negen van de tien nieuwe bands in dit genre vergeleken willen worden met de alom gerespecteerde instrumentale krachtpatsers.
Technisch is het bij Soul Secret allemaal perfect in orde, alle melodieën kloppen, het spel is supersnel, retestrak, en de zangeres staat (op een enkele uitzondering na) haar spreekwoordelijke mannetje.
Er is alleen geen greintje emotie te bekennen, en het woord waarvan de genrebenaming afgeleid is, Progressie, is geen moment meer van toepassing. Nérgens is het opzienbarend, origineel of grensverleggend. Wat ongelofelijk zonde is, want de instrumentatie biedt bergen potentie. Écht waar, beginnende prog/powermetal bandjes: dóe in godsnaam wat origineels met je talent, want al is de instrumentatie al genoeg voor een rúime voldoende, we hebben het al zo vaak gehoord. Er zijn wellicht diegenen die nooit uitgekeken zijn op dergelijke progmetal, maar ik word er wel wat moe van elke keer hetzelfde te horen. Misschien is er nog iemand die opgewonden raakt van het feit dat de afsluiter dik zestien minuten duurt? Ik niet.
Tracklist:
- Dance of the Waves
- First Creature
- Inner War
- Learning to Lose
- Regrets
- Tears of Kalliroe
Line-up:
- Michele Serpico – Vocals
- Antonio Mocerino – Drums
- Antonio Vittozzi – Guitar
- Luca Di Gennaro – Piano, Synths
- Lucio Grilli – Bass
Links: