Spitfire op Summer Breeze 2018

Setlist: 15/20

Onze zoektocht naar een opvolger voor het teloorgegane Volbeat bracht ons bij Spitfire. Die speelden inderdaad een plakkerige pot metal-‘n-roll met enkele vette boogie-woogieriffs. Een scheurende Les Paul en een rinkelende Rickenbacker deden de groove een paar maal uit de pan swingen. Desondanks reed die drive zich nog te vaak vast in eenheidsworstenrock. Op beide stemmen moet meer fors, meer overtuiging komen. Niet afschrijven, binnen x-aantal jaar een tweede kans!

Show: 14/20

De frontpersoon in gescheurde broek, Hawaïhemd en zonnebril ademt de geloofwaardige rockabilly-allures uit en ook de transparante drum en de mens die erop slaat zaten in de zone. Nu de rest nog.

Interactie: 15/20

In Duitsland zijn er altijd wel enkele te vinden die de moshboel in gang steken en zulke factotums waren wel in voor wat duw- en trekwerk. Je kan nooit genoeg stof in je zuurstofcirculatie hebben. Onderwijle het musiceren trok de voortrekker vrij veel grimassen en supportererende gesticulaties, die het publiek graag overnam.

Geluid: 13/20

Dat de zang overtuigingskracht miste had er zeker mee te maken dat beide microfoons nauwelijks open stonden. Achter het mengpaneel hadden ze blijkbaar ook over het hoofd gezien dat er twee gitaristen van dienst waren, want het zachte gemorrel dat de swingende solo’s moest ondersteunen kwam uit de podiummonitors.

Uitvoering: 15/20

We vallen in herhaling: alleen de frontman en de drummer rockten met flair. Gitarist en bassist waren veredelde toeschouwers, die zich beperkten tot het spelen der partijen.