Sign Of Cain op Summer Breeze 2018

Geschreven door op 27-08-2018 om 23:19.

Setlist: 14/20

Ongelooflijk eigenlijk dat een band die bijna 20 jaar bestaat (waarvan ze er wel negen gesplit zijn geweest) nu pas zijn allereerste optreden ooit gaf. De Israëli’s tergden de nekspieren met old school polkadeathmetal, die riffgewijs afbouwde naar zielzuigende doom, vertreurt met zachte melanchomelodie. Daarmee vulden ze lange nummers, die net wat te langdradig bleven om bij de les te blijven om 1u ‘s nachts. De gebalde grunt van een Johan Hegg lookalike leek ons wel beter bij de composities te passen dan de hoge scream van Tomas Lindberg, de zanger die gecommuniceerd wordt.

Show: 13/20

Ze stonden daar allemaal in een tot op de draad versleten grijze T-shirt en broek die ter plaatse van hun benen aan het scheuren was. Hadden ze in hun bloot gat opgedaagd, niemand zou het gemerkt hebben, want de stroboscoop was hyperactief en er hing meer rook dan in een Turks stoombad. Leuk om te fotograferen is dat (!). Aangekleed stonden zij, netjes op een rij en meer was daar niet bij.

Interactie: 13/20

Net als wij vond het publiek het allemaal wat eentonig. Althans, dat leidden we af uit de naar Duitse normen povere respons. De band stelde zich minzaam en aimabel op door heel beleefd te buigen, te duimen en te zeggen hoe leuk ze het vonden hier te zijn. De songwriter vertelde – al dan niet ernstig – dat hun album over zijn grootmoeder ging.

Geluid: 15/20

Basic, geen opvallende uitschieters of gebreken.

Uitvoering: 14/20

Alleen de dubbelganger van de Amon Amarth-zanger durfde het aan zich heel menageus in te leven met een gebaar van frustratie of een houding van verslagenheid. Gezien het hun eerste gig was, lag de nadruk op de juistheid der nummers. Daar nemen we vrede mee.