Daylight Dies – No Reply
Donker, sfeervol, doomy en af en toe heerlijk traag. Dat was mijn eerste indruk van No Reply, de nieuwe cd van Daylight Dies. De nummers zijn lang (vaak om en nabij de 7 minuten) zonder saai te worden en hebben echt een begin en een eind.
Bijvoorbeeld The Line that Divides, eerst onheilspellende geluiden in de verte, de gitaren vallen in. daarna een meeslepende melodie, het nummer wordt enorm uitgebreid opgebouwd. De zanger valt in met een prima grunt. Ongeveer in het midden zit een langzaam gitaarstuk met een wat wanhopige klank. Langzaam wordt het tempo opgevoerd, de sfeer blijft tragisch. Prachtig!
Hollow Hands begint met iets meer tempo en ritme. Even later komt er weer melodie doorheen, terwijl het ritme lekker doorgaat. Opnieuw een stiller middenstuk en prachtige zang.
In the Silence heeft daarentegen een rustig intro met gesproken tekst er door. De wanhoop druipt er opnieuw vanaf (ik ben dol op wanhoop en tragedie!) De zanger hij heeft een mooie donkere stem die zelfs clean erg goed is. De gitarist en de bassist spelen mooi tegen elkaar in, erg sfeervol.
Het nummer Back in the World is een beetje een outsider, drie minuten lang, mooi pianospel, met gitaar op de achtergrond. Het nummer Everything that belongs gaat dan weer van start met het inmiddels vertrouwde geluid van Daylight Dies: samenspel tussen bas en gitaar, lang intro en fantastische grunt. Al met al een cd die goed in elkaar steekt, een echte aanrader.
Tracklist:
1. The Line that Divides
2. I Wait
3. Hollow Hands
4. Four Corners
5. Unending Waves
6. In The Silence
7. Minutes Pass
8. Back in the World
9. Everything that belongs
Website: www.daylight-dies.com