De laatste keer dat Helloween ons kikkerlandje bezocht is al weer een kleine 2,5 jaar geleden. In Zoetermeer werd de, bescheiden, Boerderij aangedaan. Met oud-gedienden zanger Michael Kiske en gitarist Kai Hansen aan de line-up toegevoegd weten de Duitsers anno 2017 de mainstage van 013 bijna vol te krijgen. Ex-hoofdredacteur van Zware Metalen, Dirk de Boer, was aanwezig om een gastverslag te pennen.
Het verhaal van is genoegzaam bekend. Helloween had dertig jaar geleden het momentum. Twee ijzersterke albums, Keeper of the Seven Keys deel 1 en 2, in de achterzak. Veelbelovende tournees in het voorprogramma van grote acts en op weg om Iron Maiden van de metaltroon te stoten in Europa. De deal met het grote EMI bleek achteraf de nekslag omdat de band nog contractueel verbonden bleek aan het Noise-label. De op stoom gekomen trein kwam volledig tot stilstand door een juridisch geschil. Pas in 1991 verscheen de opvolger van de baanbrekende sleutelplaten. Pink Bubbles Go Ape kwam niet in de buurt van het eerder gehaalde niveau en het opvolgende Chameleon uit 1993 was helemaal een ratjetoe. Kai Hansen verliet het schip al voordat het in het juridisch moeras zonk om Gamma Ray op te richten. Michael Kiske vertrok na Chameleon met slaande deuren om, na weinigzeggende soloplaten, lang niets van zich te laten horen in metalmuziekland. Drummer Schwichtenberg springt in 1995 ook nog eens voor de metro en het leed voor de oorspronkelijke line-up van Helloween lijkt geleden.
Het gezegde ‘tijd heelt alle wonden’ doet echter ook voor Helloween opgeld. Ondanks dat Kiske in de jaren ’90 van de vorige eeuw en daarna meermaals heeft laten optekenen weinig te hebben met het metalgenre zijn er via het AOR-project Place Vendome, bijdrages aan het Avantasia-project en vooral de hernieuwde samenwerking met Hansen binnen Unisonic toch weer aanwijzingen dat een reünie met Helloween tot de mogelijkheden behoort. En zo kan het zijn dat de huidige line-up van Helloween aangevuld met Kiske en Hansen op een kletsnatte maandagavond in Tilburg de pannen van het dak speelt.
Geen voorprogramma waardoor al om iets over acht uur kan worden begonnen. Als het doek neervalt trapt de band direct af met Halloween waarbij zowel Deris als Kiske de zangpartijen op zich nemen. De combinatie werkt prima. Tegelijkertijd doet het geen afbreuk aan het oorspronkelijke geluid. Beide heren zijn prima bij stem. Het valt, wederom, op dat de tijd geen vat lijkt te hebben op de stembanden van Kiske. Waar leeftijdgenoten de veilige weg kiezen door een octaafje lager te gaan zingen blijft hij in het oorspronkelijke register opereren. Erg knap.
Dat het vanavond vooral een ‘trip through memory lane’ is zal blijken. De hele setlist is nagenoeg opgehangen aan de Keeper-albums en de eerste paar albums die Helloween in het midden van de jaren ’90 met Deris als zanger heeft opgenomen. Weinig actueels gelukkig en dat is maar goed ook. Daar is het publiek vanavond niet voor gekomen. Wel voor de Walls of Jericho-nummers die Kai Hansen als zanger ten gehore brengt. De kleine frontman van Gamma Ray is niet bijster bij stem maar weet heel goed het publiek te bespelen. Over zijn gitaarspel valt al helemaal niet te discussiëren. Wunderbar.
Is het vanavond dan alleen maar hosanna? Nee, toch niet. De lollig bedoelde pompoenenfilmpjes tussendoor raken kant noch wal en de af en toe gemaakte gezelligheid van met name Deris wekken ergernis op. En op die momenten slaat de balans tussen sterk songmateriaal met infantiele teksten en schijtlolligheid naar de verkeerde door. Maar goed, dat zijn dan de kritische noten die gekraakt moeten worden.
Een kleine drie uur houdt de band de aandacht vast. Wijlen Schwichtenberg wordt geëerd in een drumsolo en na een ietwat obligate solo van Hansen nemen de Duitsers afscheid met Future World en in ballonnen gelardeerde versie van I Want Out. Het publiek dat naar deze variant van Helloween wel in grote getale is gekomen is op zijn wenken bediend. Deze tour in deze samenstelling is waarschijnlijk een eenmalige exercitie. Om die reden alleen al kunnen we spreken van een legendarisch optreden. En de aanwezigen kunnen zo nog wel een aantal redenen opsommen.
Datum en locatie:
20 november 2017, Poppodium 013, Tilburg
Link: