Waldrock, Burgum, 21-06-‘03
Voor het eerst in haar bestaan was Waldrock uitverkocht: alle 12000 kaarten voor het Friese festival waren 2 weken voor het festival al vergeven. Ondergetekende zette op vrijdagavond voor 3 Euro zijn tentje op, en was blij verrast door de ruime aanwezigheid van gratis kraanwater op de camping. Ook konden er broodjes en een wat vettere hap gekocht worden, alsook blikjes drank. Wat wel bedenkelijk was, was het onzorgvuldig doorzoeken van de rugzakken die de Waldrockers met zich meebrachten, voordat je het campingterrein op mocht. Laat het dan gewoon zitten, dan stroomt de camping ook wat sneller vol.
Minder goed uitgerust dan gehoopt begaf ik mij zaterdagmorgen richting festivalterrein. Ook hier werd zeer onzorgvuldig gefouilleerd, als in: alles wat je achter je telefoon in je broekzak stopte kreeg je mee naar binnen. Munten kostten €1.50, en konden vanwege drukte het beste op de camping gekocht worden. Een beker drank kostte 2 muntjes, en je bekertje was dus 1 muntje waard als je het weer mee terug nam voor je volgende drankje. Het gemiddelde voedselpakket kostte ook 2 muntjes. Voor 1 muntje had je entree tot een metalmarket, waar oa. Displeased Records, Millennium Records en Cold Blood Industries hun stand hadden.
De eerste band die ik te zien kreeg was Katafalk, en dit was ook meteen de band waar ik het meest naar benieuwd was vandaag. Het bleek een teleurstelling. Het geluid in de tent stond de eerste helft van de dag veel te hard, en bij Katafalk hoorde ik voornamelijk de drums en de zang, maar nauwelijks de riffs van deze Groningse death/thrash band. Met goed geluid had deze band mij ongetwijfeld helemaal warm kunnen maken voor de rest van de dag.
Annihilator had dus ook nog met slecht geluid te kampen: af en toe waren solo’s nauwelijks hoorbaar bijvoorbeeld. Ik vond het erg tof dat mijn persoonlijk favoriete nummer “Imperiled Eyes” gespeeld werd. Van de cd “Never, Neverland” is verder nog het titelnummer gespeeld. Was een redelijk optreden, al was ik lang niet zo onder de indruk als een jaar geleden in de Plato in Helmond.
Na een lange pauze mijnerzijds begaf ik mij weer naar de tent om Sepultura te aanschouwen. De nieuwere cd’s doen me niet zoveel, maar de oude thrash platen des te meer! Ik was dan ook heel blij toen ze “Arise” inzetten. Het overgrote deel van het publiek kon de nieuwere cd’s duidelijk wel waarderen, en Sepultura kan terugkijken op een geslaagd optreden. De band eindigde met het verplichte “Roots”.
De laatste band die in de tent speelde was HIM, wat ook totaal niet mijn muziek is. Het vooral vrouwelijke publiek om me heen wist veel mee te zingen, maar het optreden van HIM zag er erg routine en ongeinspireerd uit. Meer hoeft HIM ook niet te doen om echte fans een onvergetelijk optreden voor te schotelen, aangezien alleen al door de aanwezigheid van kopstuk Ville hun dag niet meer stuk kan.
De band waar veel Waldrockers hun kaartje voor betaald hadden, begon net iets na HIM op het openlucht podium: Iron Maiden. Ze trapten meteen goed af met “The Number of the beast”. De show was voorzien van wisselende 2D en “levende” 3D Eddie-decors (waarvan een Eddie-hoofd met blauw gloeiende ogen, dat voorzien werd van hersenen, waardoor hij zijn armen ging bewegen) en een goede lichtshow. Meezinger na meezinger kwam voorbij, een greep daaruit oa. “Fear of the Dark”, “Run to the Hills”, “Iron Maiden” en “2 minutes to midnight”. Bruce Dickinson rende tijdens de show over het hele podium heen, en klom zelfs even op een stellage aan de zijkant van het podium. Tijdens een van de laatste nummers bespeelden twee gitaristen even elkaars gitaar, wat erg mooi was om te zien. Iron Maiden was een goede headliner die elke Maiden fan om half één tevreden huis- of tentwaarts liet keren. “Scream for me Waldrock!”