Op 4 november 2021 deed ik in een overmoedige bui een poging om een perskaart voor Pinkpop aan te vragen. Vrijwel alles op Pinkpop valt buiten de genres die we bij Zware Metalen normaal bespreken, maar op de vrijdag stonden Nightwish en Metallica, later aangevuld met een solo show van Floor Jansen op het programma. Dat leek me toch wel metal genoeg voor een verslag, maar de aanvraag bleef onbeantwoord. Tot afgelopen donderdag 16 juni, ergens midden in de nacht. Mail van Pinkpop, met een perskaart! Het programma gaf ruimte om naast Nightwish en Metallica ook wat andere aan Zware Metalen gerelateerde bands te bezoeken. Of het lukte? Laten we kijken! De foto’s van zijn geschoten door Koen de Gussem, de foto’s van Metallica mochten we gebruiken van Bart Heemskerk en de tekst is geschreven door Marko Bok.
Floor Jansen (IBA Parkstad Stage)
Floor Jansen heeft in de afgelopen 25 jaar een hoop ‘eigen’ materiaal verzameld en kan dat vandaag kwijt op het één na grootste podium in Landgraaf. Het is half drie ‘s middags en het is al behoorlijk heet op het terrein, maar er staan een hele hoop mensen om de zangeres te aanschouwen. Fire is de opener en de sfeer zit er meteen goed in. Het nummer zal voor metalfans te commercieel zijn, maar voor het gemiddelde Pinkpop-publiek is het perfect. Storm in a Glass van Northward is ook al zo’n nummer dat de radio in Nederland nog zou halen. Het gaat er in als zoete koek. Een optreden van Floor Jansen zonder Henk Poort is ondenkbaar en de operazanger zingt mee op Dangerous Game en het ReVamp-nummer Sweet Curse. Daarna zit er een mooie variatie in het repertoire. We horen Face your Demons en Energize Me van After Forever, prinses Elsa komt op bezoek, er is een nieuw nummer te horen (Storm) en ze krijgt bijna een aardbeving op haar naam met het nummer Euphoria van Loreen. De afsluiter vandaag is The Phantom of the Opera, met Henk Poort erbij. Floor Jansen sluit deel één van haar dag af met een oorverdovend applaus.
Nightwish (South Stage)
Iedereen heeft wel zo’n band of genre dat eigenlijk helemaal niet bij je normale playlist hoort. Bij mij is dat gothic metal. Nightwish, After Forever, Trail of Tears, Theatre of Tragedy, Within Temptation, ze staan allemaal tussen de black- en deathmetalkanonnen op m’n telefoon. Nightwish zag ik al live op 18 november 1999 in Groningen en dit optreden op Pinkpop zal ongeveer de dertigste keer zijn. Uiteraard is er in die jaren veel veranderd in de band, maar de muziek staat nog altijd als een granieten kasteel. Er wordt afgetrapt met Noise en de band heeft het publiek onmiddellijk op de hand. Planet Hell laat de hardere kant van de Finnen zien, het gemis van Marco Hietala wordt zoals gebruikelijk opgevangen door Troy Donockley en Floor Jansen, die de zanglijnen delen. Tribal, Élan, Storytime, I Want My Tears Back en Nemo zorgen voor nog hogere temperaturen in de vakken voor het podium. Wat een energie laten de dame en heren zien! Jansen maakt dankbaar gebruik van de ‘catwalk’ van Metallica en loopt bijna een halve marathon in het uurtje speeltijd. Het slotstuk van vandaag is echt prachtig. Shoemaker wordt echt perfect gespeeld, waarna er met Last Ride of the Day en Ghost Love Score wordt afgesloten. Nightwish weet hoe je een festival blij maakt en Floor Jansen sluit deel twee van haar dag wederom af met oorverdovend applaus!
Twenty One Pilots (South Stage)
In de rij voor de poortjes die naar het vak bij het podium leiden, was het druk. Echt vervelend druk. Maar goed, als je Metallica van een meter of twee afstand wil zien, dan moet dat maar. Wat ook moest, was Twenty One Pilots aanhoren, want die speelde op het hoofdpodium terwijl ik dus in de rij stond te wachten. Ik kende het niet, het zag er ook niet veelbelovend uit, maar ik zat ernaast. Ik bleek een paar nummers namelijk wél te kennen, wist alleen niet dat zij dat waren. Twenty One Pilots heeft vrijwel niks met metal te maken, maar wat deze twee mannen op het podium laten zien en horen is echt fantastisch. Ik bedoel, wie zet er nou een drumstel op het publiek en speelt zo een nummer? Dit is echt letterlijk. Het publiek houdt de plaat waar het drumstel op staat omhoog, drummer Josh Dun klimt erop en speelt een nummer. Waanzinnig. Frontman Tyler Joseph is de personificatie van een coole gast en weet dat ook. Naast de zang speelt hij piano, ukelele en tegen het einde pakt hij de basgitaar mee naar een podium op een stellage midden in het publiek. Dit tweetal zal voor de gemiddelde metalliefhebber een goede reden zijn om wat te gaan eten, maar ik vond het behoorlijk gaaf.
Dankzij de strakke planning kan ik van IDLES en Greta Van Fleet weinig meepakken. Gelukkig hebben we de foto’s nog!
(IDLES)
Metallica (South Stage)
Ik heb Metallica nog nooit live gezien, maar vandaag kan er een vinkje op de bucketlist worden gezet op Pinkpop. Klokslag 22:00 uur gebeurt er… Helemaal niks en dat duurt en duurt en duurt. Om 22:15 uur horen we dan eindelijk AC/DC en Ecstasy of Gold! Whiplash is het eerste nummer en het geluid staat als een huis. Opvallend is dat niemand echt headbangt, maar ik bedenk me dan ook dat dit geen metalfestival is natuurlijk. Ook opvallend, het nummer wordt langzamer dan het hoort gespeeld. In de vakken voor het podium is de sfeer al meteen goed en als Creeping Death wordt ingezet is het feest. Enter Sandman wordt vervolgens luidkeels meegezongen en daarna krijgen we een fantastische versie van Harvester of Sorrow te horen. Metallica klinkt op z’n best bij de mid-temponummers en ik krijg gelijk van mezelf bij Trapped Under Ice, waar James Hetfield moeite heeft met de zang.
Waar Harvester of Sorrow al gaaf was, is de liveversie van Bleeding Me nog beter. Wauw. Sad But True haalt de zanger in het publiek weer naar boven, waarna Dirty Window van het beruchte St. Anger-album zowaar best aardig klinkt met fatsoenlijk geluid. Wherever I May Roam lijkt na jaren weer een vaste plek op de setlist te hebben en terecht, dit nummer is een echt live nummer. Langzaam maar zeker komt het einde in zicht en we horen For Whom the Bell Tolls, Moth into Flame, publieksfavoriet Welcome Home (Sanitarium) en Seek & Destroy. Uiteraard is er een toegift en Pinkpop krijgt een mooi cadeautje. Metal Militia komt uit de speakers en die spelen de heren niet vaak meer live. One wordt met luid gejuich ontvangen en net als een paar dagen geleden in Kopenhagen sluit Metallica de set af met Master of Puppets. Metallica had een topdag wat mij betreft en is een waardige afsluiter voor Pinkpop.
Datum en locatie
17 juni 2022, Pinkpop, Landgraaf
Foto's:
- Koen de Gussem (Visual Violence, Instagram)
- Bart Heemskerk (Instagram)
Link: