Cradle of Filth, Gorgoroth, Moonspell, Septic Flesh en Asrai
013 Tilburg, 3 december 2008
Op 3 december stond Tilburg in het teken van een vies feestje. Cradle of Filth was weer in town en op sleeptouw werden meegenomen: Asrai, Septic Flesh, Moonspell en Gorgoroth. Dit alles onder de noemer Filth Fest. En filthy was het.
De avond werd afgetrapt door Asrai. Ik moet helaas bekennen dat ik niets van deze band heb meegekregen. Ze begonnen ruim voor zes uur, zo vroeg kon ik (en velen anderen) niet aanwezig zijn. De geluiden die ik hoorde na afloop waren niet erg positief maar misschien stak de muziek van deze band wat af ten opzichte van wat de rest van de avond ons te bieden had.
Tegen zevenen kwam het Griekse gezelschap van Septic Flesh op de planken. Dit jaar verraste de band vriend en vijand met het indrukwekkende Communion. Een plaat die gegarandeerd in menig jaarlijstje zal voorkomen en dat is niet voor niets. Dat de mannen zelf ook tevreden zijn met dit schijfje bleek uit de setlist die grotendeels uit Communion-tracks bestond. Zo kwamen Lovecraft’s Death, Anubis, Communion, We The Gods en Persepolis achtereenvolgend voorbij alsof de band maar één album op z’n naam heeft staan. In mijn ogen geen probleem want ik kan ook erg goed uit de voeten met deze plaat.
Toch hoor ik deze nummers liever rechtstreeks van de cd dan live. Mede doordat het geluid het gehele optreden verre van optimaal was verloren ze erg veel lading en bombast, factoren die juist essentieël zijn bij nummers van Septic Flesh. Met name in het begin stond het geluid onacceptabel zacht en het gitaargeluid verzoop grotendeels in de rest. Daarnaast kwamen alle melodische, cleane, klassieke en orkestrale gedeeltes vanachter de gordijnen, dus ook het cleane stemgeluid van bijvoorbeeld Anubis, erg jammer. Contact met het publiek was er niet erg veel maar de band genoot zichtbaar van het kleine half uurtje speeltijd. Al met al leuk, maar het kan veel beter.
Tijd voor Moonspell, een band die altijd wel publiek trekt tijdens dit soort feestjes en dat was vanavond ook niet anders. Voorzien van een projectiescherm voor het visuele aspect en een goed gevulde zaal kreeg de band drie kwartier om te overtuigen. En dat deden ze. Onder uitzinnig gejuich kwamen de Portugezen het podium op en begonnen ze aan een optreden dat vermakelijk, en op sommige gebieden de beste van de avond was. Zo was het geluid erg goed te pruimen zodat ook de leuke riffs en de sporadisch voorkomende solo’s goed te volgen waren. Ook Moonspell speelde zichtbaar met veel vreugde.
Het hoogtepunt werd bereikt met Scorpion Flower, afkomstig van het dit jaar uitgebrachte Night Eternal. Inclusief een Anneke van Giersbergen (Agua de Annique) die goed bij stem was werd dit nummer op indrukwekkende wijze opgedragen. Ik ben verder niet zo bekend met deze band maar na enkele live shows hebben ze me toch weten te overtuigen, ik zal binnenkort eens wat platen in huis halen zodat ik het volgende concertverslag kan voorzien van wat meer info omtrent de setlist. Alma Mater bleef me overigens nog wel bij. Een erg vermakelijk en vergeleken met de rest zeer interactief optreden.
Dat het een gevarieerd avondje zou worden was direct duidelijk na het zien van de lijst met bands. De opvallendste aanwezige van vanavond was zonder twijfel Gorgoroth. De band heeft de laatste tijd flink in de spotlights gestaan. Was het niet om het getouwtrek om de bandnaam tussen Gaahl en King Ov Hell aan de ene kant en Infernus aan de andere kant dan ging het wel om het feit dat diezelfde Ghaal liever zijn corpsepaint achterlaat aan de onderbuik van een mannelijk persoon dan aan wat anders. Goed, allemaal niet zo belangrijk, vanavond stonden de mannen in 013 en ze waren niet alleen.
Tijdens de ombouwpauze werd al duidelijk wat we kregen, er werden grote houten kruizen opgezet (gefilmd door een professionele cameraploeg) en de mensen die de dvd Black Mass Krakow 2004 kennen wisten het al. De lichten gingen uit en vier poedelnaakte mensen (twee dames, twee heren) betraden het podium en vervolgens de kruizen. Een hele prestatie om doodstil aan zo’n ding te hangen lijkt me. Anyway, zonder introsong volgde het bonte gezelschap van Gorgoroth hun naakte voorgangers en het optreden kon van start gaan. Helaas ging het geluid in het begin van de show terug naar het gemiddelde Septic Flesh-niveau maar hier kwam na enkele nummers gespeeld te hebben wel wat verandering in.
Contact met het publiek was er zoals gewoonlijk niet, op wat kwade blikken en wat devilhorns na. Dat maakte dit optreden alleen maar mysterieuzer en sfeervoller en was dus niet zo erg. Een agressieve moshpit kwam op gang dus voor sommigen was het sowieso al geslaagd. De eerste helft van de show bestond uit een handvol mid-tempo tracks en de snellere nummers werden overgelaten voor het laatst. De albums Twilight of the Idols (2003) en Ad Majorem Sathanas Gloriam (2006) werden sterk vertegenwoordigd. Zo kwamen onder andere Procreating Satan, Forces of Satan Storms, Teeth Grinding maar ook Wound Upon Wound, Carving A Giant en Prosperity and Beauty voorbij zonder enige aankondiging maar met een flinke dosis overtuiging. Gaahl kan veel met zijn stem en liet dit dan ook horen tijdens Profetens Åpenbaring. Al met al een appart, opvallend en vermakelijk optreden dat werd afgesloten met Unchain My Heart.
Als grande finale kregen de aanwezigen vanavond Cradle Of Filth. De Britten onder leiding van opperhoofd Dani Filth kwamen enkele maanden geleden met de nieuwe plaat Godspeed On The Devil’s Thunder op de proppen. Als je het mij vraagt een forse verbetering ten opzichte van Thornography (2006) en tevens de reden waarom ik hier vanavond aanwezig was, de band verdiende een nieuwe kans. Iets na half 10 was het zover, de groep met net zoveel vijanden als vrienden verscheen en trapte na een sfeervolle intro af met Shat Out of Hell, afkomstig van de nieuwe plaat. Ook Cradle of Filth had vanavond te kampen met geluidsproblemen die zich het gehele optreden voordeden.
De (overigens prima uitgevoerde) drumpartijen van Martin Skaroupka overheersten het optreden dermate dat het gitaarwerk voor 90 procent wegzakte. Dani was vanavond erg goed bij stem en het lukte hem weliswaar continu om alle lange, hoge uithalen zonder problemen over het publiek uit te gieren, daarnaast kwam hij nog ruim boven het drumgeluid uit ook. Opvallend was de keuze voor de setlist, onverwachte platen werden zonder pardon gespeeld terwijl sommige (verplichte?) tracks vanavond uitbleven. Mijns inziens geen probleem want ik genoot van de krachtige uitvoeringen van The Principle of Evil Made Flesh, Nocturnal Supremacy, Dusk And Her Embrace (inclusief groot monster op het podium), Gilded Cunt en Under Huntress Moon. Nieuw werk kwam er in de vorm van The 13th Ceasar, Honey and Sulphur en het eerder genoemde Shat Out of Hell.
Ook het geniale Cruelty and the Beast (1998) kwam aan bod met The Twisted Nails of Faith, helaas werd ‘ie wat rommelig gespeeld maar toch viel er nog flink te genieten. Er zijn ook wat befaamde nummers uit de setlist geschrapt waardoor sommige aanwezigen er wellicht een beetje bekaaid vanaf kwamen. Her Ghost In The Fog, From The Cradle To Enslave, The Forest Whispers My Name, Nemesis, Cruelty Brought Thee Orchids en het complete album Damnation and a Day (2003) werden niet gespeeld. Er werd afgesloten met Cthulhu Dawn en de band verdween weer van het podium. In deze vijf kwartier liet de band een gemengde indruk achter. Het ondermaatse geluid was hier de hoofdschuldige van, ook mocht de band wel wat langer spelen maar we weten allemaal dat daar ook externe redenen voor kunnen zijn. Al met al een vermakelijk optreden met een flink aantal hoogtepunten uit de oude doos. Het grote projectiescherm gaf het geheel een mooie visuele boost, iets wat een band als Cradle of Filth natuurlijk altijd wel kan gebruiken. Sarah Jezebel Deva was er vanavond niet bij, niet erg, we hadden haar toch niet gehoord.
En zo kwam deze avond alweer op z’n eindje. Geslaagd met de nodige ups en downs, ik denk dat het zo het beste beschreven kan worden. Dat ik genoten heb staat vast.
De foto’s zijn gemaakt door Bert van Metalshots.
Waarvoor onze dank.
Links: