Dokk-em Open Air

Dokk-em Open Air

Zaterdag 14 augustus wisten enkele honderden headbangers
het plaatsje Raard in het hoge noorden te vinden alwaar Dokk-em open air voor de
tweede keer werd georganiseerd.In 2002 is dit festival ook al eens geweest,maar
door de bijzonder slechte weersomstandigheden,en daardoor het tegenvallende
bezoekersaantal,liep het destijds uit op een financiele strop voor de
organisatie.Erg jammer,want men had voor een leuke line-up gezorgd,met voor
iedereen wat wils.Men is echter niet bij de pakken neer gaan zitten,en besloot
om dit jaar weer een poging te wagen. Hoewel het de vrijdag voor het festival
nog pijpestelen regende was het zaterdag gelukkig perfect festivalweer.

Tegen de
tijd dat ik samen met aanhang het veld betrad,was het Friese Chain al aan het
spelen.Deze band is als coverband begonnen,maar speelt nu eigen nummers.Helaas
heb ik van deze band niet veel mee kunnen pikken,aangezien ik bij de ingang wat
bekenden tegenkwam,en even moest bijpraten onder het genot van de eerste gele
rakkers.

Volgende band was het tevens Friese Enraged,die ik voor de eerste keer
in hun nieuwe bezetting zag spelen(ouwe zanger weg,nieuwe zanger/bassist terug).
Helaas was bij deze band het geluid dusdanig slecht,vooral tijdens de eerste
nummers,dat ook hier m’n aandacht snel verslapte,en ik de aandacht maar weer
vestigde op het mij onbekende "Olm"bier.

Ook tijdens het navolgende Reviver
bevonden we ons bij de biertent,dus over deze power metal band kan ik ook geen
behoorlijk oordeel vellen,al heb ik van anderen begrepen dat ze hun kunstje naar
behoren vervulden.

Vervolgens betrad de nieuwe band van Martin van Drunen het
podium.Helaas met de nodige portie pech,want hun bassist en crew waren
spoorloos,en zelfs op meerdere mobiele telefoons niet te bereiken.Er werd toch
gespeeld,maar door het gemis van een bassist kwam hun agressieve metal niet
helemaal goed uit de verf. Ik hoop deze band dan dan ook nog eens in complete
bezetting te zien spelen.

Death by Dawn - Dokk'em open air

Nemesea was de volgende band die het podium voor zich
opeiste. Nou ben ik absoluut geen gothic metal liefhebber,maar zo te horen deed
deze band absoluut niet onder voor pak em beet After forever. Een band die het in
het gothic metal wereldje nog ver kan schoppen als je het mij vraagt…

Het
navolgende Flesh made sin weet mij elke keer wel weer te boeien met hun
agressieve Kreator/Destruction achtige thrash metal. Ik heb dan ook lustig mee
staan te bangen tijdens hun optreden.

Flesh Made Sin

Na dit thrashgeweld was het de beurt aan de
"ouwe mannen" van Highway Chile. Deze mannen zetten een solide set neer,en het
spelplezier spatte er dan ook vanaf. Top van de organisatie om zo’n band te
boeken. Afwisseling troef op Dokk-em dus.

Highway Chile

Hierna was het weer tijd voor een
topper in het thrash genre.Occult blijft voor mij een van de toppers uit de nederthrash,en ik begrijp dan ook niet dat deze band na al die jaren nog steeds
niet groter is. Uiteraard werd er veel materiaal gespeeld van hun laatste cd Elegy
for the weak
en het feit dat zangeres Rachel niet meer bij de band zit, ervaar ik
niet als een gemis. Vooral op Elegy for the weak zouden grunts naar mijn mening
niks toevoegen,en live is het ook geen gemis.

Occult

Met het studiowerk van Tygers of
Pan Tang
ben ik slechts beperkt bekend, en ik wist dan ook niet echt wat ik moest
verwachten. Hun show bleek echter 1 van de beteren die dag. Heerlijke NWOBHM met
een krachtige zanger die de aandacht van het publiek goed vast wist te
houden (tijd dus om iemand anders naar de biertent te sturen….)

Na het geslaagde optreden van de Tygers was het tijd voor
de band waar duidelijk het grootste deel van het publiek op stond te wachten.Een
primeur,want Hirax speelde voor het eerst in Nederland.De band was dan ook nog
maar net begonnen,toen er al een fijne pit voor het podium ontstond.Ook werd er
flink gestagedived, waarbij ondergetekende nog een flink blauw oog aan over
hield. Er werd een prachtige mix van oud en nieuw werk gespeeld,en Katon bewees
een echte frontman te zijn. Dit optreden kreeg voor mij persoonlijk nog een extra
tintje, toen Katon na de show m’n zoontje het podium optrok voor een
foto. Super!! Dankzij het mooie weer,en enkele organisatorische veranderingen ten
opzichte ven de vorige keer,was Dokk-em open air deze keer wel een succes, en er
is dan ook door de organisatie besloten om er een tweejaarlijks evenement van te
maken. Een mooi afwisselend festival,waar ik de volgende keer zeker weer aanwezig
ben!

Hirax

Foto’s : Diana Peters