Black Metal Desecration 2007 – Romein, Leeuwarden
Kampfar, Zemial, Elite, Kawir, Salacious Gods en Walpurgisnacht
10 februari 2007
Als je in het noorden van het land naar een metalconcert wilde, was de keus heel lang nogal klein. In Het Bolwerk in Sneek is het bijvoorbeeld lang vrij rustig geweest.
De enige zalen die
nog wel eens wat interessants in de metalagenda hadden staan waren Vera in Groningen en het kleine bovenzaaltje van de Gloppe in Leeuwarden. Intussen hebben er
in Het Bolwerk nieuwe, enthousiaste mensen zich op de programmering gestort en is de hardere muziek weer ruimschoots vertegenwoordigd.
Ook het onlangs heropende poppodium Romein in Leeuwarden is inmiddels een zaal waar je sinds kort prima aan je trekken komt wat betreft metal. Kwam eind vorig jaar
de Masters of Death caravaan bijvoorbeeld nog voorbij razen,
op 10 februari jongstleden waren de black metal fans aan de beurt. Twee bands van vaderlandse bodem (Salacious Gods en Walpurgisnacht), twee
Griekse (Kawir en Zemial) en twee Noorse (Elite en hoofdact Kampfar) deelden het podium op deze koude zaterdag. Ondergetekende was erbij, net als nog een stuk of 150 betalende bezoekers.
Eerste band op de bill was het Brabantse Walpurgisnacht. Met het prima album
Die Derwaert Gaen En Keeren Niet
uit 2005 in de achterzak, liet de band een redelijk optreden zien hier in Leeuwarden. Hoewel ik pas rond de helft van de set kwam binnenhuppelen,
kreeg ik toch een aardig beeld van hun live-kwaliteiten. Aan het materiaal ligt het in ieder geval niet, de black metal van deze heren gaat er immers in als Brabantse koek,
maar live op het podium gaat het ze toch iets minder af moet ik zeggen. Het is niet al te strak allemaal en mede daardoor komt de band niet al te overtuigend over.
Daarbij zit het geluid ook niet echt mee, maar gelukkig is alles redelijk te volgen.
Ik kan dus niet zeggen dat mijn eerste live-kennismaking met Walpurgisnacht enorm geslaagd is, maar gelukkig kan ik gespeelde nummers als De Kluizenaar
en De Dood van Kyrië altijd nog op cd luisteren.
Salacious Gods is wat mij betreft een beetje zelfde laken een pak. Ook deze band boeit mij effe wat meer op cd dan
live op het podium. Op een of andere manier is elke keer dat ik de band zie het zaalgeluid van een laag niveau en dat was deze middag niet anders.
Niet dat het een grote ruispartij was ofzo, nee, maar de gitaren stinden te zacht zodat de nummers moeilijk van elkaar te onderscheiden waren. Pluspunt was degene die het
allemaal ritmisch bij elkaar moest houden: drummer Roel. Zijn retestrakke blastbeats haalden het niveau behoorlijk omhoog, net als de goeie, fanatieke uitstraling van de zanger.
Maar het feit blijft dat nummers als Annexation of the Pentagram, Ieskoald in Piene en Knekelvoeste in de cd-speler beter tot zijn recht komen.
Leuk optreden, maar ik hoop dat de volgende keer het geluid eens mee zit.
Na Salacious Gods dan de eerste buitenlandse act op het podium: Kawir. Gehuld in monnikenkleding en
de nodige corpsepaint geeft de band meteen een vage, mysterieuze indruk. In het begin moest ik er een beetje om lachen, maar zodra de band aan zijn set
begon, moest ik toch concluderen dat dit een alleraardigst bandje is. Hoofdzakelijk midtempo gespeelde, zakelijke black metal, maar met een zanger die een erg toffe
stem en uitstraling heeft. Hij slenterde over het podium, kondigde de nummers netjes aan inclusief een korte uitleg over de achtergrond van het nummer
(ik verstond ‘m niet maar ach…)
en gaf zijn vocalen extra kracht mee door heftig te gebaren met zijn armen. Voordeel van midtempo black metal is dat het live veel beter overkomt dan een constante
blastpartij, iets wat nu ook duidelijk het geval was. Het geluid was namelijk dik in orde! Ook de muzikanten deden wat ze moesten doen (okee, het zijn niet de meest
ingewikkelde riffs, maar het was gewoon goed strak allemaal), de bassist kwam erg professioneel over en dat geldde eigenlijk ook voor de gitarist en de drummer.
Ja, dit bandje beviel mij uitstekend!
In 2004 kwam ik voor het eerst in aanraking met het Noorse Elite, ik kreeg namelijk destijds de promo van het debuutalbum
Kampen door de brievenbus en ik was aardig verrast door de kwaliteiten van deze band.
De ijskoude black metal is net zoals bij headliner Kampfar doorspekt met Viking-achtige taferelen, iets wat de muziek een nog “grootser” karakter meegeeft.
Wel zijn er duidelijke verschillen tussen beide bands. Elite is namelijk nog iets meer black metal gericht en kent dan ook veel meer blastbeats. Het geluid was dit keer
prima in orde, dit in tegenstelling tot de twee openingsacts, dus het kan wel! Daarbij was de band opvallend enthousiast, iets wat meteen oversloeg op de toeschouwers.
Bassist Chris Rudi Lind zweepte het zootje ongeregeld nog even op door zich ook nog even in het publiek te begeven! Hij wou vast even weten hoe het allemaal overkwam vanaf de andere kant
en dat zal ‘m goed gestemd hebben. Uitstekend optreden van deze, qua live optreden, toch nog vrij onervaren band. Hoogtepunt: het nummer met een van de meest geniale riffs van de dag:
Berserkerens Manifest!
Dan de tweede Griekse band van de dag, Zemial. Helaas voor de band kozen veel bezoekers ervoor om tijdens deze
band er even tussenuit te knijpen, wat ervoor zorgde dat er maar een handjevol mensen naar de band kwamen kijken. Dit was extra zuur, omdat de band de
organisatie ook nog had gevraagd om een extra lange set in te programmeren. Een uur en tien minuten heavy/black metal volgens de oude traditie. Steunpilaar van de band
is toch wel duidelijk drummer/zanger Vorskaath. Zijn manier van zingen heeft best veel weg van iemand als Proscriptor (Absu), iets wat natuurlijk best toevallig
is, aangezien dat ook een drummer is die tegelijkertijd de vocalen voor zijn rekening neemt. Daarbij kan ook Vorskaath een enorm potje drummen! Okee, hij liet
af en toe een steekje vallen, maar godver wat was deze man strak bezig! Helaas kon de muziek niet de hele set boeien (dan is zeventig minuten ook wel erg lang),
maar ik moet daaraan toevoegen dat het ook niet helemaal mijn ding was op een of andere manier. Voor een handjevol fans vooraan bij het podium was het zichtbaar
in ieder geval een groot feest, maar met zo weinig enthousiaste mensen viel het optreden een beetje in het niet bij de rest van de bands. Ook de band zelf kon
hier helaas niks aan veranderen, dit ook tot zichtbare frustratie van de band zelf. Volgende keer beter dus. [RL]
Dan de taak aan headliner om het publiek weer op stoom te krijgen en dat hoef je tegen Kampfar geen twee keer te zeggen.
Frontman Dolk was weer lekker overtuigd aanwezig en dit enthousiasme sloeg ook gelijk over op het publiek. Maar zeker niet alleen de uitstraling van Dolk is van invloed hierop,
want het is toch vooral de muziek van het Noorse viertal die het ‘m doet! De ijzige Norske black metal vermengd met ondergrondse, catchy folkachtige riffs is van wereldniveau en
werkt enorm aanstekelijk op je nekspieren. Vooral tijdens nummers als Troll, Død og Trolldom (mijn persoonlijke favoriet), Hymne en Norse ging het publiek
goed los en was er sprake van een waar metalfeest! Ook de nieuwe nummers werden erg goed ontvangen, maar wat wil je ook met krakers als Ravenheart en
Lyktemenn op de setlist. Ook de band had het duidelijk erg naar zijn zin. Herhaaldelijk werden we erop attent gemaakt dat ze niet voor niks de tour altijd eindigen in
Nederland (net als vorig jaar) want we schijnen hier enthousiaster op de band te reageren dan in andere landen. Het zou natuurlijk kunnen dat ie dat laatste in elk land roept,
maar we gaan er natuurlijk gewoon vanuit dat ie gelijk heeft!! Feit was wel dat zowel publiek als band er deze avond geen genoeg van konden krijgen, wat wel bleek uit de vele
toegiften waar de Noren ons op trakteerden. Ja, Kampfar begint voor mij persoonlijk zolangzamerhand uit te groeien tot een van de meest aansprekende live bands
van het moment.
Al met al een erg geslaagd feestje dus hier in Leeuwarden. Ik was eerst een beetje bang dat ik na een paar uur een beetje zwart metaal-moe zou worden, maar er zat duidelijk
veel afwisseling in stijl tussen de bands. Zemial duurde wat te lang misschien, maar dan viel er in de hal wel genoeg te beleven. Vooral als een of andere stomdronken
idioot voor de grap het brandalarm laat afgaan en zich dan stomverbaasd afvraagt waarom ie eruit gezet wordt en heftig gaat tegenspartelen.
Dan vraag je om moeilijkheden natuurlijk! Zijn roes mocht ie in ieder geval uitslapen op het plaatselijke politiebureau…en dan moet ie nu van een internetverslagje aflezen hoe
het Kampfar-concert is afgelopen. HET WAS VERSCHRIKKELIJK VET, SUKKEL!
Link: Poppodium Romein