Shining, Koldbrann en Sarkom
Baroeg, Rotterdam – 1 maart 2009
Zondag, de dag des Heren. Deze eerste maart was er weer zo eentje. Reden genoeg om de middag te spenderen in een van de donkerste metalhollen van het land, Baroeg te Rotterdam. Deze dag stond in het teken van een optreden van het Zweedse Shining. Uiteraard moest hier een bont voorprogramma aan gekoppeld worden, daarom stonden de heren van Sarkom en Koldbrann vandaag ook op de planken. Alle drie goed voor een dag vol duistere praktijken en uiteraard geweldige muziek.
Om klokslag vier uur gingen de lichten uit voor de Noren van Sarkom. De black metal die deze heren voorschotelen ligt op cd vrij prettig in het gehoor. Live klinkt het allemaal alleen maar voller en daardoor ook veel krachtiger. Omdat de productie van met name de eerste plaat nog heel wat te wensen overlaat, was het beslist geen straf om de nummers eens op deze manier te horen. Helaas was ik nog niet al te bekend met de band dus de informatie over de setlist is wat miniem. Het laatste wapenfeit met de naam Bestial Supremacy kwam uiteraard wel voldoende aan bod.
Zo hoorde ik onder anderen I Call Your Name, Inferior Bleeding en Symbolic Revulsion voorbij komen. Op de verschillende plekken waar ik stond was het gehele optreden goed te volgen. Het rauw krijsende geluid van zanger Unsgaard was goed te verstaan en ook de gitaarlijnen (vooral tijdens de mid-tempo momenten) waren traktaties voor de al dan niet beschadigde trommelvliezen. Het is nu aan Sarkom om een plaat te maken die boven de middenmoot uitsteekt en dan komen ze er wel. Geslaagd!
Tijd voor Koldbrann, dus tijd voor veel rauwigheid, Noorse zwartgalligheid en een rookmachine die overuren moet draaien. De band trapte af met Alt Er Befengt en Steinet Til Jorden afkomstig van Moribund (2006). Vervolgens kwam ook de nieuwste EP Stigma: På Kant Med Livet (2008) aan bod met Opium Fields Forever en Intifada. Het grote verschil met het optreden van Sarkom was het wat mindere geluid en de meer chaotische indruk die Koldbrann hier neerzette. Uiteraard ligt die laatste factor aan de gekozen huisstijl van de band maar dat neemt niet weg dat ik Sarkom wat beter trok. Wellicht had dit ook te maken met het feit dat Koldbrann relatief veel speeltijd had. Slecht was het in ieder geval niet en er werd zichtbaar genoten door velen. Aan de andere kant ook geen wonder met een setlist gevuld met zowel nieuw als relatief oud werk. Kaosmanifest, Inkvisitor Renegat, Pogrom Pestilent en Djevelens Treskeverk ze werden allemaal het publiek ingerocheld door zanger Mannevond en de zijnen. Er werd afgesloten met Bestial Swarm. Helaas kon mijn simpele camera de vele rook niet aan, geen plaatjes dus. Al met al een prima optreden, zeker voor de liefhebbers.
Na een korte ombouwpauze (de Noorse vlaggetjes en de Koldbrann-backdrop bleven gewoon hangen) kwamen Niklas Kvarforth en zijn Shining het podium opgelopen. Vanavond zag ik de Zweden voor het eerst en ik was bijzonder benieuwd naar de prestaties van dit beruchte gezelschap. Het album V – Halmstad is een van mijn favoriete platen en er was van tevoren beloofd dat er ook nieuwe nummers van het komende album VI – Klagopsalmer gespeeld zouden worden. Opwinding alom dus.
Shining startte het optreden met Vemodets arkitektur, afkomstig van het eveneens geweldige IV – The Eerie Cold. De zogenaamde experimentele black metal van het vijftal is populair, gezien de volle zaal. Recht voor het podium was het geluid erg goed te noemen. Naderhand hoorde ik wel van verschillende aanwezigen dat het stemgeluid van Kvarforth niet altijd even goed hoorbaar was. In het midden van de zaal was alles in ieder geval zeer goed te volgen.
Shining knalde de ene na de andere publieksfavoriet uit de kast. Zowat heel V- Halmstad kwam aan bod dus in mijn nopjes was ik zeker. Besvikelsens Dystra Monotoni werd door midden gezaagd en vervolgde zijn weg met het geweldige Neka Morgondagen. Kippenvel ontstond tijdens de rustige intro van Längtar Bort Från Mitt Hjärta en vele bolletjes gingen stevig op en neer tijdens Låt Oss Ta Allt Från Varandra. Die laatste was overigens een van de vele hoogtepunten van dit optreden. Wat een lekker nummer is dat toch! Net zo lekker en gebracht met veel enthousiasme, was Claws of Perdition, afkomstig van het vierde album.
Uiteraard bleef het niet bij werk van de laatste albums. De heren namen ons even mee terug naar het verleden met Submit To Selfdestruction, afkomstig van de gelijknamige EP (1998), ook te vinden op III – Angst, Självdestruktivitetens Emissarie. Deze plaat werd tegen het einde ook nog vertegenwoordigd toen Svart Industriell Olycka werd ingezet.
Als ik aan de hand van de nieuwe songs het komende Shining-album moet beoordelen, verwacht ik dat ook deze plaat weer een topper in het genre zal worden. Titels moet ik je helaas verschuldigd blijven maar de drie nummers die werden gespeeld, klonken echt naar meer en lagen in het straatje van de vierde en vijfde plaat. Helaas was er een geluidsprobleem tijdens één nieuw nummer zodat de cleane zanglijnen van Kvarforth niet te horen waren. Opvallend was de vocale inbreng van bassist Larsen tijdens het laatst gespeelde nieuwe nummer.
Meneer Kvarforth was uitzonderlijk braaf vanavond. Op een lading nepbloed en wat gespeel met sigarettenpeuken na waren het eigenlijk vooral zijn vocale daden die de hoofdrol opeisten. En terecht, want hij kreunt, gromt, krijst en brult alsof zijn miserabele leven er vanaf hangt en dat was vanavond niet anders. Het was verwonderlijk om te zien en te horen dat iemand onder invloed van zo veel whisky zijn vocalen precies zo verzorgt als op cd. Erg goed en indrukwekkend. Regelmatig fokte hij het publiek in Baroeg flink op en dat had weer effect op zowel het publiek als de rest van de band. Er was zichtbaar sprake van speelvreugde, hoewel die term wellicht wat haaks staat op het imago van de band.
Met ook nog eens een dik half uur langer gespeeld dan gepland en een spontane toegift was Shining logischerwijs de band van de avond. Ik heb erg genoten van de deprimerende tonen die deze mannen vol afwisseling op het publiek af weten te vuren. Ook de voorprogramma’s waren de moeite waard dus al met al kan ik wel spreken van een uiterst geslaagde middag/avond. Hopelijk komt die nieuwe Shining-plaat snel uit!
Links: