Porcupine Tree in De Melkweg

Porcupine Tree in De Melkweg, Amsterdam

28-6-2007

Het is druk bij de Melkweg. Maar wat wil je ook? Er staan een paar erg goeie bands op het podium vanavond, zowel in de grote
als in de kleine zaal. Duidelijk is de afsplitsing van het publiek. Linksaf de progrockers, de metalliefhebbers en
de breed geörienteerde Pink Floyd bewonderaars, rechtsaf de vooral jonge garde hardcore, moderne metal en emocore
liefhebbers.
In de kleine zaal speelt namelijk Enter Shikari, een band die al redelijk wat popularitiet geniet
middels hun moderne vorm van hardcore. Dat blijkt ook wel uit het feit dat dit concert helemaal uitverkocht is. Ook
uitverkocht is de grote zaal, alwaar een totaal andere band zijn opwachting maakt: Porcupine Tree. Uiteraard gaat
ondergetekende linksaf…

Porcupine Tree

Niet alleen De Melkweg is druk, heel Amsterdam is afgeladen zo lijkt het. De parkeergarage waar ik altijd netjes mijn
auto kwijt kan is vol en de parkeerplaatsen verderop bieden ook al geen plaats. Na lang zoeken is er dan toch nog een
plekje gevonden en kan de wandeling naar de Melkweg beginnen. Helaas moet ik hierdoor het voorprogramma
Pure Reason Revolution missen. Persoonlijk vind ik dit niet zo’n ramp, hoewel ik ze in het voorprogramma van
Steven Wilson’s project Blackfield eerder dit jaar best aardig vond. Stevige rock met een twist, om het zo maar te
zeggen.
Nadeel van zo laat binnenkomen is ook nog eens dat een plekje vooraan bemachtigen een bijna onmogelijke opgave is,
dus besluit ik met m’n kameraden ergens rond de biertap te gaan staan. Je moet toch wat he…
Gelukkig kan ik alles prima zien van die afstand en het optreden kan wat mij betreft beginnen.

Melkweg_logo

Eigenlijk zie ik Porcupine Tree vanaf 2003 zo’n twee keer per jaar, maar elke keer springt het kippenvel weer
op m’n ledematen als de band opkomt. De band begint met het titelnummer van het laatste album
Fear of a
Blank Planet
. Gelukkig staat De Melkweg bijna altijd garant voor een goed, helder geluid, waarbij het niet
uitmaakt waar je staat, want het klinkt werkelijk weer subliem! Elk instrument is tot in de details goed te volgen en
vanaf dit eerste nummer is het dus weer genieten geblazen. De setlist is ook nog eens erg goed gekozen. Over de gehele
twee uren dat de band op het podium staat wordt in etappes het gehele laatste album gespeeld. Daarnaast zijn nummers
toegevoegd van uiteenlopende albums en zelfs van b-kantjes en nummers die de band live niet zo vaak speelt.
De setlist buiten het laatste album bestaat uit de volgende nummers: Lightbulb Sun, Mother and Child Divided,
Drown With Me, Gravity Eyelids, Blackest Eyes, Even Less, Stranger by the Minute,
Halo, Open Car en dan vergeet ik vast nog wel één of twee parels van songs.

Zoals gewoonlijk spelen de heren bijna onmenselijk strak en professioneel. De perfecte ritmesectie Harrison/Edwin
(argh! wat kan die kerel toch drummen, ik moet het altijd weer even roepen…) vormt weer
een rotsvaste basis voor de soms gortdroge, soms frivole, soms zweverige melodieën en riffs die de gitaren en toetsen van
de overige heren Wilson/Wesley/Barbieri voortbrengen. Dit in combinatie met de prachtige achtergrondbeelden, die dit keer
vooral zijn toegespitst op het verhaal achter het nieuwe album (er komen veel kinderen, tv’s, mobieltjes en pillen
voorbij…), zorgt ervoor dat je nog meer wordt meegezogen in de
avontuurlijke muziek van het vijftal. Hoogtepunt van de avond, waar eigenlijk alles waar de band muzikaal voor staat in naar
voren komt, is het achttien minuten durende Anasthetize. Het dreigende beginstuk, het geniale refrein, het snoeiharde
double-bass stuk verderop in het nummer, alles loopt akelig vloeiend in elkaar over en in plaats van achttien minuten
lijkt het nummer maar een minuutje of vijf te duren. Schitterend!

Porcupine Tree

Een erg mooi optreden dus weer van deze Britten. Hoewel ik persoonlijk nummers als Start of Something Beautiful en
The Sound of Muzak graag op de setlist voorbij had horen komen, was dit vooral door het gespeelde sfeervolle nieuwe album
een van de betere Porcupine Tree optredens die ik ooit gezien heb. Wat mij betreft volgend jaar weer in De Melkweg!

Links: