Gothicmetalband Cradle of Filth sloot 12 mei ook aan in de lange rij bands die dankzij Het Virus niet meer op tour kunnen en daarom maar een concert streamen. Plaats van handeling: Colchester in het Verenigd Koninkrijk, dat zo gebukt ging onder de gevolgen van corona. Dat trof de band ook: de stream werd twee keer uitgesteld. Dat er twee bandleden uit Tsjechië moesten komen hielp ook niet mee, zelfs voor dit concert moesten drummer Marthus en gitarist Ashok twee weken in quarantaine. Het zorgde er wel voor dat de energie van het scherm spatte bij Cradle of Filth, dat gelijk de nieuwe keyboardspeler/achtergrondvocaliste kon voorstellen.
Voor een band met zoveel aandacht voor artwork en stijl, was de aankleding in de concertzaal mager. Ja, er was volop vuur en er waren prachtige visuals die zowel direct op beeld als het scherm achter de band werden geprojecteerd, maar er had best meer ingezeten. Je kunt ook zeggen: het leidde niet af van de muzikale prestaties, want die waren in één woord fenomenaal. Er was flink geoefend op een set waarin een flink aantal verrassingen voorbij kwamen.
Het ook alweer 21 jaar oude album Midian (de oudste bewaard gebleven review op Zware Metalen) stond min of meer centraal: er kwamen drie nummers en twee intro’s van voorbij. Albumintro At the Gates of Midian trapte de stream af van een bandje, waarna de band er vol in knalt met Cthulhu Dawn. Op bandleider Dani Filth na heeft geen van de muzikanten van vanavond een noot op dat album gespeeld (sterker nog: gitarist Daniel Firth begon net schaamhaar te krijgen toen het album uitkwam), maar dat maakt in muzikantenuitzendbureau Cradle of Filth (22 officiële ex-leden) geen bal uit. Het wordt scherp als een mes gebracht. En dat blijft het geval bij Blackest Magick in Practice: het enige nummer van na 2010 dat vanavond wordt gespeeld.
Lilith Immaculate, van het onderschatte conceptalbum Darkly, Darkly, Venus Aversa, komt langs en dat is het moment voor het nieuwste bandlid om zich te tonen. Letterlijk, want de dame in kwestie is een prettig ogende verschijning. Maar ook figuurlijk, want ze speelt en zingt met het grootste gemak de cleane vocalen, waar haar voorgangers hier en daar nog wel eens een steekje lieten vallen. Om een extra tintje aan de stream te geven was de identiteit van het nieuwste bandlid geheim gehouden, maar nu viel het kwartje snel. De deerne luistert naar de naam Anabelle Iratni en koos na een opleiding vol opera en klassieke muziek aan de University of London (bedankt, LinkedIn!) voor de betere muziek. Ze was al betrokken bij de andere band van Dani Filth, Devilment, en vult nu bij het vlaggenschip de positie in die openlag naar het vertrek van Lindsay Schoolcraft, die voor een bestaan in de luwte koos.
Tijd om lang stil te staan bij die geschiedenis is er niet: Cradle of Filth dendert door met Nymphetamine (Fix) (waarin Iratni de oorspronkelijke vocalen van Liv Kristine uitstekend invult) en gouden oudje The Principle of Evil Made Flesh: de titeltrack van de blackmetaldebuutplaat. Na Honey and Sulphur en Heartbreak and Seance, volgt er met Mannequin een regelrechte verrassing: het nummer is sinds de verschijning op Damnation and a Day in 2003 nauwelijks live gespeeld, maar is zeer welkom omdat het herinnert aan de creatief beste periode van de band. De huidige line-up speelt het alsof ze nooit anders hebben gedaan. Er staat dan ook een ingespeeld team, dat buiten de wisseling op de toetsen sinds 2014 in deze samenstelling speelt. Dus met de prima drummer Marthus, de heerlijke gitaarpingelkaar Ashok en diens prettig gestoorde evenknie Rich Shaw,waar bassist Daniel Firth de gaatjes dicht plamuurt. En Dani Filth mag dan al wel langzaam maar zeker naar de 50 kruipen, op de stem van de man zit geen sleet en hij gromt, grunt en krijst alsof hij nooit anders heeft gedaan. En eerlijk is eerlijk: dat heeft hij ook niet. Na een baantje bij een Chinees restaurant hield hij het werkende leven voor gezien.
Het heerlijke Malice Through the Looking Glass is overgebleven van de setlist van de laatste tour en is het laatste nummer voor een korte break die wordt gevuld met het instrumentaaltje Creatures That Kissed in Cold Mirrors van het Midian-album. Op die plaat is het een fraaie opbouw naar Her Ghost in the Fog en dat is vanavond niet anders. Het lugubere sprookje over ‘Divinity’s creature’ die door ‘five men of God’ na een verkrachting voor dood wordt achtergelaten en vervolgens sterft in de sneeuw, is absoluut één van de beste nummers uit het repertoire van Cradle of Filth.
Gelet op de tijd begint het dan te dagen dat een aantal ‘fan favourites’ de knip niet hebben gehaald, zeker als de band verder gaat op de Midian-tour, met Saffron’s Curse. Daar had best een The Forest Whispers My Name voor in de plaats mogen komen, of het veel recentere Right Wing of the Garden Triptych. Maar het voordeel van een stream voor een band is dat de luisteraars tegen hun beeldscherm kunnen schreeuwen wat ze willen omdat ze het niet met de songkeuze eens zijn, horen doe je ze toch niet.
Via The Twisted Nails of Faith en Born in a Burial Gown komen we aan bij de onvermijdelijke afsluiter: From the Cradle to Enslave. Hét nummer dat Cradle of Filth typeert en wat schrijver dezes niet eens hoeft op te zetten om het te horen: er is een speciale ruimte tussen mijn oren gereserveerd voor deze track. De avond eindigt dus perfect, zoals heel Cradle of Filth een bijzonder goede beurt maakt. Het nieuwe album (de vijftiende alweer) is al helemaal klaar en komt uit als het coronaspook zijn hielen heeft laten zien dus dat wordt weer Jaarlijstmateriaal. Want een band in deze vorm kan niet anders dan kwaliteit leveren.
Datum en locatie
12 mei 2021, St. Mary's Art Center, Colchester
Links: