Leaves Eyes plus supports, 29 April, Het Bolwerk, Sneek
Omdat ik best wel te spreken was over het soloalbum van Liv Kristine, besloot ik om eens een avondje gothic metal te gaan bekijken. Ik verwachtte vantevoren dat ik in druilerig weer tussen een trieste rij zwartgeverfde gothics zou staan die op trieste toon met elkaar stonden te keuvelen over hun mislukte zelfmoordpogingen. Dit viel mij 100% mee. Het zonnetje scheen, en zelfs gothics staan elkaar grapjes te vertellen en kunnen er warempel nog om lachen ook.
Het lachen verging ons echter allemaal snel dankzij het wel erg trage deurbeleid van het Bolwerk deze avond. Vanaf midden jaren tachtig bezoek ik deze uiterst geschikte zaal regelmatig, en slechts één keer vaker is het me overkomen dat ik hier in een lange rij stond. Éénmaal binnen kon ik dan ook slechts twee nummers van opener Prey meepikken. Ondanks dat ik slechts twee nummertjes kon beluisteren mag ik toch wel concluderen dat Prey voor mij de verrassing van de avond was. Hun eerder op Anathema leest geschoeide gothic rock kwam zeer sfeervol op me over. Zanger Roeland maakt geen gebruik van gebrul en gekrijs, maar weet met z’n cleane stem een bijzondere sfeer neer te zetten. Hulde ook voor het geluidsniveau tijdens Prey. Dit zat namelijk zowaar eens beneden de pijngrens…
Van Elis had ik nog niet eerder gehoord, en na dit concert zie ik helaas ook geen enkele reden om me in die band te verdiepen. Clichématige gothic metal waarbij behoorlijk bij de grote voorbeelden is gespiekt. Vooral de naam Nightwish kwam nogal eens in me op. De Slavisch uitziende frontvrouw kon ik niet betrappen op een sterke uitstraling. En dankzij een lekke balpen, wat mij een toch wel gothic verantwoorde zwartgeverfde hand opleverde, heb ik dan ook geen notities kunnen maken, welke nummers er zoal werden gespeeld durf ik dan ook echt niet meer te zeggen. Nee, voor mij geen band om wakker van te liggen.
Het toch wel enigzins lokale Autumn heb ik al vele malen eerder zien spelen. Het zat de band deze avond niet mee. Technische problemen speelden de band al vanaf de eerste tonen parten, waardoor zangeres Nienke eigenlijk bijna het hele concert niks anders deed dan heen en weer lopen naar de geluidsman, en als ze er niet heenliep dan stond ze wel te wijzen en te gebaren, iets wat de sfeer niet ten goede kwam, hoewel de band echt wel moeite deed om het publiek voor zich te winnen. Op het gebied van inzet liet men Elis dan ook ver achter zich. En aan de publieksreacties te zien was het grootste deel van de aanwezige mensen dik tevreden met de show van Autumn.
Een mooie grote backdrop, en sfeervolle decoratieschermen op het podium, voorzien van erg mooi licht verraadde dat het nu de beurt was aan Leaves Eyes. Deze band is zoals jullie ongetwijfeld zullen weten eigenlijk niks meer dan Atrocity plus zangeres. De band maakt hier gretig gebruik van, dat maakte een vluchtige blik over de te koop aangeboden merchandise snel duidelijk. Naast de Cd’s en shirts van Leaves Eyes, lag op de tafel ook het nodige Atrocity materiaal, en het solowerk van Liv te koop. Maar we dwalen af, terug naar het live gebeuren. Het is eigenlijk heel simpel. De band komt op, en Liv weet met haar fantastische uitstraling meteen het publiek voor zich te winnen. Samen met haar “my sweet husband Alex” weet ze een fantastische sfeer neer te zetten. Wat onder andere een erg leuk moment was, was het Olé Olé gebrul van Alex. Dit wist het publiek ook zeer te waarderen. Wat heeft die knakker overigens een allejezus lang bos haar. Dat hij niet constant verstrikt zit in het instrumentarium van zijn collegas, mag een klein wonder genoemd worden. Ook erg mooi was dat Liv op een gegeven moment rozen uitdeelt aan enkele mensen uit de voorste rijen. De band zelf had het ook naar de zin, ondanks dat enkele van de leden niet helemaal fit waren. De bedankjes van Alex en Liv richting publiek waren dan op één hand ook niet te tellen. Ja, ik heb mij zeer zeker prima vermaakt met Leaves Eyes, en aan het publiek te zien was ik niet de enige. Prima sfeervolle liveband, en zeker voor herhaling vatbaar om ze weer eens te bekijken.
Links: