Isole, In Age and Sadness en Merca

Isole, In Age and Sadness en Merca
Popfront, Zwolle, 24 november 2006

Ongeveer een uurtje rijden van elke vorm van beschaving ligt een raar
plaatsje, ontstaan uit een ongelukkige samenloop der omstandigheden is daar uit
een vorm van commune van onderontwikkelden toch een soort van stad ontstaan. De
gooise-matras-vrouwen hebben al menig goeddoel-dinertje gebruikt om meer geld te
verzamelen om deze stad eens richting de 21e eeuw te trekken maar, maar helaas
hebben de reeruggen en truffels nog steeds niet geleid tot een enige vorm van
intelligent leven.

Daarom sta ik op een wederom warme vrijdagavond in één der lokale grotten om
een drietal doombandjes aan te schouwen. De onbekende band Merca heeft
zichzelf opgeworpen als opener van de avond, en weet een lekkere pot, heerlijk
rommelig old school stonerdoom eruit te persen. Het trio mag nog wel wat aan de
strakheid werken, en de zanger dient aan een whiskey, pruimtabak en sigarendieet
te gaan om wat meer haar in de keel te kweken. Verder is dit een zeer
vermakelijk bandje en zijn ze ideaal om een avondje mee te openen.

Door wat problemen met een trekschuit was ik helaas genoodzaakt een deel van
In Age and Sadness te missen, wat ik nog heb kunnen meepikken liet me
zien dat mijn mening over deze band onveranderd blijft. Een ijzersterk
Nederlands equivalent van de door Opeth/My Dying Bride geïnspireerde
doombeweging. Wat ik me van Dutch Doom Day 4 kan herinneren is dat ze toen wat
trager speelde, maar dat kan door enige verneveling ontstaan zijn, in ieder
geval wist de band het publiek lekker warm te maken voor de headliner.

De mannen van Isole kwamen, zagen en overwonnen. De wat meer melodieus
en heavy gerichte variant van de doom/death wist vanaf het eerste moment te
boeien, het gitaarwerk was lekker intens, de uitstraling lekker overdone en de
cleane zang ronduit geweldig. Zelfs met het niet al te florissante geluid wist
de band een geweldige sfeer neer te zetten en ook nog een zeer zuiver en strak.
Hiermee concluderend dat deze band zwaar ondergewaardeerd wordt.

Al dat harde werk op handen en knieën heeft toch geleid tot een organisatie
die goede concertjes in elkaar zet, misschien is er toch een beetje hoop voor
dat ene kleine dorpje in Overijssel. dorpje in

Links: