Haken en Between The Buried And Me live in 013

Onder de noemer Island In Limbo Tour doen het Britse Haken en het Amerikaanse Between The Buried And Me een rondje langs de Europese concertzalen. Haken heeft net het fantastische album Fauna uitgebracht en Between The Buried And Me heeft nog niet eerder kans gezien hun geweldige album Colors II uit 2021 op ons continent te promoten. Op deze regenachtige avond doet het gezelschap 013 in Tilburg aan. Natuurlijk was Zware Metalen erbij met pen en camera.

Regen en files zijn in Nederland net zo met elkaar verbonden als Bassie en Adriaan. Daarom kan het zijn dat zowel de fotograaf als uw schrijver van dienst de openingsact Cryptodira moeten missen vandaag. Op moment dat ik de zaal binnenkom is Between The Buried And Me net begonnen aan Extremophile Elite. De achterste helft van de zaal en het balkon zijn vanavond afgesloten, maar het voorste deel van de zaal is goed gevuld.

De band weet ogenschijnlijk moeiteloos complexe nummers als Revolution In Limbo en Fix The Error live neer te zetten. Wat ook goed helpt is dat de geluidsmensen goed werk hebben geleverd. De drukke muziek is in alle details goed te horen en te volgen. Tommy Rogers is uitstekend bij stem en weet ook als frontman de energie van de band goed over te brengen op het publiek. Zelfs de hoge uithalen op Famine Wolf worden door Tommy zonder problemen gehaald. Grote afwezige tijdens deze tour is gitarist Dustie Waring. Hij heeft om gezondheidsredenen moeten besluiten thuis te blijven. Zijn gitaarpartijen komen tijdens het optreden van de harde schijf. Het maakt voor de beleving niet veel uit.

Waar doorgaans de enige pit tijdens een progconcert de fotopit is, gaat het publiek voorin de zaal bij Between The Buried And Me zo nu en flink los, zoals tijdens Fix The Error en het afsluitende Voice Of Trespass. Between The Buried And Me laat een diepe indruk achter als liveband.

Het is aan Haken om dit geweldige optreden te evenaren. De vorige keer dat ik de band zag, in het voorprogramma van Devin Townsend, wist de band niet helemaal te overtuigen. Hopelijk lukt dat vanavond wel.

De tour met Devin Townsend heeft de heren wel geïnspireerd in hun kledingkeuze. Als de laatste noten van Who Let The Dogs Out uitsterven komen de heren het podium op, gekleed in kleurrijke Hawaii-shirts waarop het motief van hun laatste album Fauna prijkt. Prosthetic, van het voorlaatste album Virus wordt ingezet en zodra Ross Jennings zijn eerste noten zingt is gelukkig duidelijk dat hij vanavond uitstekend bij stem is. Aan de achtergrondzang is voor deze tour extra aandacht besteed. Dat valt bijvoorbeeld op tijdens The Alphabet Of Me, waar duidelijk andere harmonieën worden gezongen dan op de plaat. Daardoor klinkt het nummer veel gaver! Ook op andere nummers valt de andere invulling aan de samenzang positief op. Ook instrumentaal wordt er soms wat andere invulling gegeven aan de nummers. Met name teruggekeerde Peter Jones drukt duidelijk zijn eigen stempel op het repertoire van de band.

Het eerste hoogtepunt van de avond is de indrukwekkende uitvoering van Falling Back To Earth, en dan met name het Floydiaanse tweede gedeelte waarin Ross Jennings de hoofdrol opeist en het nummer met veel beleving voordraagt. Ook het Toto-achtige eightiesnummer Lovebite staat live dankzij hem als een huis.

Het laatste deel van de set staat geheel in het teken van Virus. Na een vlammende uitvoering van Carousel, waar nog maar eens opvalt hoe sterk de zangharmonieën live klinken, komt het klapstuk van de avond in de vorm van Messiah Complex, waarvan alle vijf delen worden uitgevoerd. Bij wie het nog niet duidelijk was moet nu wel doordringen dat Haken in grootse vorm is. Spelplezier, beleving, technisch vernuft en een vlekkeloze uitvoering gaan vanavond uitstekend samen.