Fleddy Melculy en Jonkoklapper in Patronaat

Nee, het is geen Chinese Queen-tributeband. Het is Vlaming Fleddy Melculy, de buitenechtelijke zoon van Lars Ulrich en Lita Ford (eigenlijk Rars Urlich en Rita Ford) die door de geest van Pantera’s Dimebag Darell is opgeroepen om de metal te redden. Opeens was hij daar vorig jaar, met het culthitje T-shirt van Metallica en later het album Helgië. En opeens is hij met zijn band niet meer weg te slaan van de Nederlandse podia.

Zo deed Fleddy Melculy de eerste zaterdag van februari het Haarlemse Patronaat aan, met mede-nieuwkomer Jonkoklapper in het voorprogramma. Dit gezelschap maakt Neder-doom metal-pop, maar het missen van één trein (1!) zorgde ervoor dat uw anonieme scribent slechts de laatste twee nummers van het optreden meepakt. Een cover van Doe Maar’s Smoorverliefd (ik zei het al: Neder-doom metal-pop) en het eigen nummer Schedel en dan zit het er alweer op. Met de mededeling dat we te maken hebben gehad met Jonkoklapper uit Amsterdam-Noord, wordt er alweer afscheid genomen. Dankzij het vette hoofdstedelijke accent van de zanger hadden we dat al begrepen. Te weinig gehoord om een oordeel te vellen, maar een opmerkelijk bandje is het wel.

Echt druk gaat het vanavond niet worden in Patronaat. Zelfs de last-minute actie om iedereen met een Metallica t-shirt gratis toegang te geven, heeft weinig effect gesorteerd. Er zijn maar weinig shirts van die band te vinden. Zoals er sowieso een opmerkelijk allegaartje aan bezoekers is: metalheads, maar ook mensen in polo’s en overhemdjes. En een aantal jonge kinderen die ongetwijfeld hun live-vuurdoop beleven.

Na een hele mix aan muziekstukken en geluidsfragmenten (tot en met Dimebag Darell’s geest die ons verwelkomt in Helgië), gaat het hardcore/metalfeestje van Fleddy Melculy écht los met Fuck You Fleddy!, Feestje in uw huisje en Het is wat het is. Melculy, gekleed in een shirt van Justin Bieber, en zijn band – het Leger des Hels – spelen misschien nog wel harder en sneller dan op de plaat en daar was het ook al niet kinderachtig. Of nu ja, niet kinderachtig… Met een gemaskerde bassist en gitarist een nummer als Ik haat Jazz brengen. Is dat dan niet kinderachtig? Neen! Natuurlijk slaat het allemaal nergens op, maar Fleddy Melculy smijt het met dikke plakken in uw smoel en als dat niet lukt, waagt Apu van de Nightshop (van het nummer Apu van de Nightshop) een poging als hij samen met zijn slang het podium opkomt en Bifi-worsten het publiek ingooit.

Harder en harder gaat het, de bandleden rammen hun hoofden bijna van hun romp, met Pinker, het geniale Brood (het refrein is na één keer mee te zingen), 1 noot, Fuck dees fucking kut kak machien en Dik meisje. Alle, maar dan ook alle nummers van de debuutplaat komen voorbij en dus sluiten de Vlamingen ongewild mooi aan bij de trend om volledige platen integraal te spelen. Geen vlees wel vis (ook al zo’n lekker nummer), Ik ben mijn sleutels kwijt (hoe herkenbaar, goed dat Fleddy Melculy daar eens een nummer over schreef)… Binnenkort doet voormalig Emperor-voorman Ihsahn met zijn zevensnarige gitaar Patronaat aan en Mayhem komt het legendarische debuutplaat De Mysteriis Dom Sathanas spelen, maar vanavond gaat het om de écht ergerlijke zaken in het leven. Je sleutels kwijt zijn, godverdomme!

Als de eigen liedjes bijna op zijn, krijgen we de eerste cover van de avond: Proven van Hatebreed. Daarna moét Fleddy Melculy het nummer spelen dat voor eeuwig aan deze band zal hangen: T-shirt van Metallica. Dan zit het erop. Maar niet echt. ‘Nog een liedje!’, schreeuwt het publiek. Dat komt goed uit, want er stond nog een geplande toegift op het programma. Refuse/Resist van Sepultura, gespeeld met een passie en een tempo waarmee Max Cavalera, als hij het zou horen, niets anders zou kunnen doen dan zijn gitaar aan de wilgen hangen en voortaan rozen gaan kweken, want hij zal dit zelf nooit meer overtreffen. Voor band en zaal is de Bifirol daarna écht op. Alleen niet voor de paar jochies die de halve avond op het balkon hebben staan springen. Die gaan apetrots naar huis met hun eerste (veel te grootte) metalshirt. Eén van Fleddy Melculy.

Foto’s:

Hans Schoo Photography

Datum en locatie:

4 februari 2017, Patronaat, Haarlem

Link: