Exodus plus supports, donderdag 17 november, Het Bolwerk, Sneek
Wij Friezen werden donderdag 17 november ongelooflijk blij gemaakt. De oude helden van Exodus kwamen naar Sneek om daar de enige clubshow in Nederland van deze tour te doen. Voor Zware Metalen waren Robert en Gurbe aanwezig om respectievelijk foto’s te maken en verslag te doen van dit doordeweekse avondje metal.
Aan Diggeth de eer om de zaal vast in stemming te brengen. Dankzij het goede geluid slaagde men hier deels in, maar niet dankzij de muziek die eigenlijk niet veel meer voorstelde dan een saaie uitvoering van Metallica ten tijde van Load, maar dan met de nodige bluesinvloeden. Ik denk dat Diggeth het er op een feestje van een willekeurige motorclub er een stuk beter afbrengt.
Het navolgende Devoted to Hate kon mij een stuk meer boeien. Deze Sneker band heeft ooit Waldrock al eens mogen openen. Devoted to Hate opereert in het old school thrash stramien, voorzien van de nodige hardcore invloeden. Deze hardcore invloeden zijn vooral afkomstig van zanger Bruut, welke niet zou misstaan in een willekeurige hardcoreband uit de achterstandsbuurten in New York. Naast eigen nummers speelde Devoted to Hate in de vorm van Afterworld Obliteration van Terrorizer en Evil Dead van Death ook nog twee covers. Wel moet me van het hart dat ik drummer Barry zeker wel eens strakker heb zien spelen. Maar dit kleine minpuntje mocht er niet voor zorgen dat Devoted to Hate mij en met mij vele anderen zeker wist te boeien.
Maar natuurlijk kwam vrijwel iedereen om te kijken hoe Exodus het er in de nieuwe bezetting vanaf bracht. Men knalde meteen heerlijk uit de startblokken met Bonded by Blood, de titelsong van het debuut welke we onherroepelijk onder de klassiekers kunnen scharen.
De stemming in Het Bolwerk was aanvankelijk vrij mat te noemen, dit tot groot ongenoegen van zanger Rob Dukes die het aanwezige publiek het hele optreden probeerde op te jutten. Met resultaat, want zo af en toe ontstond er toch een redelijke pit. Natuurlijk stond Shovel Headed Kill Machine centraal tijdens de 80 minuten durende show. Tot mijn grote schaamte moet ik bekennen dat ik deze plaat zelf nog niet in huis heb, maar Exodus in deze nieuwe bezetting heeft mij dusdanig weten te overtuigen dat dit de eerste CD is die ik binnenkort ga aanschaffen.
Naast Shovel Headed Kill Machine werden voornamelijk nummers van Tempo of the Damned gespeeld. Van dit album kwamen onder andere Scar Spangled Banner en Blacklist voorbij. Ook Bonded by Blood was leuk vertegenwoordigd met naast de titelsong ook nog Piranha en A Lesson in Violence.
Mooi was ook het kleine toespraakje van bandbrein Gary Holt die het puliek op het hart drukte dat na alle ellende afgelopen tijd Exodus sterker dan ooit uit de strijd is gekomen en dat Exodus in deze samenstelling de ware Exodus is. En dat was duidelijk. Het gehele optreden straalde de spelvreugde van Exodus af. En dat verdiende diep respect, aangezien er meerdere leden van Exodus niet fit waren. Nieuwkomer Lee Altus richtte zich dan ook nog even tot het publiek om te zeggen dat we best wat harder mochten schreeuwen voor Exodus omdat de zieke leden dit verdienden. Tot grote zichtbare genoegdoening van Exodus ging het volume van het aanwezige publiek even stevig omhoog. Na de reguliere set kwam Exodus nog éénmaal terug om door middel van Fabulous Disaster, War is my Shepherd en Strike of the Beast het publiek nog één keer voor zich te winnen. En na het uitdelen van de nodige plectrums en drumstokjes was het feest helaas voorbij. Vorig jaar schaarde ik het Exodus concert op Waldrock onder mijn favoriete concerten van dat jaar. Ook dit jaar eindigen ze weer erg hoog in het lijstje favoriete concerten. Exodus heerscht!!
Links :