Esoteric, Eria d’Or & Bunkur – Café Mukkes. Leeuwarden
Voor een lekker avondje doomen kom je op de gekste plaatsen, deze keer in een
klein café in het Friese Leeuwarden. Concertorganisatie Noordkabaal zet met
regelmaat leuke avonden metal of hardcore neer in enkele Friese zaaltjes, en
deze avond is het aan een aantal doombands om te laten zien dat deze stijl ook
lonend is voor menig zaaltje.
Opener Bunkur was een band waar ik mening metalliefhebber al eens
negatief over heb horen praten, zeer waarschijnlijk door het zeer lage tempo en
het ontbreken van gitaren. Geen gitaren? Nee, lezertjes, deze band maakt slechts
gebruik van drums, twee basgitaren en een enkel stukje toetsen. Combineer dit
met een zwaar beladen, hemel tergende en ijselijke schreeuw. De naar drone
hangende doom bevalt mij de eerste driekwart van het nummer/optreden prima,
daarna begint me toch op te vallen dat de band iets te vaak in herhaling valt en
dat gaat vervelen. Jammer, maar toch lekker op gang gekomen dit avondje.
Hierna de snelste band van de avond, en door het uitvallen van Officium
Triste ook de vreemde eend in de bijt van de avond. De melodieuze doom van
Eria d’Or kwam de eerste paar nummers wel lekker over, iets te melodieus
voor mijn doen, maar strak gespeelde, prettig klinkende muziek. Jammer genoeg
varieert de band te weinig in de opbouw van nummers, waardoor ook hier weer de
muziek tegen het einde aan begon te vervelen.
En na wederom een (te) lange ombouwperiode was het dan eindelijk tijd voor
waarschijnlijk momenteel de beste doomband ter wereld; Esoteric. Wat me
als eerste enorm opviel is dat de rol van de samples/keyboards live groter is
dan op cd, met name het laten resoneren en vervormen van gitaar en zangpartijen
kreeg live een extra dimensie. Dit werd tijdens het eerste nummer op een
geweldige manier duidelijk door een enorm en langzaam opbouwend muzikaal orgasme
van trage gitaarriffs en resonerende geluiden, het hele café leek deel te worden
van de geluidsinstallatie en versterkte de trillingen. Live komt overigens ook
goed uit wat de waarde is van een derde gitarist, zelden zo’n vol en
indrukwekkend gitaargeluid gehoord. Zanger/gitarist Greg Chandler blijkt
live een geweldig zanger te zijn door moeiteloos de lange uithalen live foutloos
eruit te persen. Esoteric bewijst voor mij deze avond dat ze niet alleen
op cd negenennegentig procent van alle extremere doombands eruit heersen. Punt.
Links: