Dykbreuk 2010: Pulverised, Bloid, Headhaunter, Z.O.D. en Devious
Studio 62, Den Helder – 2 oktober 2010
Den Helder, stad van mariniers, harde windstoten en een onverstoord doorreispunt van Texelgangers. Maar ook de thuishaven van vele Jutters: de inwoners van Den Helder. En laten we wel wezen, de stad staat niet bekend om haar bruisende uitgaansleven en interessante subculturen. Door het organiseren van een zaterdag vol metal probeert de organisatie van Dykbreuk, in de regio onder andere bekend van de Unterwelt cybergothicfeesten, hier verandering in te brengen.
Met een uitgesproken “godverdekut” en een paar diepe grunts trapt het uit Den Helder afkomstige Pulverised de avond af. Pulverised speelt death metal waarbij vandaag vooral frontman Robert een belangrijke rol speelt. Zijn grunts staan behoorlijk hard afgesteld in verhouding tot de rest, maar
Pulverised begint gelijk strak. Ook al neemt dat naar het einde van de half uur durende set wat af, Den Helder bewijst dat het een aardig potje metal te bieden heeft. Lol schoppen en provoceren doen ze ook graag: zo pakt de al na enkele nummers halfnaakte zanger onbeschaamd zijn tegenstribbelende gitarist op de bek. En roept hij halverwege het concert: “Godverdomme wat heb ik veel christenen gezien op tv vandaag zeg!” naar aanleiding van het cruciale CDA-congres die dag.
Pulverised sluit af met een nummer waarvan de titel enkel te verstaan is met een babelfish in je oor en maakt dan plaats voor Bloid.
Bloid schept qua uiterlijk de verwachting een iets experimentelere set te gaan neerzetten. Vijfsnarige bas; bebrilde, ietwat elferig uitziende zanger met goatee, geen zichtbare tatoeages.
Vooroordelen zijn er soms om bevestigd te worden en inderdaad, er wordt een fijne dosis creativiteit over ons uitgezaaid.
Slechts drie man sterk weten ze prima te overtuigen met hun death metal met nogal technische invalshoek. De podiumpresentatie is wat gewoon, met gitarist Jeroen als tussendoor-klets-kous.
Door schijnbaar uit het niets Roots, Bloody Roots te coveren komt het publiek een beetje los. Mijn inziens klinkt deze versie ietwat kaal en niet zo zwaar en agressief als het origineel. De eigen nummers komen
een stuk beter over, het probleem is alleen dat die geen meezingfactor hebben. Kortom: Bloid schrijft geen anthems, maar wie zijn aandacht erbij houdt hoeft zich niet te vervelen.
Ze komen nog fris over en ik ben benieuwd waar deze gasten over een paar jaar staan.
De ombouwtijd van de bands wordt gevuld met gouwe ouwe metalvideo’s
op een groot beamerscherm. Op dit scherm vindt ook de communicatie naar
de zaal plaats. De bands zijn op hun eigen kunsten aangewezen om de interactie
met hun publiek op gang te brengen.
Wie wil kan zich ondertussen tegoed doen aan broodjes
bal, buiten roken in de frisse zeewind,
of het nieuwste album van headliner Devious luisteren.
Die hebben bij de merchandisestand een slimme zelfgekluste
luisterhoek gemaakt van vastgetapede mp3spelers met hoofdtelefoons.
De derde band van de avond is Headhaunter,
de eerste band die een stevige muur van geluid neerzet.
Ze spelen met vijf man een stijl die tussen een aantal genres in hangt, zoals ze zelf zeggen tussen thrash,
rock ‘n’ roll en stoner in. Dus volgen er voor het eerst vanavond uitgebreide solo’s met wah-effect,
maar ook spittende bijna hardcorestukken. De zang is dan weer niet clean maar vooral schreeuwerig,
het deed een beetje aan Lemmy denken.
Ook de drum is snel en agressief, maar echt extreme blasts zijn niet te bespeuren.
Aan het eind van de set zweept Headhaunter het inmiddels behoorlijk actieve publiek nog even op met een medley van metalhits.
Waarin onder andere Black Sabbath op een hele brute manier gespeeld wordt,
maar dan overloopt in Born to be wild.
Dan is Z.O.D. er klaar voor om de zaal te bewerken met covers van S.O.D. Z.O.D. opent met de kreet ‘Are you ready?!’, maar speelt vervolgens een stuk rustiger dan Headhunter was geeindigd. Ze beheersen hun instrumenten en timing goed, wat je mag verwachten van een coverband. Maar de muzikale stijl om telkens na een halve minuut een paar seconden pauze te laten vallen en daarna weer keihard los te gaan met een nieuw riffje is aan mij niet besteed.
Doordat de laatste trein om 23.35 uit Den Helder vertrekt is thrash/death metal headliner Devious meer bedoeld voor locals en nuchtere automobilisten.
Dat zal voorlopig zo blijven, een nachtnet naar Den Helder zit er niet in. En dat is jammer, want Dykbreuk
blijkt ook voor wie van ver komt een leuk feestje.
Foto’s door Daniël Roozing.