Devin Townsend Project in Utrecht
Dinsdag 5 augustus 2014, Tivoli Vredenburg
Breed georiënteerde metalliefhebbers stonden voor een lastige keuze op dinsdag 5 augustus: Down in Amsterdam of Devin Townsend Project in Utrecht. Na wikken en wegen koos ondergetekende om meerdere niet-muzikale redenen voor Devin Townsend. Een van de redenen was de nieuwsgierigheid naar het nieuwe pand waar het concert plaatsvond: de TivoliVredenburg. Zoals de naam al doet vermoeden, is dit de samensmelting van Tivoli en Vredenburg.
Op een steenworp afstand van het treinstation en het stadscentrum ligt het imposante en moderne nieuwe onderkomen. Waar doorgaans drommen mensen voor de deur wachten vlak voor aanvang van een concert, is het vanavond leeg wanneer ik aankom. Leeg. Geen rij, geen reuring en slechts één dame aan de deur om de kaarten te scannen. Een vijftal roltrappen omhoog en ik ben aangekomen bij de nog naar verf ruikende Pandora-zaal. Hier bijt zojuist het Noorse Shining het spits af. Ik moet even wennen aan de vooruitstrevende avant-garde jazz-metal van deze energieke formatie. Het vijftal, dat ooit als jazzkwartet begon, brengt een bijzondere mix van muziekstijlen, wat op eerste gehoor wat rommelig klinkt.
Het schelle, snelle geluid van de sax blijkt niet helemaal te passen bij de Göteborg-sound dat de toetsenist uit zijn keyboard tovert. Nadat de eerste verwarring met een biertje is weggespoeld zit er meer lijn in en komt de band wonderwel toch weg met de vele verschillende instrumenten die afwisselend ter handen worden genomen. Zanger, gitarist en saxofonist Jørgen Munkeby wisselt in rap tempo van saxofoon naar gitaar en moet bovendien de microfoon blijven bemannen. Maar Shining houdt stand en trakteert de zaal op een berg energie die een goede opwarmer blijkt voor Devin Townsend Project.
De veelzijdige Canadees heeft al behoorlijk wat strepen verdiend en mag zijn reputatie vanavond waar gaan maken. De zaal is gevuld met een zeer gevarieerd publiek: jong en oud, man en vrouw. Zelden zag ik zo’n gemengde club bij een concert. In aanloop naar de show worden we vermaakt met grappige, flauwe en opmerkelijke beeldfragmenten uit zijn tv show Ziltoid TV (ZTV) waarvan Youtube de grootste leverancier lijkt te zijn.
Townsend trapt af met Seventh Wave en War. Gekke bekken, overdreven gebaren en gekleurde lampjes verwerkt in zijn gitaar: Mr. Townsend mogen we vooral niet te serieus nemen. Een verademing in het landschap van de metal, waar bands zich wel vaker met een korrel zout mogen nemen, naar mijn idee. Muzikaal en technisch gezien volstrekt onnodig, overigens, Townsend weet precies wat hij doet. De man die op 19-jarige leeftijd debuteerde bij Steve Vai (Sex and Religion) is een oude rot in het vak en speelt schijnbaar moeiteloos snelle riffs. Het geluid is superstrak, smetteloos, mede door de goede akoestiek in de Pandora.
Devin Townsend Project is wel echt wat de naam doet vermoeden: Devin’s feestje. De overige bandleden, die stuk voor stuk een minstens zo strakke prestatie leveren, verbleken naast de ‘goofy’ frontman, die tussen de muzikale kunsten door de security een kus op z’n kale hoofd geeft.
Hoe goed de nummers muzikaal ook in elkaar zitten, het maffe gedrag van Townsend leidt af van de kwaliteit van de muziek. Ik betrap mezelf er op af en toe de ogen te sluiten om beter te kunnen luisteren. Het energieke Planet of the Apes en Supercrush! zorgen voor flinke beweging in de uitverkochte zaal vanavond. Ik vraag mij nog terloops af waar de enorme HEMA-opblaasrookworst is gebleven, die het begin van de avond over het publiek ging. De band barst nog los met Grace en sluit de avond af met Bad Devil. Devin Townsend Project bewijst met deze heel fijne setlist een fantastische avond te kunnen neerzetten voor een gevarieerd publiek.
Fotografie: Steven Leijen
Links