Decapitated + supports – Het Bolwerk, Sneek
18 februari 2007
18 februari jongstleden stond voor mij in het teken van de Poolse Decapitated, een band die ik toch al een paar jaar niet meer op het podium gezien had. Het besluit om
m’n zondagavond op te offeren voor deze geweldige band was dus niet zo moeilijk.
Nou is het op zondag normaalgesproken iets minder druk dan op een vrijdag- of
zaterdagavond, maar in eerste instantie leken er wel érg wenig mensen op dit concert af te komen. Maar gelukkig werd de zaal gaandeweg de avond toch nog redelijk gevuld
zodat de hoofdact in ieder geval niet voor een tien-koppig publiek kwam te staan. Voor de supports Hate en Phazm was niet bijzonder veel belangstelling, terwijl het
beide toch best goeie bands zijn! Eens zien hoe de heren het er vanaf brachten.
Als eerste op de bill stond het Poolse Hate. Als je vantevoren niet zou weten dat Hate uit Polen komt is dan kom je er wel achter zodra je de muziek
van deze kwaadaardige Oost-Europeanen hoort. De typische riffs hebben namelijk veel gelijkenis met de landgenoten van Behemoth en Vader.
Toch vind ik dat deze band het kwalitatief nét niet haalt bij de genoemde gevestigde namen.
Wél vind ik ze per album sterker worden. Was een plaat als Cain’s Way
bijvoorbeeld nog een vrij standaard death metal album, op het laatste opus Anaclasis laat de band horen tot veel meer in staat te zijn. Benieuwd was is dus hoe de
band het er op het podium vanaf zou brengen. De setlist bestond vooral uit nieuwere nummers en deze werden met redelijke overtuiging gebracht.
Hoewel de ene riff veel meer boeit dan de ander, bracht de band een reeks aan uitstekende nummers ten gehore. Wat me het hele concert
wel opviel was de onstrakheid van drummer Hexen. Niet dat ie er aan alle kanten bij langs trommelde, maar vooral de snelle dubbele bass stukken kon ie maar niet strak
krijgen. Tip: als je het niet kunt, doe het dan niet! Omdat het geluid niet je van het was, liep dit optreden toch uit tot een redelijke teleurstelling. Jammer maar helaas!
Met het Franse Phazm kwam ik twee jaar terug in aanraking. Het debuutalbum
Hate at First Seed liet destijds bij mij een redelijke indruk
achter. De death/black ‘n roll van dit drietal is ten eerste behoorlijk origineel te noemen, maar de band was duidelijk ook wel een beetje zoekende naar een eigen stijl.
Helaas ben ik nog niet bekend met hun laatste werkstuk Antebellum Death’n Roll, zodat de meeste nummers die op deze avond voorbij kwamen mij niet
bekend in de oren klonken. De driekoppige band weet zich in ieder geval wel te presenteren! Ook al is de zaal nog zo leeg, de band speelt enthousiast en de
zanger kan over het rustige zondagspubliek nog wel een geintje maken (“sorry, but could you please be a little more quiet, we’re trying to play here!”).
De in vergevorderde staat van ontbinding zijnde vrouwenlijken vormen het decor van een lekker heftige show. De bijna grappige polka-beats gaan schaamteloos over
in genadeloze blastbeats, iets wat deze band toch best wel bijzonder maakt. Opnieuw is het geluid weer niet om over naar huis te schrijven (ditmaal is het nogal schel),
maar gelukkig is het optreden goed genoeg om dit euvel te doen vergeten. Goeie band, dit Phazm, ga ze eens uitchecken zou ik zeggen.
Dan is het tijd voor de band waar iedereen voor gekomen is: Decapitated. De zaal loopt nu pas een beetje vol, alsof iedereen backstage heeft zitten wachten tot het
voorprogramma afgelopen zou zijn. De band trapte af met Poem About an Old Prison Man, het openingsnummer van het laatste album
Organic Hallucinosis. Maar wat een teleurstelling!
Het geluid was werkelijk verschrikkelijk bagger! Alleen de bassdrums waren te horen en aan de rest van de instrumenten was geen touw aan vast te knopen.
Maar net voordat ik half kwaad richting geluidsman liep (als ik dat doe is het ook écht niet om aan te horen) , trok het bij. Gelukkig maar! Nu kon het publiek tenminste echt genieten
van knallers als Day 69, Winds of Creation, Post (?) Organic, The Fury en mijn persoonlijke favoriet Mother War. Nieuwbakken zanger Covan
heeft een lekker opgefokte uitstraling en had er ook duidelijk zin in vanavond. Veel mensen hebben nog heimwee naar de vorige zanger Sauron, maar persoonlijk
kan ik prima leven met deze opvolger! Wat me in negatieve zin opviel aan dit optreden, is dat er live eigenlijk een tweede gitarist bij moet. De kracht van Decapitated is toch
de krachtige, machinale gitaar/drum combinatie die de constante basis vormt. Nu zakt het vooral tijdens de solo’s een beetje in en da’s behoorlijk jammer. Natuurlijk ronkt
de bas van Martin er wel onderdoor, maar er valt dan toch te veel weg. Verder was het optreden van grote klasse en de heren lieten horen tot de absolute elite binnen de
Europese death metal te behoren. Uiteraard werd er superstrak afgesloten met het geweldige Spheres of Madness, een nummer waarbij je beslist je nek niet in bedwang
kan houden en dat was ook duidelijk het geval bij het aanwezige publiek. Een geweldige afsluiter van een prima optreden!
