Cannibal Corpse, Aborted, Lay Down Rotten, 12 juni 2012
Hedon, Zwolle
Onder het motto “genadeloze death metal” bracht het trio Cannibal Corpse, Aborted en Lay Down Rotten een bezoek aan Hedon in Zwolle. Zware Metalen kwam langs om verslag te doen van deze doordeweekse pot grafherrie.
De ondankbare taak om de avond af te trappen was weggelegd voor de Duitse zwoegers van Lay Down Rotten. De band kreeg een half uur de tijd om hun kunsten te vertonen. Vooral het meest recente Mask Of Malice kwam aan bod met onder andere Death Chain en A Darker Shade Of Hatred. Zanger Jost Kleinert maakt, net als de rest van de band, een behoorlijk statische indruk. Neemt niet weg dat de band geen tijd verspilt en de kleine 30 minuten vult met redelijk afwisselende death. Afgesloten wordt met het relatieve oudje Reconquering The Pit.
Een groter contrast tussen de statische performance van de frontman van Lay Down Rotten en die van Sven de Caluwé is haast niet mogelijk. Aborted heeft de beschikking over hetzelfde aantal vierkante meters, maar die worden in tegenstelling tot de openingsact ten volle benut. Onder aanvoering van de meer dan dwingende en hyperactieve Sven die verscheidene malen het publiek opjut, volledig uit zijn plaat gaat en zijn longen uit zijn lijf brult en giert komen de eerste pits van de avond tot stand. Wat een energie weten onze zuiderburen ten tonele te brengen én op het publiek over te brengen. Global Flatline, de nieuwe schijf, vormt de hoofdmoot van de set en de gegunde speeltijd van een halfuur is voorbij voor je er erg in hebt. Langer lijkt mij voor zanger Sven overigens ook niet gezond.
Het optreden van de death-metal veteranen van Cannibal Corpse, de hoofdact van vanavond, laat mij met een dubbel gevoel achter. Persoonlijk ben ik, net als mijn collega Kris, erg te spreken over het nieuwe Torture. Een plaat die zich makkelijk kan meten met het betere werk van de Amerikanen. En het is ook niet dat de heren niets van de nieuwe plaat spelen, integendeel, maar de band laat op mij een wat matte indruk achter. De pauze-momenten tussen de twee à drie nummers duren te lang. Het haalt het tempo en de vaart uit het optreden. De korte, maar heftige set van Aborted nog vers in het geheugen is het qua heftigheid toch een tikkie minder bij Cannibal Corpse. Ook het publiek reageert lauw. Een pit komt maar sporadisch op gang en veel bezoekers lopen tijdens de set in en uit de zaal voor een peuk of een biertje. Het deert Cannibal Corpse in eerste instantie amper. Business as usual. Onverdroten ploegt de band door haar setlist heen waarbij oud en nieuw werk elkaar afwisselt.
Born In A Casket, I Cum Blood, Savage Butchery aan de ene kant versus Demented Agression en Sarcophagic Frenzy aan de andere. Het maakt live natuurlijk geen drol uit. Heel veel afwisseling is nou niet direct een jas die Cannibal Corpse past. Slecht is het allerminst, maar het is allemaal tamelijk op de automatische piloot. Exemplarisch voor het optreden vanavond is het moment waarop George Fisher twee dames die met hun rug tegen het podium staan aanspreekt op hun gekwebbel tussen de nummers door. “Pay attention when I sing you a song!” waarop de band onverdroten inhaakt op Priest Of Sodom. Het laat geen indruk bij de dames achter. De band doet voor het overige zijn ding en het publiek vindt het allemaal best.
Een typisch doordeweeks optreden. Een dag later is het rondtrekkende circus te bewonderen in Leiden. Wie weet had de band en publiek daar meer goede zin.
Links