Anathema, Demians – Boerderij
11 oktober 2008, Zoetermeer
Op zaterdagavond 11 oktober stonden Anathema en Demians op het programma in de Boerderij te Zoetermeer. Anathema zag ik dit jaar eerder in de tent van Bospop. Demians kwam ik eerder tegen tijdens het Symforce-festival in 013 Tilburg. Dit optreden was destijds het eerste optreden buiten de eigen Franse landsgrenzen en dat was duidelijk te merken aan de band. De hooggespannen verwachtingen werden op dat moment helaas niet waargemaakt. Geholpen door de nodige problemen met het geluid kwam de band destijds niet goed uit de verf.
Hoe het in een periode van nauwelijks drie maanden kan verkeren bleek maar al te zeer tijdens het optreden dat het trio deze avond weggaf. Zanger/gitarist Nicolas Chapel voelde zich al duidelijk meer in zijn element op het podium. Het is nog steeds geen Bruce Dickinson, maar hij durft nu tenminste het publiek in te kijken tijdens de nummers en de spaarzame aan- en afkondigingen komen een stuk zelfverzekerder over. Zoals bijna altijd in de Boerderij was het geluid nu ook naar behoren en dat komt een band als Demians zeker ten goede. Er werd een korte maar goede setlist op de planken gebracht met onder andere een nieuw nummer dat qua hardheid zijn gelijke op het debuutalbum niet kent. Van Building an Empire werden onder andere Sapphire, Temple, Naive en The Perfect Symmetry gespeeld. De twijfels die eerder in Tilburg gerezen waren zijn bij deze de kop ingedrukt. Nu maar snel die studio in om volgend jaar die belangrijke tweede plaat te maken.
Anathema is een band die ik al vanaf The Crestfallen E.P. volg. Door de recente release van Hindsight was het even de vraag of er ook in dit optreden ruimte gemaakt zou gaan worden om bepaalde nummers op een alternatieve wijze te brengen. Niets was minder waar. De Liverpoolse formatie schotelde het publiek een sterke set voor waarin plaats was ingeruimd voor een drietal nieuwe nummers. Naast twee nummers waarvan ik de titels schuldig moet blijven werd het inmiddels bekendere Angels Walk Among Us gebracht. Waar dit normaalgesproken wordt gebracht in collaboratie met zangeres Lee, werd het deze keer zonder haar inbreng gedaan. 
Ondertussen kan Anathema rijkelijk putten uit de zeven volwaardige albums die het inmiddels in de discografie heeft prijken. Het publiek kreeg hieruit dan ook een mooi overzicht met nummers als Closer, Far Away, Lost Control, Regret, Angelica, Flying en Fragile Dreams. Dat er ook nog een hoop fans van het eerste uur naar Zoetermeer afgereisd waren bleek wel toen aan het einde van set ook nog Sleepless en het machtige A Dying Wish afgestoft werden. Deze nummers had het publiek al iets te lang niet meer live gehoord en dat was te merken. De familie Cavanagh maakte er ook voor henzelf een prettige avond van en hielden het een goede twee uur uit op het bloedhete podium. In deze vorm mogen ze daar van mij een gewoonte van maken want dit was een van de beste shows die ik ooit van Anathema zag en zeker een van de live-hoogtepunten van 2008.
De foto’s van dit optreden zijn gemaakt door Paul Tammer.