Interview Yob
Soms stuur
je een zwik vragen naar een band toe en na een flink aantal keer vragen geef je
na enkele maanden de hoop maar op dat je ooit nog antwoorden gaat krijgen. De
band Yob was er ook zo één totdat ik plotsklaps onlangs alsnog de
antwoorden in mijn mailbox vond. Alhoewel de opvolger van The Illusion of
Motion zich alweer aandient, vond ik toch dat ik dit jullie niet kon
onthouden.
The Illusion of Motion stond in mijn top 10 van 2004 ferm bovenaan.
Hoe waren de reacties op het album wereldwijd?
Het album is eigenlijk overal erg goed ontvangen, ik denk dat we erg mazzel
hebben dat we deze extreme muziek in deze tijd maken.
Dit album is jullie debuut op Metal Blade, hoe zijn jullie bij dit
label terecht gekomen?
Toen we bij Abstract Sounds weggingen, zijn we begonnen met contacten
leggen met kleinere tot middelgrote labels waar wij wel mee wilden werken.
Opeens nam Metal Blade contact met ons op, en daar waren we eigenlijk
compleet verrast door. Tijdens de gesprekken met Metal Blade
onderhandelden we ook met nog wat andere labels, maar uiteindelijk vonden we dat
zij de beste keuze zouden zijn, en dat is tot nu toe nog steeds zo.
Metal Blade is flink groter dan Abstract Sounds, werd het
maken van The Illusion of Motion daardoor niet moeilijker?
Absoluut niet, het werd juist makkelijker, we hadden een beter budget en
betere support. En vanuit het label kwam ook echt enthousiasme over ons album.
Dat zorgde ervoor dat het maken en afleveren van het album nog zo goed ging.
Zowel in het artwork als op jullie website kom ik veel afbeeldingen tegen
die een link hebben met space/ruimtevaart, ook het geluid van YOB klinkt nogal
spacy. Waar komen die invloeden vandaan?
Het komt van de muzikale invloeden die we uit de doom halen, maar ook van
bands als Pink Floyd en Subarachnoid Space, en ook van meditatie
en studies die ik gedaan heb van verschillende stijlen van mystiek uit de
oosterse wereld.
De muzikale invloeden, waar komen die vandaan?
De directe invloeden komen toch echt van Burning Witch, Neurosis, Sleep,
High on Fire, oude Cathedral, oude Electric Wizard, Will Haven
en ook weer Pink Floyd. Meer indirecte komen van verschillende stijlen
bands, Immolation, Mental Horror, Iron Maiden, Priest, Fates Warning ten
tijden van John Arch, Inquisition, Satyricon, Akercocke, King Crimson
enzovoort.
Jouw zang kan zeker omschreven worden als niet alledaags. Wie zijn op dat
gebied jouw voorbeelden?
Die komen van de meest verschillende zangers; Bruce Dickinson, Rob
Halford, Edgy 59 van Burnign Witch, Al Cisneros van Sleep,
Ozzy, Van Morrison, Ross Dolan van Immolation, Jason Mendonca
van Akercocke, Wino van The Hidden Hand, en ga zo maar door
…
Recentelijk is er een beetje een golf van (voornamelijk) Amerikaanse
sludge/doom/southern rock-related bands, zoals bijvoorbeeld Neurosis, YOB,
Khanate, Isis, Goatsblood en Mastodon die meer en meer aan
populariteit winnen, en alle releases die van die bands afkomen zijn ook gewoon
van erg hoge kwaliteit. Heb jij daar een verklaring voor?
Alles heeft zijn tijd … punk explodeerde in de 80’s, thrash in midden/eind
80’s, black in de vroege negentiger jaren. Op dit moment zijn doom en sludge
flink aan het groeien, maar op een vreemde wijze. Voor mij is de beste doom in
de mid negentiger jaren gemaakt, tot ongeveer 2001. Maar er zijn een aantal
bands die de blauwdrukken van doom gebruiken om er iets moderns en fris van te
maken, waardoor het vervormd in iets nieuws. Dat is gewoon geweldig en zorgt
ervoor dat de stijl blijft leven.
De zang neemt een prominente rol in, wat is de rol van de teksten, waar
gaan deze over?
De bedoeling van The Illusion of Motion is dat het ideeën naar buiten
brengt, die hun voeten in de kwantummechanica en de oosterse mystieken hebben,
dat niets is zoals het lijkt te zijn. Wat we zien en wat we horen is maar een
erg gelimiteerde versie van de breedte van de realiteit. De atomen in onze hand
zijn verder weg dan de dichtstbijzijnde ster in ons melkwegstelsel, er is zoveel
wat wij voor vanzelfsprekend nemen. Het blijft zo moeilijk om dat in woorden te
vertalen. Maar onze teksten willen we niet positioneren als zijnde een preek
maar meer vanuit de positie van een imperfecte zoeker. Ik heb veel tijd besteed
aan meditatie en aan mijn kijk op de wereld en de mijn kijk op de realiteit is
in de laatste jaren flink veranderd. Hierover schrijven gaat gevoelsmatig het
beste voor mij.
Wat is het ultieme doel van YOB. Welk doel had je voor ogen met dit album?
YOB heeft niet echt een precies doel. We blijven gewoon groeien en concerten
spelen. We hebben een diepe liefde voor doom en met YOB zijn we in ons element.
De band is al veel verder gekomen dan we ooit gedroomd hebben. Het enige wat we
kunnen doen is wat we altijd doen; plezier hebben en de beste nummers schrijven
die we kunnen schrijven.
Wat zal er anders zijn op het volgende album?
Ik weet eerlijk geen andere manier dan dat we onze formule weer nemen en er
meer gaan lopen klooien tot we weer een album compleet hebben waar we ons goed
mee voelen, een album wat dat goed voelt met wat vernieuwing maar met toch ons
geluid.
Gaat YOB nog touren?
Dat hopen we zeker , misschien in juni als alles
goed gaat.
Links: