Interview met We Came As Romans

Interview met We Came As Romans

Terwijl de Vans Warped Tour op volle toeren draait bij onze Amerikaanse vrienden, heeft één band zich vrij kunnen maken voor een interview. De groep heeft net een nieuw album uitgebracht (review volgt) en staat sterk in zijn schoenen. Kortom, We Came As Romans laat graag nog eens weten waar hun post-hardcore voor staat. Frontman Dave Stephens staat ons te woord.

log

Dag meneer Stephens. Als ik het juist heb is dit jullie derde Warped Tour al. Hoe voelt het om daar weer deel van uit te maken?

Het is geweldig om er weer bij te zijn dit jaar! Doordat we de tour al zo vaak gedaan hebben voelt alles heel gewoontjes en weten we exact wat te verwachten van bijna elke dag.

Toch niet van elke dag? Je leert toch ook steeds nieuwe bands kennen of niet?

Ja, dat klopt. Pvris is een geweldige nieuwe band waar ik heel graag naar ben gaan kijken. Maar onze nieuwe vrienden, en tegenwoordig beste vrienden, zijn de jongens uit Beartooth. Ze komen uit hetzelfde deel van het land als ons en we komen echt heel goed overeen.

Door de visumproblemen van Lawrence Taylor heeft u samen met While She Sleeps het nummer This Is The Six een paar keer live gebracht. Hoe was die ervaring en is het moeilijk om zo snel een nieuw nummer van buiten te leren?

Het was een fantastische ervaring want While She Sleeps is een geweldige band en de rest van de leden zijn top! Ze schrijven wel veel tekst voor elk nummer en ik had maar één dag om het van buiten te leren, dus het was best wel een hele opgave om dat eerste optreden tot een goed einde te brengen. Ik ben wel heel blij dat ik hen hiermee kon helpen!

We Came As Romans Bandfoto

Dat zal wel! Zelf heb ik jullie al vier keer live gezien en jullie zijn wel gekend om het vele touren. Waar vinden jullie de tijd om nieuwe muziek te schrijven?

Voor het nieuwe album hebben we gekozen om een paar maand vrij te nemen en ons enkel te concentreren op het schrijven. In het verleden schreven we steeds in onze lounge op de tourbus, maar daar had ik het steeds moeilijk om er mijn hoofd bij te houden. Daarom vond ik het schrijfproces voor dit album zo veel leuker dan voor de vorigen.

En hoe werkt het schrijfproces binnen de band? Krijgt iedereen een bepaalde rol toebedeeld?

Het zit zo: we schrijven in aparte kleine groepjes en ik zweef tussen alles en iedereen in en schrijf bijpassende tekst, melodieën en ritmes afhankelijk van de groep waar ik op dat moment bij zit. Daarna luisteren we met heel de band naar de nummers van elk groepje en daaruit kiezen we de nummers met het meeste potentieel.

Over tot het nieuwe album! Ik heb het volledig beluisterd en vind het wel okee, maar het lijkt alsof jullie steeds verder weg trekken van jullie zwaardere verleden. Leg me misschien eerst uit waarom het een ‘self-titled’ album is.

Het klopt dat dit album veel melodischer is dan anders, maar er staan vier nummers op die zwaarder zijn dan alles wat we ooit geschreven hebben. Dus ik ben het niet helemaal met je eens dat je zegt dat we geen zwaar ‘sound’ meer hebben. Zoals ik al zei staan er nummers op die melodischer zijn dan op vorige albums, maar er staan er nu ook zwaardere op.
We hebben dit album naar onszelf genoemd omwille van onze samenwerking. Het is dus de eerste plaat waar we tijd voor hebben gemaakt om hem te schrijven en alles voelde heel goed en natuurlijk aan. We konden elkaar aanmoedigen, elkaar overeind helpen als iemand het moeilijk had en zo zijn we op creatief vlak nog nooit eerder zo goed overeen gekomen. We schreven nu veel eerlijker en exact wat we wilden, dus daarom leek het een goed idee om het album We Came As Romans te dopen.

Is dit dan de stijl waar je, als een band, je het meest comfortabel in voelt?

Vanaf nu wel, ja. We spelen muziek waar we zelf van genieten en schrijven eindelijk recht uit het hart.

Betekent dit dan het einde van albums in de stijl van To Plant A Seed en Understanding What We’ve Grown To Be en is dit de toekomst voor jullie?

Niet één van onze albums lijkt op een voorganger. Dat gezegd zijnde, zullen we To Plant A Seed of eender welk album nooit meer opnieuw schrijven. Dat zouden onze fans maar saai vinden en daarboven zouden wij het, als schrijvers en creatievelingen, ook vervelend vinden. Schilders zouden toch ook niet constant het zelfde portret schilderen? Waarom zouden wij dat dan doen met onze muziek?

Hoe zou je het genre dat je op het nieuwe album speelt omschrijven?

Goede vraag, ik zou het niet weten! Ik ben niet iemand die muziek in bepaalde hokjes wil duwen.. Ik waardeer een goed nummer gewoon en hoop dat onze luisteraars het album op diezelfde manier benaderen.

Ik ben niet iemand die veel aandacht aan tekst hecht, maar ik merk wel dat jullie thematiek nooit echt veel veranderd is doorheen jullie carrière. Klopt dat?

Ergens wel, denk ik. Elke plaat heeft ons verhaal verder gezet, maar kreeg toch een ander gevoel, een andere touch. Daarom is ook het artwork op elk album ook gelijksoortig: het vormt een verhaal waar aan gewerkt blijft worden.

All right! Om af te ronden wil ik u de kans geven om jullie tourgedrag kracht bij te zetten. Op het tourschema van de website zie ik een groot gat tussen het einde van de Warped Tour en een festival in oktober. Komt er een pauze of gaan jullie door met touren ter ondersteuning van het nieuwe album?

Haha, we zijn tot het einde van het jaar volgeboekt en zijn niet van plan een pauze te pakken in de nabije toekomst! We kondigen binnenkort een paar tours aan dus hou ons maar in de gaten!

Zal ik doen! Bedankt voor het interview en tot binnenkort misschien!

Links: