Interview met The Meat Puppets

Interview met The Meat Puppets

The Meat Puppets waren een inspiratiebron voor bands als Soundgarden, Nirvana, Dinosaur Jr. en Pavement. Maar tot een mainstream doorbraak kwamen de heren zelf niet, met hun punkrock met psychedelische en country invloeden. Gitarist Curt Kirkwood stond Zware Metalen vanuit Texas te woord.

The Meat Puppets logo

Hey Curt, jullie nieuwe album komt volgende week uit. Chris zei ooit eens dat het allemaal gaat om het verbreden van jullie grenzen. Welke nieuwe gebieden hebben jullie verkend?

Ik denk dat we vooral terug zijn gegaan naar onze wieg. De speelbox heeft een nieuwe muur gekregen. Ik weet niet of we onze grenzen hebben verlegd, ik kan het album hier en daar wel waarderen.

Het gebruik van een piano als nieuw element misschien?

Ja, de piano is zeker een uitbreiding! We hebben een nieuwe fantastische pianist, William Joseph, een gast uit Phoenix. Hij tourt ook met Josh Groban. Hij zingt niet, speelt alleen piano, hij is een genie! Dus we hebben nu een professionele muzikant in de band, dat is wel grensverleggend. (lacht)
The Meat Puppets- Sewn Together, album art

Wat bedoelen jullie met de titel van het album Sewn Together?

We hadden geen bedoeling met de titel, het ontstond zomaar. Ik had een rondslingerend schilderij met allerlei van die stitches. Het schilderij had geen betekenis, het was abstract. Het is juist dat fijne deel van het leven dat het zo abstract is, en we de vrijheid hebben om onzinnig te zijn. Gewoon te leven en je geen zorgen te maken.

Mijn favoriete Curt Kirkwood quote is die waarin je zegt dat muziek het laatste toevluchtsoord van de nihilist is. Zie jij jezelf als een nihilist?

Ja, en als een anarchist, en een extremist.

Al sinds de beginjaren van de band (jaren ’80) verwerken jullie country invloeden in punkmuziek. Het wordt gezegd dat jullie dit deden om jezelf te onderscheiden van de scene. Maar jullie gebruiken nog steeds veel country in jullie nummers. Ben je het gaan waarderen?

We hebben het altijd gewaardeerd: We zijn geen country muzikanten, maar misschien spelen we een soort country rock. We zien Gram Parsons als country en ik heb altijd van oude country gehouden zoals George Jones, Neil Young en Hank Williams. Het is grappig om country te spelen als punkrocker: je jaagt iedereen uit het publiek die niet ‘open minded’ genoeg is.

Jullie handelsmerk is zo min mogelijk werk te steken in jullie opnamen. Je hebt Bob Dylan hiervoor weleens genoemd als voorbeeld. Zelf zijn jullie ook voor veel bands een voorbeeld geweest, maar toch zijn jullie altijd redelijk underground gebleven. Zie je dit als het lot, of als een bewuste artistieke keuze?

Tja, “fame is your thick old mister on a couch…” Ik denk dat het lot hierin een grote rol speelt. Zelfs al speelden we mainstream muziek, dan nog zou het geen bewuste keuze zijn als we succes hadden. We spelen gewoon en zien wat daaruit volgt. We hadden net een gigantische pauze toen onze gelijken doorbraken in de mainstream. Dat kwam doordat Chris (broer van Curt en bassist van de band) een junkie was en naar de gevangenis ging. Maar op een bepaalde manier is het ook wel relaxed dat we niet zo populair zijn geworden, want daardoor hebben we geen verwachtingen van de toekomst.

The Meat Puppets, bandfoto met stro

Vorig jaar waren jullie desalniettemin één van de headliners van het Belgische Dour Festival. Komen jullie nog terug voor een Europese tour deze zomer, in Amsterdam bijvoorbeeld?

Dat zouden we graag willen. We dachten eerst deze zomer langs flink wat festivals te gaan, maar de plaat komt een beetje te laat uit, dus waarschijnlijk gaat dat niet meer lukken.

Jammer. Als jullie dan een andere keer komen, kun je the Grateful Dead dan niet overtuigen voor een gezamenlijke Europese tour?

Ja, dat zou te gek zijn! Weet je dat ze ons in eerste instantie hadden gevraagd mee te touren om voor ze te openen in 1998? We hebben ze toen materiaal gestuurd van ons album Monsters, maar nooit meer wat gehoord. Ik denk dat Jerry Garcia enthousiast was over The Meat Puppets maar ik geloof dat de rest van de band het nergens naar vond klinken. (lacht)

Wie weet in de toekomst? In ieder geval bedankt voor je inspirerende antwoorden en het maken van gave muziek. Wil je nog iets zeggen tegen onze lezers?

Ik heb eigenlijk niets te zeggen. Het is ochtend, bloody hot, en ik zit lekker aan de koffie. Geniet van Nederland, woon je in Amsterdam? Dat is echt een mooie stad. Ik wou dat ik er zelf woonde. Het is de eerste plek waar ik mijn kinderen mee naar toe nam op vakantie! Tja, ik heb het echt gehad in Texas. Misschien verhuis ik wel.

Nou, je bent van harte welkom hier. Geniet van je koffie!

Dankje, als we in Amsterdam zijn moet je zeker langskomen!

Links: