Interview met The Cleansing
The Cleansing uit Denemarken belandde deze maand op de stapel met solide death metal-platen. Altijd goed voor een beukfeestje en zo betrouwbaar als een tractor. De band was beschikbaar voor commentaar en ik maakte van de gelegenheid gebruik om zanger Toke een paar vragen voor te leggen.
Hallo Toke. Ik had je graag een paar vragen gesteld over jullie nieuwe album Feeding The Inevitable. Een bovenste beste beukerd, die old school death metal terugbrengt naar 2011. Welkom!
Hallo daar. Is dit nu een vraag eigenlijk, nee toch? Zeg je nu dat wij het death metal antwoord zijn op Back to the Future? (lacht uitbundig) Bedankt hoor!
Niet echt eigenlijk, maar toch graag gedaan! Ik vind, anders gezegd, dat jullie ondanks de moderne aanpak toch een old school gevoel overbrengen. Het lijkt wel alsof het niet bewust gebeurt, maar alsnog daarop neerkomt. Misschien door een onderhuidse afkeer van hedendaagse death metal?
Grappig dat je dat zegt eigenlijk. Ik las in een aantal reviews ook al dat we een bepaalde old school vibe brachten. En ja, als het zo is dan is het zeker niet de intentie geweest. Eigenlijk had mijn oude band Usipian dat label opgekleefd gekregen en dat was een van de redenen waarom die werd opgeheven!
Oei, straks is het weer van dat…
Nee hoor! Het is nu toch een heel andere situatie geworden. In The Cleansing gaat het er een stuk moderner aan toe. Sneller, meer pakkend. Trouwens, we haten moderne death metal totaal niet hoor. Er zijn een berg nieuwe bands die ik zeker apprecieer. Natuurlijk is er ook een massa crap, volgens mij dan… Het blijft natuurlijk een feit dat ik ben opgegroeid met die ouwe stuff en het is dan ook onzinnig om te beweren dat je daar niets aan overhoudt. Het blijft erin zitten. Geluidsgewijs wilden we wel een stap verder gaan dan op ons vorige album.
Dat klonk eerder “metallic”, steriel en het had ook vrij weinig bas in de mix zitten.
Met Feeding the Inevitable wilden we echt gaan voor een sound die meer body heeft, inclusief een donker geluid.
Wanneer ik aan Denemarken en metal denk, dan denk ik vooral aan King Diamond en Artillery, ook aan Mercenary, Raunchy, Mnemic en Ill-Disposed. Je vergeet makkelijk bands als Exmortem en Panzerchrist, ook al knallen die moeiteloos de ballen uit je broek. Wordt Denemarken nog steeds onder de voet gelopen door Zweden en Amerika op death metal-vlak denk je?
Ten eerste helpt het natuurlijk niet wanneer je zo’n kleine natie bent. Ten tweede hielp het Zweden natuurlijk dat ze er zo vroeg bij waren, vooral op een succesvolle manier.
Entombed zat al snel op de death metal-trein. Wanneer je naar Deense bands uit die tijd luistert… tja, het klinkt gewoon lachwekkend slecht. Verder is het alsof we nooit echt van dat thrash en hardcore stigma af weten te komen zijn, tot halfweg de jaren negentig. Er zijn ook maar enkele bands die voor die periode echte death metal speelden en zeker niet op een even kwalitatief niveau als in de vooraanstaande death metal-landen. Ik vind wel dat er enkele echt goede bands waren. Iniquity is zowat legendarisch geworden, met één van de beste death metal-vocalisten ooit! Tegenwoordig zijn er een pak goede bands hier, maar ja, ten opzichte van Zweden en Amerika worden we in getale overtroffen en… in talent misschien ook wel.
Je bent duidelijk geen metalnoob als ik je zo een geschiedenisles hoor geven. Hoe ziet jouw persoonlijke metalgeschiedenis eruit?
(lacht) Nou bedankt, dat aanzie ik als een compliment. Ik ben beginnen luisteren naar metal rond mijn tiende denk ik. Vooral omdat mijn beste vriend de zoon was van Fleming Rasmussen, producer van Metallica, Morbid Angel, Artillery en Blind Guardian, was. Ik vond dat het interessante muziek was. Mijn eerste echte death metal-concert was in 1993, Morbid Angel, tijdens de Covenant-tour. Ik ben dan beginnen spelen in een band met de naam Gothic Domain, in 1995. Gewoon met enkele goede vrienden, we namen het zelf niet al te serieus. We speelden een soort van death/black hybride nummers. Een typisch geval van jongeren-metal-gedrag. Een black metal-nummertje, daarna een death metal-nummertje. Behoorlijk gelijkaardig aan de gemiddelde “school band”, nog onzeker over welk genre ze nu eigenlijk willen spelen. Aan de andere kant speelden we wel eigen nummers, terwijl veel andere bandjes begonnen zijn met covers te spelen. We hebben zelfs twee demo’s uitgebracht onder die naam.
In 2000 hebben we onze naam dan veranderd in Usipian en maakten we onze eerste “echte” mini cd. De demo’s onder de naam Gothic Domain zijn nooit echt verdeeld geweest en die mini plots wel. Het voelde meteen ook als “voor echt” aan. De naamsverandering kwam er ook mede door enkele ledenwissels en eerlijk, we haatten de naam Gothic Domain ook wel. Ik denk dat die er gekomen was ten tijde van het eerste Cradle of Filth-album waar we als tieners, toegegeven, fan van waren (lacht). Ach ja. Nu, met Usipian hebben we een volledig album uitgebracht, twee mini’s en een 7”. In 2007 hebben we Usipian een spuitje gegeven en dan werd The Cleansing uit de grond gestampt. The Cleansing is veruit de meest serieuze band waar ik ooit deel van uitgemaakt heb. Zowel naar zingeving als creativiteit is het voor mij bijzonder veel waard.
Jullie zitten op het Amerikaanse Deepsend Records genesteld. Heeft dat iets te maken met het feit dat jullie muziek wat weg heeft van USDM?
Het is geen geheim dat wij allemaal fan zijn van US death metal, dus ja, het spreekt wellicht eerder mensen van daar aan. We hebben geen exclusiviteit bij dat label overigens. En het was vooral een zaak van wie ons wou tekenen. Tegenwoordig maakt het me niet zo bijster veel meer uit waar een label gelegen is. Met het internet en de hedendaagse manieren van communicatie is de wereld een heel erg kleine plek geworden. Het enige wat ons bezig hield bij het vinden van een label was hun mogelijkheid om ons album wereldwijd te verdelen.
Het is niet dat jullie van plan waren om naar Amerika te trekken op tournee en het label als opstapplaats te gebruiken.
Nee, geen plannen tot nu toe. Natuurlijk zouden we wel willen! Het zou de uitgelezen kans zijn om mijn slechte Deens-Engels uit te proberen voor een Engelstalig publiek en mezelf compleet belachelijk te maken (lacht).
Ben je daar mee bezig, bijvoorbeeld met taal? Als death metal-muzikant, probeer je steeds beter te worden, of is dat geen bron van motivatie?
Persoonlijk probeer ik het met ieder album nog beter te doen. Na ieder album verander ik ook een fractie van mijn techniek, omdat ik nooit 100% tevreden ben over mezelf. Dat is voor een stuk de motivatie om verder te blijven doen ja. Death metal spelen is een ondankbare hobby. Veel mensen kan het geen bal schelen. En het is continu hard werken. Maar ik kan het me niet voorstellen dat ik het NIET zou doen. Hoe zeer ik het ook haat om telkens opnieuw teksten te moeten schrijven voor een nieuw album, of om een interessante manier te vinden om vocaal uit de hoek te komen. Toch zou ik niet zonder kunnen. Het is mijn levenslange hobby. En het is noodzakelijk om jezelf te pushen om beter te worden. Een menselijke nood zelfs. Je kunt alleen niet op alle domeinen van het leven van jezelf eisen om constant beter en beter te worden. Dus je moet keuzes maken. Ik koos voor death metal. Dat toont wellicht ook aan hoe “verstandig” ik ben! (bulderlach)
Binnen je kennissenkring zal dat hopelijk wel meevallen denk ik. Hebben jullie ook een soort van gemeenschap met andere bevriende bands? Bands waar jullie regelmatig het podium mee delen?
Ik heb een pak fijne contacten opgebouwd over de jaren heen. Wanneer ik nog wat jonger was boekte ik veel concerten, dan kom je wel in contact met veel verschillende mensen. Enkele van die mensen spelen – of speelden – in vrij bekende bands. Met enkelen onder hen houd ik regelmatig contact tot op vandaag. Ik ga geen namen opsommen hier, dat zou een beetje onnozel zijn. Er zijn ook veel Deense bands waar ik kennissen en vrienden in heb zitten, maar de meesten zijn van buiten de metalscene eigenlijk.
Ken je ook enkele Belgische of Nederlandse bands?
Ik ken flink wat Nederlandse bands, maar echt luisteren doe ik er niet naar. Ik was echt stapelgek van Mangled, dat wel. Sommige nieuwe platen van Gorefest kunnen me ook wel bekoren. Pestilence en zo, dat was nooit echt mijn ding. Mijn kennis van Belgische bands is kleiner. Ik hou van Cyclone, maar dat is meer thrash. Aborted heb ik nooit echt een kans gegeven.
Wat doe je zoal in het dagelijks leven? Lego-gebouwen maken? Werk je als douanier of maak je af en toe eens een tekening?
(lacht) Naast het feit dat ik een enorme film/tv-serie collectie aanleg, breng ik zoveel mogelijk tijd door met mijn dochter. Dus dat Lego-gebouwen maken, dat was er niet al te ver vanaf! Ik werk verder als beveiligingsagent/buitenwipper in een nachtclub, omdat ik geen vast werk kan vinden als professioneel duiker, waarvoor ik gecertificeerd ben. Ik wil aan een nieuwe studie of opleiding beginnen in 2012 want om eerlijk te zijn ben ik het ferm beu om als buitenwipper te fungeren. De dronken mensen in het weekend beginnen hun tol te eisen. En voor de rest kan ik geen rechte lijn trekken, dus tekenen zit er niet in. Ik zou het nochtans erg graag kunnen. Het enige “succesvolle” wat ik ooit tekende waren logo’s. Ik heb het Usipian logo gemaakt, maar verder dan dat? Nee. Geen robotten of zo. Behoorlijk vervelend vind ik dat. Waar ik wel heel erg “into” ben is Muay Thai, thai boxing. Ik ga regelmatig trainen. En World of Warcraft natuurlijk! Al ben ik er niet zo geobsedeerd mee bezig als George Corpsegrinder van Cannibal Corpse!
Zo, ik hoop dat dit niet te vervelend was voor je. Indien je denkt van wel mag je me gerust een opmerkelijke anekdote vertellen over The Cleansing. Heeft er iemand van jullie travestietenneigingen, of worden jullie psychotisch bij het roken van wiet?
Euhm… ik vond het niet vervelend hoor kerel (lacht). Nee sorry, geen drag queens in The Cleansing vrees ik. Al denk ik dat Andreas een prachtexemplaar zou zijn! Ik beeld het me op dit moment even in zelfs (lacht). Ik ga het hem eens voorstellen, als suggestie voor een tweede carrière. Verder worden we niet gauw psychotisch nee, al is onze drummer steevast een debiele dronkaard! Hij gedraagt zich dan zonder zeveren als een vijfjarig mormel, zelfs na een paar drankjes. Echt man, die gast kan absoluut niet drinken.
Arme man! Zo, ik ga je laten want jij moet gaan trainen hoor ik. Bedankt voor dit interview. Verder nog iets wat je wenst te delen met ons?
Helemaal niets! Mijn kop is leeg en zo wil ik het houden ook. Amuseer jullie, bedankt voor de interesse. Hopelijk is het weer bij jullie beter dan hier in Denemarken. De herfst is hier al bezig. Serieus! Wel, ik ben naar de training. Sawadee kap!
Garam masala!
Links: