Interview met Skyforger
Skyforger speelt in oktober in Nederland en werkt hard aan een nieuwe plaat, de
eerste in zes jaar. Zanger/gitarist Peter geeft tekst en uitleg bij de lange
afwezigheid, het nieuwe album en het reilen en zeilen in de Balticum.
Sword Song en Thunderforge werden beiden in 2003 uitgebracht. Dat is inmiddels
zes jaar geleden. Wat heb jullie sindsdien uitgespookt?
Tja, het is inderdaad alweer een tijdje geleden dat we nog ‘s een langspeler
uitbrachten. Ik kan verschillende redenen en obstakels opsommen over het hoe en
waarom van die lange stilte. We hadden behoorlijk wat line-up problemen. Vooral
wat betreft de positie van tweede gitarist was een zorgenkindje. Muzikanten
kwamen en gingen en wij bleven maar aan de gang met het aanleren en instuderen
van de hele set. Daar werden we best ongelukkig van. In 2005 brachten we onze
oude demo-opnames uit samen met vier nieuwe songs. Daarnaast deden we veel
optredens en festivals over heel Europa. Dat is natuurlijk ook een tweesnijdend
zwaard: Hoe populairder je wordt, hoe meer optredens je kunt spelen en hoe
minder tijd je hebt voor nieuwe songs.
Wat kunnen we verwachten van dat nieuwe album?
Het is zo goed als af. We moeten de boel enkel nog mixen. Daarnaast moet ook het
boekje en de cover art nog geregeld worden. Helaas kan ik nog niet zeggen wanneer
de precieze release zal geschieden. Ons grootste probleem is tijd. We werken
allemaal in een ploegensysteem en dus is het bijna onmogelijk om iedereen op
hetzelfde moment bij elkaar te krijgen. Met wat geluk is alles op het einde van het jaar klaar.
Zal er opnieuw sprake zijn van een concept?
Jazeker! Deze keer is het ontstaan uit onze vaderlandse legendes en
heldenverhalen. Het verhaal gaat over een man die uit een merrie is geboren. Hij
was onmenselijk sterk en bestreed zo al het kwade. Hij zwierf rond op aarde,
maar ook in de onderwereld waar hij vele grootste daden bewerkstelligde.
Uiteindelijk komt hij oog in oog te staan met zijn aartsvijand: de Slangenheks.
Het wordt dus iets anders dan voorheen. Geen historische gebeurtenissen deze
keer, we gaan dit keer de fantasy-toer op.
Behalve, Skyforer, Neglected Fields, Heresiarh en Urskumig ken ik bij mijn weten
geen andere Letse bands. Is er een grote scene in Letland?
Ja hoor! Er zijn zelfs erg veel nieuwe bands. Het probleem is dat die bands
nauwelijks buiten Letland spelen en dus ook weinig naambekendheid genieten. We
zijn een klein land en dus is onze scene wat kleiner omdat er maar weinig
metalheads zijn. Daarnaast hebben Letse bands de neiging om – hoe goed ze ook
zijn -buitenlandse bands te kopiëren. Daar zit dus niet zo veel volk op te
wachten. Soms lijkt het ook wel eens alsof er meer bands dan fans zijn, haha! Ik
kan de volgende bands wel aanraden: Sanctimony (death’n’roll), Huskvarn (thrash
metal), Frailty (doom metal), Preternatural (dark/death metal), Flaying (brutal
death/grindcore). Neglected Fields en Heresiarh zijn helaas alweer een tijdje
geleden gesplit.
De meeste mensen in West-Europa zien Letland, Estland en Litouwen vaak als een
entiteit: De Baltische Staten. Er is er echt zo’n sterke verbondenheid of zien
we dat verkeerd?
Dat hangt ervan af hoe je het bekijkt. De Litouwers zijn onze bloedbroeders.
Samen met hen vormen wij de laatste twee overgebleven Baltische stammen (de
Pruisen waren de derde stam, maar die zijn door de Duitsers lang geleden al van
de kaart geveegd). De Esten zijn dan weer van Fins-Oegrische afkomst en staan
dichter bij de Finnen dan bij ons. We werden pas bekend als “De Baltische
Staten” na de eerste wereldoorlog, toen onze landen onafhankelijk werden. We hielpen
mekaar in die tijd heel erg. We trachtten ook tijdens de Sovjetoverheersing onze
Europese identiteit behouden. Wij werden ook als de meeste Westerse staten
beschouwd onder het Sovjetjuk.
Vandaag de dag zijn we gewoon drie afzonderlijke landen en is die verbondenheid
er niet meer. We hebben allemaal een eigen regering, eigen problemen en ook in
het dagelijkse leven is niemand nog bezig met de twee andere landen. In het
kort: er is helemaal niet meer zoiets als “De Baltische Staten”.
Ik herinner me nog de grote euforie rond de onafhankelijkheid van Letland in
1991. Is er van die euforie nog wat te merken?
Natuurlijk niet! De euforie van die eerste overwinning is al lang weggespoeld
door de dagelijkse problemen, de economische crisis en andere beslommeringen.
Letland is nu zelf het armste land van de Balticum. We raken steeds meer
achterop dankzij onze politici en hun eindeloze hebzucht, corruptie en idioterie.
Het volk is werkelijk wanhopig en kwaad momenteel. Veel mensen trekken weg uit
Letland in de hoop elders een beter bestaan te kunnen uitbouwen. Er is
werkloosheid, een bijzonder zwakke economie, veel criminaliteit en er zijn
onophoudelijk conflicten met Rusland die steeds meer controle over zijn
buurlanden wil. Het is niet anders.
De mensen hadden een mooie droom in 1991. Maar nu… Dit is niet waar wij van
droomden en destijds voor gevochten hebben. En toen we in de Europese Unie
stapten werd alles nog erger. Het enige wat mensen nu nog bezighoudt is
materieel bezit.
In Terrorizer (nummer 176) zei je: “Ik begon in mijn eigen vaderlandse
geschiedenis te graven. Ik ontdekte daar zoveel moed en glorie.” Is er nu nog
sprake van moed en glorie in Letland? Zou het volk opnieuw de wapens opnemen om
hun Letland te beschermen?
Ik zou het niet weten. Vorige winter waren er verschillende demonstraties die
eindigden in zware rellen. Zoals ik al zei: veel mensen hebben Letland reeds
verlaten en de overgebleven bevolking is veel van zijn wilskracht kwijt. Jonge
mensen vertrekken, ze willen een beter leven. Maar wat erger is: jonge mensen
zien zichzelf als wereldburgers en niet zozeer als Letten. Ze geven niet zo veel
om de vaderlandse geschiedenis als de oudere generatie.
Maar wie weet, onze geschiedenis leert ons dat als het er echt op aankomt, het
Letse volk zich steeds heeft opgericht en zich met een grote begeestering heeft
verdedigd. De wereld is niet meer hetzelfde en alles verandert steeds. Wat is er
beter: uitkijken naar een betere toekomst of de glorie van weleer koesteren?
Skyforger haalt zijn inspiratie dus vaak uit de Letse geschiedenis. Welke
bronnen spreek je hiervoor aan?
Vaak zijn dat boeken en historische documenten. In een klein land als het onze
is het niet zo moeilijk om daaraan te komen. Veel is echter verloren gegaan door
de onderdrukking van het Christendom en de censuur van de Sovjet-Unie.
Er zijn nog een handvol Germaanse kronieken uit de middeleeuwen voorhanden, wat
Russische documenten en de rest rust volledig op archeologisch onderzoek en het
enthousiasme van een paar fanatieke folkloreverzamelaars.
Er gebeurt nog steeds onderzoek en ik probeer alles wat uitkomt te lezen. Maar
omdat er zo weinig is overgebleven moet je vaak beroep doen op theorieën en
interpretaties en dan vertrouw ik eerder op mijn eigen interpretatie dan die van
een ander.
Skyforger heeft altijd benadrukt geen politieke band te zijn, maar wat denk jij
bijvoorbeeld over de grote stroom extreemrechtse bands uit Oost-Europa?
Zijn er zoveel dan? Ik ken er zelf maar weinig. Nu ik erover nadenk, ken ik
alleen maar Nocturnal Mortum. Die voldoen wel enigszins aan die beschrijving. De
bands die ik ken houden zich gewoon bezig met geschiedenis, maar zijn daarom
niet rechts: Obtest en Metsatoll bijvoorbeeld. Dat zijn echt geen nazi’s hoor.
Misschien ben ik gewoon onwetend op dat vlak. Ik lees ook nog nauwelijks de
kranten enzo. Wat mijn visie is? Wel… ik heb daar momenteel niet echt een mening over. Ik ga
er altijd van uit dat iedereen maar moet doen wat hij of zij wil, zolang anderen
geen kwaad wordt berokkend. Black metal is nu eenmaal een extreem genre en daar
horen extreme visies bij, denk ik. Ik denk dat dat tegenwoordig ook meer
aanvaard wordt.
Skyforger spelt dit soort muziek al jaren, maar jullie zijn toch geen onderdeel
van de hype die rond folk en pagan metal hangt. Vind je dat erg?
Niet echt, nee. Het komt er simpelweg op neer dat wij nooit kunnen concurreren
met die bands. We zitten niet op een groot label, we hebben niet de
mogelijkheden om veel te toeren en we zitten ver weg in een uithoek van Europa,
ver weg van alle grote metalevenementen. Maar ik ben wel blij met wat we bereikt
hebben met onze weinig middelen.
Het ironische is dat ik ooit dacht dat pagan metal nooit zou doorbreken. Ik
dacht dat zit het soort muziek was dat door een kleine, maar fanatieke
minderheid wordt beluisterd. Toen wij in 1994 begonnen, waren we de enige band
in ons genre. De enige vergelijkbare band die ik kende was Bathory. Anderzijds
is het misschien niet slecht dat we er niet bij horen. Veel mensen zijn
geïnteresseerd in geschiedenis en folklore, maar het enige wat ik hoor is het
werk van een soort Hollywood-vikings.
Skyforger werd in het verleden gesponsord door de Culture Capital Foundation of
Latvia. Hoe kwam die samenwerking tot stand en hoe verliep dat zo’n beetje?
Die samenwerking kwam er dankzij een vriend van de band. Hij had wat connecties
in dat wereldje en blijkbaar kenden wat mensen van de organisatie onze band. Die
organisatie sponsort vooral nieuwe artiesten en bands die een zekere
verbondenheid tonen met de eigen cultuur. Ze sponsorden de helft van onze
akoestische plaat, wij betaalden de andere helft zelf. Dat kwam dus neer op een
steun van rond de duizend euro. De samenwerking is nu afgelopen, want er zijn nu
eenmaal veel kandidaten voor dergelijke steun en ze zijn ook niet van plan om
metalplaten te sponsoren, haha.
Wat zijn de toekomstplannen?
In de eerste plaats willen we nu aan ons nieuwe album werken. Vorige week namen
we nog de vocalen op. Als de plaat dan eenmaal uit is, hoop ik dat er zich wat
toermogelijkheden voordoen die te combineren zijn met ons werk. Er komt ook een
hoop promotie bij kijken en daarna gaan we normaal gezien heel snel weer aan de
slag met nieuwe songs.
Nog een laatste boodschap voor de Nederlandse en Belgische fans?
We hopen jullie massaal aanwezig te zien als we in oktober in Nederland spelen
en blijf uitkijken naar nieuws over het nieuwe album. Kurbads, zo heet de nieuwe
schijf, komt met een beetje geluk op het einde van het jaar uit. Hopelijk vinden
jullie het wat. Hail and Kill!
Links: