Interview met Pestilence
Met Obsideo toont Pestilence zich strijdvaardiger dan ooit, en maakt het zich op voor de komende tournee Pest over Europe. Tijd voor een interview met Patrick Mameli.
Hallo Patrick, hoe gaat het er mee?
Het gaat goed. De druk is hoog om met zo’n beest als Haley samen te spelen. Hij speelt alles op het juiste tempo en dus moeten wij ook op volle kracht zijn!
Het is zo gaaf om terug te zijn op de podia in Europa! We hebben maar drie dagen om te repeteren, dus de druk is hoog en dat is bijzonder fijn! Iedereen zou zich eens moeten realiseren wie Pestilence is. Wij zijn samen met Death en Possessed de grondleggers van dit genre, ik ben 46 en dus weet ik waarover ik praat. Ik hoop dat de scene eindelijk realiseert dat wij dit mede mogelijk gemaakt hebben. Een stukje historie. Martin trouwens was daar wel onderdeel van.
Obsideo is inmiddels ingewerkt en alle eerste reacties zijn ondertussen gegroepeerd tot algemene indrukken. Wat is er blijven hangen bij jullie over de zogenaamde kritische reacties? Nog steeds de Martin-kwestie of ziet men Obsideo als Pestilence anno 2014?
Op deze schijf hebben wij bijna geen slechte reacties gehad. Obsideo is cult, nu al. Pestilence heeft zich altijd doorontwikkeld en blijft toonaangevend. Altijd. Mensen zullen altijd over Martin blijven lullen, en dat is hun goed recht, maar wij geloven niet in twintig jaar geleden, we geloven in het nu. Tijd bestaat niet, en dat realiseer ik me ook wel. Deze line up is geniaal.
Gezien de context van jullie speelstijl en mijn persoonlijke voorkeur was ik wel erg te spreken over Obsideo. Zelfs zonder de uitgesproken catchy hooks (tekstueel en instrumentaal) van jullie comebackalbum Resurrection Macabre, valt er meer dan voldoende entertainend materiaal te horen. Is dat een evenwichtsoefening bij jullie, een goede mix vinden muziek die blijft hangen en muziek die intrigeert?
Ik werd juist bekritiseerd over mijn repetitieve gedrag op Resurrection. Dus daar reageer je dan zo op. Obsideo is weer anders geworden, omdat ik niet van defeat hou, dus ik doe het anders en leer van m’n fouten … als het al fouten zijn. Wie gaat mijn muziek verbeteren dan?
Ik zou het niet weten. Ik kan me wel inbeelden dat het maken van nummers die jullie zelf goed vinden, al een opdracht op zich is. Hoe doe je dat dan op het niveau van een gans album? Hoe werk je daar een balans uit?
Ik gooi alles weg, ik baal van mezelf, ik poets, ik verpulver en dan … dan komt er iets. Dan zeg ik, dit is Pestilence, dit is puur. Ik hou van puur, ik luister geen metal of metalgerelateerde toestanden. Dat klinkt stom, misschien, maar ik hou van puur.
Heb je geen sparring partner die de advocaat van de duivel speelt tijdens het creatieve proces?
Ik doe alles alleen, ik ben m’n eigen vijand. Ik luister naar wat ik doe, gedaan heb en wat ik ga doen. Ik creëer en ik “maim”. Maar het is altijd eerlijk wat ik maak. Ik stuur mijn ideeën aan Uterwijk en kijk wat hij zegt. Meestal vindt hij het goed. En dat is een bevestiging voor mij. Dus in die zin is hij wel mijn filter.
Het woord ‘groove’ heeft een wat negatieve metalcore-gerelateerde connotatie meegekregen de laatste jaren, toch is het zeker van toepassing op jullie. Die groove is echter niet springerig, eerder funky – als ik dat mag zeggen. Niet meteen de meest brutale of deathmetalverantwoorde tag, en toch lijkt het nergens op weerstand te stuiten. Hoe komen jullie er mee weg, met die groove, in een scene die sinds den beginne de grenzen van het haalbare opzoekt?
Het stuit niet op weerstand omdat het juist de nerve raakt die een metalfan wil horen. Ik analyseer het niet, maar ik luister naar de impuls die het de fan geeft. Ik geloof niet in echt of nep maar in het gevoel van de mens.
Hoe komt het denk je dat die deathmetal-empathie na al die jaren nog steeds in je zit?
Dat zit gewoon in je, terwijl ik helemaal niet naar extreme muziek luister, of eigenlijk helemaal geen muziek. Het is een stukje van mijn leven!
Jullie staan natuurlijk bekend om jullie techniek, is dat vooral een mathematisch iets of heeft dat met ritmiek te maken? Is dat eerder psychisch of fysisch?
Psyche als in intellect, en fysisch als in lichamelijk? Wel nu, ik heb langere vingers dan de meeste mensen, maar ik hou er wel een mathematiche code op na …
Die code, is dat iets wat je voor jezelf wil houden, of wil doorgeven aan de volgende generatie? Of maakt het allemaal weinig uit?
Ik zou heel graag willen dat mijn boys Pestilence door zouden zetten. Het zijn wel echte Mameli’s en ze zijn muzikaal! Dus die code geef ik aan hen en aan niemand anders!
Dave Haley (drums) en Georg Maier (bas) zijn er nu bijgekomen in de line-up. Kiezen jullie op basis van capaciteiten of van mogelijk potentieel naar inbreng toe?
Ik wil altijd beter en biggest, dus dit zijn de boys. Capaciteit is een vereiste, maar ook kennis en kunde is een pro. Ik wil nooit meer terug naar een setting waarin ik zelf basgitaar moet spelen. Consuming Impulse dus. Ik stoot er veel mensen mee voor de kop, maar het is de waarheid.
Bekijk je Obsideo – zoals zo vaak het geval is bij nieuwe albums – als jullie beste album, of is het gewoon “anders” en verdient het daarom evenveel aandacht als alle andere werkstukken?
Obsideo is speciaal omdat deze line up speciaal is. Tuurlijk mis ik Choy en Wildoer, maar kijk eens wat ik terug krijg! Deze boys zijn nog veel beter en brengen de Pest naar een ander level. Ik denk niet aan werkstukken maar aan momenten in het leven, dus ik ben vrij om te doen wat ik doe! I am Pestilence!
Pest Over Europe komt eraan, een heuse tournee doorheen Europa. Waar hebben we dat aan verdiend?
We doen dit voor de fans, en een beetje voor ons. We beginnen oud te worden en ja, we hopen nog een paar cd’s te maken voor de echte fans.
Lukt het nog een beetje, zo een krachttour uithalen?
Ik hou van de studio, dat weet iedereen, maar zo live spelen is echt een kick! Hopelijk kunnen we dat nog lang volhouden.
Hebben jullie eigenlijk iets in de pap te brokken als het aankomt op data, plaatsen en voorprogramma’s, of is dat iets wat je liefst zo snel mogelijk delegeert?
Ik maak me niet druk om een voorprogramma. We gaan er gewoon voor, wie ook met ons speelt!
Over die voorprogramma’s gesproken, dat lijkt me ook geen evidentie te zijn. Ken je Seth en Ancient Ascendants eigenlijk wel?
Nope.
Pestilence staat ook op Neurotic Deathfest. Is dat ook aan jou besteed, een ganse dag brutaal geweld in je oorschelpen, of trek je je liever terug tot je aan de beurt bent?
Wat denk je zelf? Eten in de bunk en slapen.
Wat is muziek maken eigenlijk voor jou? Is het de belangrijkste bijzaak in het leven, zoals sport voor sommigen, of een product voor de eeuwigheid, iets wat je wil nalaten lang nadat je dood en begraven/gecremeerd bent?
Ik wil enkel anderen laten zien wat wij denken over extreme muziek. Niets anders. Wij zijn Pestilence en wij kunnen dit toevoegen. Niets meer. Als mensen mij later herinneren als een goede componist, net als Chuck (rip), ben ik al lang bij. Ik hoop ook een goede vader te zijn. Dat ze dat van mij zeggen!
Je luistert geen andere muziek begrijp ik, met een cover doen ze jou dus geen plezier?
Nope, ik hou van mijn muziek zoals die is.
Zo, dat was het voor mij. Wat doe jij nog vandaag?
Mijn oudste naar de voetbal!
Ferm. Doet dat goed! (De wedstrijd werd later ook gewonnen door het team van de oudste Mameli.)
Links: