Interview met Path of Samsara
Met Path of Samsara spuwt Ván Records het zoveelste occulte schepsel uit. De zwartgeblakerde rock ‘n’ roll met occulte sfeermomenten ging er wel in bij mij, dus nodigde dat ook meteen uit om de Duitsers enkele vragen te stellen. Bassist/zanger Binyamin/Benjamin gaf antwoord.
Dag Benjamin, mijn felicitaties met jullie nieuwe plaat. Het is de eerste keer dat ik jullie bezig hoor, want het debuut is niet tot bij onze redactie geraakt. Jullie brengen ‘black magic rock ‘n’ roll’ en als ik die term hoor dan moet ik haast onmiddellijk denken aan The Devil’s Blood, om het even aan onze eigen ondergrond te koppelen. Voelen jullie een soort verbond met die stijl?
Eerst en vooral: enorm bedankt!
Wel, je kan jezelf wel inbeelden dat The Devil’s Blood een enorm belangrijke band voor ons was. Het is speciaal dat je een band kan vinden die je zo enorm kan inspireren als die band, dus uiteraard voelen we ons wat verbonden op ideologische wijze. Ik denk echter dat we, ondanks onze gelijkenissen, ook wel heel andere muziek brengen dan die band deed. En, wat nog belangrijker is, muziek die ook heel anders aanvoelt. We mikken wel op hetzelfde doel, maar volgen een andere weg. Dat is echter wel een vraag die beantwoord zou moeten worden door de individuele luisteraars.
Eén groot verschil waar ik zo wel kan bedenken, is hoe we live onze muziek brengen: Helemaal uit de hedendaagse beschaving wegkruipen, zoals The Devil’s Blood deed met al dat bloed, vormt een erg sterk beeld, maar we hebben gekozen om dat niet te doen. We willen dat de zaken die we op podium doen ook verbonden kunnen worden met onze persoonlijke reis, met het spirituele pad dat zich in het dagelijkse leven presenteert. Dus hebben we beslist om ook op podium te staan zoals we elke dag als personen over komen. We steken alles wat we hebben in ons werk en tonen ook aan dat ons dagelijks leven helemaal draait rond deze band. Dan verken je de diepte vanuit een ander standpunt.
Kan je ons iets vertellen over jullie achtergrond? Zijn jullie rockers of metalheads en hoe is dit idee van start gegaan?
Toen we ontdekten dat we gelijke interesses hadden in spiritualiteit, was het duidelijk dat we ons daarop wilden richten en een band wilden oprichten met als doel daar een invulling aan te geven. Het feit dat je mensen kunt vinden die zoiets willen doen, is echt een geschenk uit de duizend, dus zijn we erg blij dat het allemaal zo vlot verliep.
We zien onszelf niet echt als deel van een bepaalde scene. Uiteraard is er een sterke band met rock en metal, maar als iets goed klinkt dan is het voor ons goed. Het belangrijkste bij muziek is dat het gevoel goed zit als je het beluistert. Inspiratie kan je overal vinden, als je de moeite wil doen om ernaar te zoeken. Muziek is een erg universeel medium en we willen niet vast komen te zitten binnen bepaalde genres. Zulke dingen bestaan voor ons niet. Er is enkel muziek die je raakt, en muziek die dat niet doet. Dat is het.
Wat zijn volgens jou dan de invloeden die we zouden moeten kunnen horen in deze muziek en die verweven zit in jullie unieke stijl?
Eigenlijk kwam het album tot stand zonder daarover na te denken. We deden gewoon wat de nummers nodig hadden en werkten zonder te denken aan een bepaalde soundscape of stijl. Maar je kan er wel heel wat horen uiteraard. Zelfs wij ontdekken nog heel wat als we dit album gedetailleerd beluisteren. Er zit rock ‘n’ roll, folk, blackmetal, wave, jazz, blues en pop in. Maar we verwachten van niemand om dat er ook in terug te horen, ook omdat we zelf alles aanbrachten op onze eigen, niet geforceerde manier. Het belangrijkste is dat alle nummers geworden zijn wat ze moesten worden.
Door jullie voorliefde voor The Devil’s Blood, maar ook op basis van jullie naam, stijl en artwork is het duidelijk dat het occulte en het spirituele een belangrijke rol vervult in jullie band. Kan je ons wat vertellen over jullie bandnaam en de titel van dit album, en hoe het verband houdt met de thematiek van de nummers?
’The Path of Samsara’, de oneindige cyclus van het leven en de dood, is iets waar wij proberen aan te ontsnappen. Deze band is onze manier om voorbij de hedendaagse beschaving te gaan en ons uiteindelijke doel te bereiken. Het lijkt misschien raar dat we iets ‘negatief’ kiezen als bandnaam, maar al bij al moeten we deze wereld en onszelf overwinnen. Het dient dus om ons hier altijd aan te herinneren.
We willen niet te fel in detail treden over de inhoud van The Fiery Hand, want we willen het voor de individuele luisteraar zeker niet verpesten. We willen dat mensen die zich erin willen verdiepen en er een eigen betekenis aan willen geven, hier ook de kans toe krijgen. Maar beknopt zou je kunnen zeggen dat het over de dood gaat, op een erg wereldse, spirituele en universele manier. Het is een reis die de diepte, en uiteindelijk ook de dood, inbaant.
Het feit dat ik het vorige album niet gehoord heb, maakt me benieuwd of er wat verschilt met dit album. Is de inhoud vergelijkbaar of staat dit bol van de nieuwe experimenten?
We gingen verder weg van een bepaalde stijl. We wilden ons niet limiteren tot genres of verwachtingen en volgden onze gevoelens meer. Dit zorgde ervoor dat er meer focus was binnen de band en alles rechttoe-rechtaan verliep. Als resultaat staat The Fiery Hand meer dan ooit voor de betekenis van ons werk. Maar uiteraard was ons vorige album een belangrijke en noodzakelijke factor binnen het proces.
Wat zijn de nummers die je persoonlijk dan het beste vindt op dit album?
Het is echt onmogelijk om daar op te antwoorden. We wilden dit vooral uitbrengen als een album, in plaats van een reeks nummertjes. We zien het als een geheel, waarin elk nummer een bepaalde plaats en betekenis heeft en ook deel uitmaakt binnen de gehele context. Elk nummer heeft dus zijn belang.
Ik neem aan dat er wel wat zaken veranderd zijn, nu dat jullie getekend hebben bij Ván Records. Ik vind wel dat jullie mooi passen bij wat dit label te bieden heeft. Waarover zijn jullie nu vooral optimistisch?
Ván was altijd onze eerste keuze. Dit is ook het enige label dat we naar onze plaat hebben laten luisteren. Voor ons was het enorm belangrijk om onze muziek te geven aan iemand die we volledig konden vertrouwen en ook steunen. Dat is Ván voor ons. De enige andere optie had een release in eigen beheer geweest, dat was de enige andere manier geweest om alles op zijn plek te hebben.
Het is gewoon geweldig hoeveel toewijding Sven heeft en hoeveel moeite hij steekt in de muziek die hij uitbrengt. Hij begrijpt wat wij nu doen en ondersteunt dat ook. Het is meer dan we konden verwachten en we zijn enorm blij dat we deel uitmaken van de Ván familie.
Je hebt reeds gemeld dat jullie live-shows er anders aan toe gaan dan die van The Devil’s Blood, maar zijn zo ook zo divers als op het album? Focussen jullie op energie, of varieert de set op basis van de plaats waar jullie optreden?
Uiteraard zijn er wel de nummers die meer in de set passen, maar er bestaat bij ons geen setlist die we overal brengen en overal past. Elk optreden is anders, elke plaats heeft iets anders te bieden en dat willen we tegemoetkomen. De selectie aan nummers verschilt dus steeds enorm. Soms spelen we de nummers zelfs anders. We staan er niet om te doen wat verwacht wordt. Je kan makkelijk vervallen in gewoonten door telkens een zelfde draai aan dingen te geven, maar dat proberen we dus te vermijden door op elke plaats wat anders te doen.
Tot slot de hamvraag natuurlijk: wanneer kunnen we jullie in de Benelux verwachten?
Er staan nog geen optredens gepland in die landen, maar we staan uiteraard open voor aanbiedingen en mogelijkheden om er op te treden. We hebben steeds een hoop support gekregen uit Nederland en dus willen al die mensen een pak bedanken! Je kan op je twee oren slapen dat we gauw op jullie podia zullen staan. Enorm bedankt voor je tijd en je interesse in ons werk.
Links: