Interview met Nox – ‘Die riffs moeten gewoon kronkelen’

Interview met Nox – ‘Die riffs moeten gewoon kronkelen.’

Volgens de huidige planning van Earache gaat het in juni dan eindelijk gebeuren: de debuutplaat van Nox wordt op de mensheid losgelaten. De band van ex-Centurian gitarist Rob Oorthuis tekende al in 2004 bij Earache/Wicked World. Bijna twee jaar later is Ixaxaar weliswaar opgenomen, maar het wachten is nog op de release. Rob vertelt alvast over de nieuwe plaat, zijn bandleden en zijn gitaarspel.

‘De muziek staat er strak en agressief op’, vertelt Rob over het nieuwe album. ‘Alle vier de bandleden hebben zichzelf volledig binnenstebuiten gekeerd voor Ixaxaar. We hebben een stijl gecreëerd die niet alleen snel en bruut is, maar ook sfeer en dynamiek in zich heeft. Verwacht een aaneenschakeling van haat, gekte, blasfemie en alles dat ingaat tegen het gangbare, het morele en het menselijke. Ixaxaar is de voorlopige perfectie van sonische Chaos.’

De nieuwe nummers liggen volgens Rob in het verlengde van de 3-track mini-CD Zazaz uit 2003, het enige wapenfeit van Nox tot nu toe. ‘Zazaz was meer een visitekaartje om platenmaatschappijen aan te trekken. Maar het was ook de blauwdruk voor Ixaxaar. Alhoewel we dit keer geen gebruik maken van vrouwenstemmen, zoals in het nummer Signed in blood.’

Rob was ook het brein achter Centurian. In 2002 ging deze alom gewaardeerde death metal band uit elkaar en richtte Rob de band Nox op. Over het hoe en waarom kun je alles lezen in het interview dat ZwareMetalen-redacteur Mark Leenen op 11 mei 2004 met Rob deed. Rob zei toen dat Nox niet als een voortzetting van Centurian moet worden gezien, maar als een geheel nieuw hoofdstuk. Nog één keer legt hij uit waarom hij niet verder is gegaan onder de naam Centurian: ‘Dat is gewoon afgelopen. Ik wil vooruit kijken en me niet vastklampen aan iets van vroeger. Verdergaan onder dezelfde naam was dus geen optie. Als je iets nieuws doet, moet je het meteen goed doen.’

‘We hebben niet op onze reet gezeten’
Na de mini Zazaz werd het een hele tijd stil rond Nox. ‘Ach’, reageert Rob. ‘Nox is niet bezig met tijd, maar met het schrijven en uitwerken van goede nummers. Kwaliteit. Het moeten nummers zijn die ergens over gaan. We hadden heel veel ideeën. Maar die moeten ook samenvallen, zodat het één geheel wordt.’

‘We hebben dus niet op onze reet gezeten. Bovendien hebben we een handvol optredens gedaan. De reacties daarop waren goed. Het voorlopige hoogtepunt was afgelopen februari met Nifelheim in Londen; daar hebben we goede zaken gedaan. Rond de release van Ixaxaar treden we uit de obscuriteit. Dan gaan we los.’

‘Ixaxaar is tijdloos’
Ixaxaar werd afgelopen zomer opgenomen in de Excess studio. ‘We zijn goed voorbereid aan de slag gegaan en mede dankzij het acurate werk van producer/engineer Hans Pieters liepen de opnames gesmeerd. Het mixen kostte wat meer moeite. Nox heeft geen alledaagse sound. Bruut en hysterisch, maar wel strak en clean; dat was een beetje het uitgangspunt. Ook hier heeft Hans ons professioneel begeleid. We zijn niet snel tevreden, maar de mix is nu zoals hij moet zijn.’

Na zo lang aan de nummers te hebben gewerkt, kan Rob niet anders dan honderd procent tevreden zijn. ‘Ixaxaar is een tijdloos album geworden. Want dat probeer ik: tijdloze muziek maken. Mijn favoriete nummers zijn Zazaz en Zacar Od Zamran. Laatstgenoemd nummer stond ook al op de mini-CD onder de titel Choronzon The Eternal. We zijn er echter in geslaagd om het nummer nog sneller en opzwepender op te nemen. Het is wat mij betreft naast Conjuration For Choronzon (een song op het Centurian-album Liber Zarzax) de ultieme invocatie voor Choronzon.’

‘Ik heb mezelf opengesneden’
De Choronzon-thematiek was ook aanwezig bij Centurian en keert dus terug bij Nox. Dat blijkt ook wanneer Rob de bandnaam Nox uitlegt. ‘In occulte kringen staat Nox voor een soort chaotische duisternis waarin het bewustzijn vervaagt. Het staat voor de Wil die zich heeft ontdaan van het Ego. Het gaat om het bevrijden van je Zelf. Je moet Niets zijn om stand te houden in een chaoswereld. Tegelijkertijd word je Alles. Dit heeft direct betrekking op Choronzon die elke vorm van materie, bewustzijn, denken en logica opslokt. Ixaxaar moet je zien als een soort poort naar de spirituele afgrond. Degene die hierin geïnteresseerd zijn, kunnen op het nieuwe album een hoop verwijzingen vinden naar deze materie.

Rob neemt deze duistere materie uiterst serieus. Zo gaat het verhaal dat Rob de hoes van Centurian’s Choronzonic Chaos Gods heeft getekend met zijn eigen bloed. ‘Ik heb mezelf inderdaad tijdens een aantal sessies opengesneden en direct van de bron die hoes gemaakt. Net zoals ik dat ook gedaan heb voor andere creaties. Ik hou van intensiteit. Er is volgens mij geen betere, heftigere manier om een hoes op te laden dan met je eigen bloed.’

‘Het zijn gewoon rasmuzikanten’
De medestrijders van Rob in Nox zijn Bob Dussel (drums), Seth van de Loo (vox) en Patrick Boleij (bas). De laatste twee maakten destijds ook al deel uit van Centurian. Bovendien spelen ze beide in Severe Torture. Is Rob niet bang dat ze het te druk krijgen met twee top-bands? ‘Ik ben nergens bang voor. Seth en Patrick zijn erg gemotiveerd om in Nox te spelen. Ze dragen volledig bij aan hoe Nox moet klinken. Vooral Seth heeft Ixaxaar van briljante zanglijnen voorzien en hij klinkt leiper dan ooit tevoren. Het zijn gewoon rasmuzikanten die zoveel mogelijk muziek willen maken. Voordeel is dat Severe Torture ook bij Earache heeft getekend. Earache zal rekening houden met de schema’s van beide bands wat betreft toeren, CD-releases enzo. Het is een kwestie van plannen.’

Rob is niet alleen blij met Seth en Patrick, maar is ook zeer te spreken over drummer Bob. ‘Ik zag Bob spelen toen hij een optreden gaf met Perditor, zo’n vier jaar terug. Ik was onder de indruk van zijn snelheid en strakheid. We raakten aan de praat en besloten om eens iets af te spreken in een oefenruimte. Het klikte meteen. De eerste twee jaar hebben we zo’n twintig uur per week gerepeteerd om elkaar muzikaal te leren kennen en om een stijl te ontwikkelen. Bob is een beest, hij maakt zijn slagen en dat doet hij in een moordend tempo. Hij heeft ook een goed ontwikkeld muzikaal intellect. Dat is ook wel nodig om alle gekkigheid die ik verzin op mijn gitaar, feilloos om te zetten naar drums.’

‘Death metal moet naargeestig klinken’
Die gekkigheid ontstaat doordat Rob zich in muzikaal opzicht graag buiten de gebaande paden begeeft. Zo staat de muziek van Nox nooit in een bepaalde toonsoort of toonladder. ‘Ik hou me niet bezig met muziektheorie als ik nummers maak. Ik wil binnen een nummer alle kanten op kunnen, zonder dat je blijft steken in een bepaalde toonsoort. Je hebt die hele gitaarhals waar 49 tonen op zitten; die kun je allemaal gebruiken om een bepaald gevoel uit te drukken. Er is niets mooier dan met al die tonen riffs te schrijven, die ten opzichte van elkaar een contrast vormen.’

Ook met vingerzettingen en plectrum-aanslag ben ik wars en radicaal’, vertelt Rob verder over zijn gitaarspel. ‘Death metal moet naargeestig klinken, vind ik. Daar volgt voor mij een bepaalde manier van spelen uit. Ook probeer ik in de snelle, leipe stukken zoveel mogelijk met akkoorden te pakken. Want alles moet lekker vet klinken. En voor de dynamiek leg ik ook graag een bepaalde ‘attack’ in de aanslag.’

‘Die riffs moeten kronkelen’
De riffs die Rob verzint, hebben een typische drukke, furieuze ondertoon. ‘Ik wil muziek maken die vloeit, maar ook lekker grof en snel gespeeld moet worden. Dat furieuze komt gewoon voort uit het feit dat ik bezig wil zijn op een gitaar. Er moet actie zijn. Die riffs moeten gewoon kronkelen. Het is niet alleen het geluid dat raar moet zijn, maar ook de patronen die mijn vingers moeten afleggen om die muziek eruit te krijgen. Soms ontstaat een riff gewoon omdat ik met mijn handen een bepaald soort beweging wil maken.’

Vindt Rob het niet moeilijk om die drukke, kronkelende muziek live ten gehore te brengen? Als je elkaar niet goed kan horen, loop je immers het risico dat het in de soep loopt. ‘Persoonlijk let ik er het meest op of ik de kicks van Bob goed doorkrijg over de monitors. Die mogen zelfs harder staan dan mijn gitaar. We zijn een beginnende band, dus we krijgen niet altijd een soundcheck. Maar dat hoort erbij; je moet altijd een vette show kunnen neerzetten. Als het geluid dermate slecht is dat je elkaar niet goed hoort, schakel je over naar je instinct en gevoel.’

‘De bom gaat ontploffen’
Volgens de huidige planning van Earache komt Ixaxaar pas rond juni uit. Dat heeft ZwareMetalen van Earache vernomen. Nog even wachten dus. Rob is echter niet ongeduldig. ‘Ach, platenmaatschappijen hebben zo hun strategieën. Wat doe je eraan? In juni komt ook de nieuwe Deicide uit, één van mijn favoriete bands. En die zitten ook op Earache, dus dat is wel lachen. We wachten het wel af. Jon Nodtveidt van Dissection moest heel wat meer geduld hebben dan ik. We houden het hoofd koel, we weten waar we aan werken. Mensen zijn verveelder en verwender dan ooit. Dit zal de impact van het nieuwe album alleen maar ten goede komen. De bom gaat ontploffen. En of het nou morgen of overmorgen wordt, ontploffen zal hij. En dan gaat alles naar de knoppen. 2006 wordt een mooi jaar wat dat betreft.’

Foto’s gemaakt door Dominique Verhagen