Interview met MaYan

Interview met MaYaN

Het debuut van MaYaN uit 2011 kreeg overwegend goede kritieken. Een kleine drie jaar na dato verschijnt opvolger Antagonise. Zware Metalen sprak met gitarist Frank Schiphorst.

Hey Frank. Hoe staat de vlag ervoor?

Prima. De nieuwe plaat Antagonise staat op het punt van verschijnen dus dat betekent de nodige interviews. Je bent nummer zoveel, maar dat geeft niets. Erg leuk.

maYan

Nog even over de vorige plaat. Quarterpast kreeg overwegend goed kritieken (al werd er nogal veel de link gelegd met Epica, maar dan harder). Wat is er sindsdien gebeurd met MaYaN?

Op zich een heleboel. De reacties waren inderdaad goeddeels positief. In 2011 hebben wij shows gedaan in Nederland, België en Duitsland. Maar vooral de tournee aan het eind van dat jaar in Zuid Amerika was onvergetelijk. Stap je uit het vliegtuig en staan er dranghekken klaar om de fans op gepaste afstand te houden. Heel bizar en tegelijkertijd natuurlijk een unieke ervaring.

Heeft dat dan te maken met de support van een groot label als Nuclear Blast, die ook dit tweede album uitbrengt, dat jullie een dergelijke uitstap kunnen maken?

Zo werkt het niet helemaal. Nuclear Blast is inderdaad een groot label, maar zij stelden enkel het budget en de promotie van de plaat ter beschikking. In ruil voor het vertrouwen en budget moesten natuurlijk flink wat cd’s worden verkocht. Dat is redelijk gelukt. Het label heeft natuurlijk contacten met de gerenommeerde bladen en websites waardoor je door middel van interviews als band de nodige aandacht krijgt. Als het gaat om het toeren, zoals die door Zuid Amerika, dan moet je als band zelf aan de bak. Hierbij helpen de contacten van Mark natuurlijk enorm.

Eind januari verschijnt Antagonise. Waarin verschilt deze plaat van de vorige?

Tsja, het voornaamste verschil is dat MaYaN nu meer een naar elkaar toe gegroeide band is dan ten tijde van het debuut. Door onder andere het toeren leer je elkaar zowel persoonlijk als muzikaal beter kennen. Hierdoor durf je toch wat kritischer op elkaar te zijn wanneer iemand met een idee voor een nieuw nummer aankomt. Tegelijkertijd anticipeer je makkelijker op elkaar. Je weet immers wat je aan elkaar hebt. Op het debuut waren Simone Simons en Floor Jansen toch een beetje de aandachtstrekkers in de positieve zin van het woord. Dit maal staan wij op eigen benen, zou je kunnen zeggen. Het feit dat Henning Basse nu vast bandlid is brengt ook mee dat MaYaN meer als band voelt. Dat heeft natuurlijk op de muziek ook zijn weerslag gehad. Antagonise is een stuk natuurlijker en vloeiender dan het debuut.

Wat betekent de titel Antagonise?

Antagonist staat voor een tegenstelling van meningen. Het thema, dat overigens ook het debuut kenmerkte, is ditmaal nog verder doorgevoerd. Het is een typisch Mark-ding. Zo MaYaN al een boodschap wil uitdragen kan je die naar mijn smaak duiden als dat je vooral verder moet kijken dan je neus lang is. Kijk alleen al naar al die zaken die Snowden heeft blootgelegd zoals de manier waarop de NSA niet alleen burgers, maar bevriende naties afluistert. Dat geeft op zijn minst een raar gevoel. Neem dan ook niets klakkeloos aan.

Isaac (Delahaye, Epica) is er mee gestopt. Waarom?

Hij had het simpelweg te druk. Naast MaYaN speelt hij nog in Epica en als je dan ook nog een privé-leven er op na probeert te houden wordt het soms wat te veel. Hij heeft er dan ook voor gekozen om te stoppen met MaYaN. Op de nieuwe plaat hoor je hem alleen nog op de akoestische ballad ….., al had dat er vooral mee te maken dat ik op dat moment niet de juiste gitaar voor in huis had.

Merel Bechtold stuurde ons eind 2013 een persbericht dat zij Isaac binnen MaYaN gaat vervangen.

Haha, ja dat klopt. Merel ken ik al wat langer en ik vind haar een fantastische gitarist. Wij zijn erg blij dat zij ons komt versterken. Zij is erg professioneel en had in no time de partijen in de vingers. Dat gaat live helemaal goed komen.

Eind januari 2014 twee release-shows in Breda en Utrecht (zie concertagenda hieronder, DB.). Wat mogen wij daar verwachten?

Uiteraard een vette show zoals je die van MaYaN mag verwachten. Dimitris Katsoulis, de violist zal ook van de partij zijn. Dat wordt natuurlijk ontzettend gaaf, omdat hij normaal gesproken natuurlijk niet met ons op het podium staat.

Gaat er nog iets van een tour komen?

Vast wel. Op dit moment valt daar nog niet heel veel concreets over te zeggen, maar de ambitie is er zeker. Mark houdt zich binnen MaYaN ook bezig met het regelen van optredens via de contacten met Mojo. Het is nog even afwachten. Houd de website in de gaten zou ik zeggen.

Hoe ben jij eigenlijk de muziek ingerold?

Op de middelbare school speelde ik in diverse bandjes. Eéntje daarvan was Exhibit A waar we covers van onder andere Megadeth speelden. Bassist Joris (Kremer, DB.) werd destijds gevraagd om bij Symmetry te komen spelen. Hij had destijds niet veel op met progressieve metal a la Queensrÿche. Ik ben met hem meegegaan en ben bij die band blijven hangen. Twee cd’s en een mini-cd later stopte het met Symmetry, maar ondertussen had ik Marcel Coenen leren kennen op wiens live-dvd ik heb meegespeeld. Uiteindelijk via Marcel Joost van den Broek ontmoet die destijds toetsen speelde in zijn live-band om uiteindelijk in 2008 in Tilburg op de Christmas Metal Meeting op het podium te staan met onder andere Chuck Billy. Het is allemaal erg geleidelijk gegaan, maar dat is prima.

frank

Altijd de nadruk op metal dus. Zijn er nog andere muziekstromingen die je aandacht hebben.

O ja, zeker. Fusion en jazz-gitaristen als Alan Holdsworth, maar ook Weather Report en dergelijke kan ik erg waarderen. Veel nieuwe muziek volg ik echter slechts sporadisch. Enerzijds omdat ik bij oude helden zoals Primus blijf hangen en anderzijds doordat ik in mijn spaarzame vrije tijd ook wel eens wat anders wil dat met muziek bezig zijn.

Frank, Zware Metalen weet weer genoeg. Dank voor je tijd en succes met de nieuwe plaat!

Dank voor het interview en ik hoop jullie natuurlijk allemaal te zien op de shows in Breda en Utrecht! Liefhebbers van vinyl moeten ook zeker even uitkijken naar de speciale uitgaven, ja het zijn er meerdere, van Atagonise. Erg fraai, al zeg ik het zelf.

Links:

Interview met MaYaN

Interview met MaYaN

Al gehoord van MaYaN? De nieuwe band met Mark Jansen (Epica), Jack Driessen (ex-After Forever) en Frank Schiphorst (teveel om op te noemen)? MaYaN is hot! Zo hot dat voor een keer zelfs de Nederlandstalige mediakanalen mij voor waren met hun flauwe woordspelingen. MaYaN leent zich gelukkig niet alleen tot pogingen tot humor, ook pogingen tot interviews worden toegestaan. Een bijzonder geslaagde poging werd tot een goed einde gebracht dankzij Frank Schiphorst, die jullie allemaal dienen te kennen, op straffe van excommunicatie uit de Nederlandse metalscene! Frank was zo vriendelijk ons een inzicht te geven in de MaYaN-clan en de extreme metal die ze maken.

logo

Dag Frank, alles goed?

Zeker, net thuis van het werk. Even zitten en een interview doen.

Bedankt alvast! Zeg, je bent nu een allstar. Wat doet dat met een mens? Loop je nu al wat meer naast je schoenen dan vroeger of word je vaker getrakteerd?

(lacht) Ja, ik weet wat je bedoelt. Het zijn gewoon een paar bekende muzikanten bij elkaar en dan krijg je de naam allstarband mee. Op zich is dat voor mij wel mooi meegenomen maar dat hoeft dus echt niet. Ik ben dan wel volledig gefocust bezig met MaYaN; helemaal back on track, maar om nu van een allstar te spreken, hoeft niet nee.

Jullie allstarband (ik kan het niet laten) heeft geen vaste zangeres in de gelederen. Niemand bereid bevonden om permanent bij jullie mannenclub te komen?

Zo had ik het nog niet bekeken eigenlijk. We hebben wel een complete “female afdeling”, die perfect in balans ligt met het brute van onze muziek. Ook vocaal. Jacques screamt op blackwijze. Marc grunt en ook Arjen grunt soms mee. En dan is er ook Henning Basse van Metallium natuurlijk met zijn heavy vocals. Aan de andere kant zijn er Floor Jansen, Simone Simons en Laura Macrì.

logo2

Fijne stem heeft die laatste zeg! Heeft ze nog andere talenten?

Ze kan verschrikkelijk lekkere spaghetti maken (lacht)! Nee, is echt waar. Maar je hebt gelijk, toen Laura de stukken in zong stond ik echt te kijken van “waaw zeg”. Een echt talent, onmiskenbaar.

Hoe lok je eigenlijk al die gastzangers, -zangeressen en -muzikanten? Hadden ze zoiets van “ja, dat komt wel goed”, of lieten jullie ze eerst iets horen op voorhand?

We hadden eigenlijk per passage wel telkens iemand in gedachten. Dan was het een kwestie van een “ja” te krijgen. Voor de symfonische gedeeltes dachten we aan Jaqcues, meteen. En toen kwamen ook Floor en zo erbij.

Hoe verliep dat dan in de studio, met de dames er bij?

Ach, dat liep wel los hoor. Helemaal niet verveeld of onwennig. Een biertje erbij en al snel was de sfeer relaxt.

Jullie mix is heel divers, wat het natuurlijk avontuurlijk laat klinken. Was dit puur pragmatisch of kunnen jullie moeilijk bij één genre houden van nature?

Wel Bart, je weet wel wat ik graag hoor, van de reacties op reviews bijvoorbeeld, dus je weet hoe uiteenlopend mijn smaak al is. Dat is bij ons allemaal zo. Het kan gewoon alle kanten op. We spelen verschillende stijlen, zonder er al teveel over na te denken. Veel gitaar, volle bak energie en dan een filmische vertaling door Jacques. Er verloopt weinig bewust via een vooraf afgesproken traject.

Dus jullie hadden ook niet zoiets van de genres apart in nummers te gieten, maar meer alle stijlen binnen een nummer?

Nee hoor, haast in ieder nummer zitten er blasts op de drums, stevig gitaarwerk, cleane zang, gevoelige passages. Veel brute elementen eigenlijk, die dan een progressieve draai krijgen door Mark. Eigenlijk maakt Mark nog het meeste echt “nummers” van de muzikale stroom die we produceren.

band

Heb je geen schrik dat jullie vooral bij andere muzikanten in de smaak zullen vallen, maar voor luisteraars een beetje tussen stoel en tafel zullen vallen? Hebben jullie dat wat onderzocht op voorhand, hoe mensen reageren op jullie nummers, voor er iets wordt opgenomen?

Niet echt eigenlijk. Het is in de eerste plaats muziek die wel zelf de moeite vinden om te spelen. Mark is met MaYaN als project begonnen omdat hij hardere muziek wou spelen dan bij Epica. Extremere muziek dus. Sander van After Forever kwam er toen ook bij maar die had geen tijd meer uiteindelijk, dan ben ik in de dans gesprongen. En ja, net als Mark wil ik ook vooral ongelimiteerd plezier hebben door het spelen. Op een professionele manier weliswaar, maar toch vooral vanuit een eigen vertrekpunt. Daarnaast denk ik ook dat er mensen genoeg zijn die ons daarin kunnen volgen. De nummers hebben wat tijd nodig om gevat te kunnen worden, maar dan komen ze vrij snel los. Jaap van Nuclear Blast was er meteen mee weg, hij vertelde ons dat hij zat te headbangen van af het eerste moment. Prima meegenomen, ook al is dat niet onze doelstelling. We willen er het beste van maken, terwijl we het vooral zelf leuk blijven vinden.

Volgens mij gaan veel teksten bij jullie over de indoctrinatie en uitbuiting van mensen. Is dat de link tussen het Maya-volk en de huidige maatschappij?

Gedeeltelijk wellicht. De Maya-link gaat vooral uit naar hun leven in harmonie met de aarde, met de natuur. Iets waar we tegenwoordig behoorlijk wat lessen uit zouden kunnen trekken. Niet alleen vervuiling is tegenwoordig blijvende problematiek, ook natuurrampen als tsunami’s, aardverschuivingen en vulkaanuitbarstingen. Daar staan we als mens niet boven. De Maya’s hadden niet zozeer angst voor deze verschijnselen, eerder een vorm van respect. Tegenwoordig is dat anders. Daarnaast gaat het tekstueel bij ons ook vaak over de overheid die er een dubbele agenda op nahoudt. Corruptie, machtsmisbruik… Mark heeft behoorlijk wat ervaring met dergelijke toestanden, hij heeft natuurlijk ook grote delen van de wereld gezien. Dat zet hij dan om in teksten, die eigenlijk heel “down to earth” zijn.

Mocht Quarterpast een film zijn, zou die in de categorie thriller, drama, actie of horror terecht komen denk je?

Drama zit er zeker en vast in ja. Het is vooral confronterend eigenlijk, tussen een docu en drama in. Geen chickflick dus (lacht).

De andere bandleden zijn nu ook niet meteen Jef en Jantje met de pet. Ben je zenuwachtiger als je moet spelen met “bekende” artiesten dan andere personen?

Nee, ik heb wel al meer gelijkaardige dingen gedaan. Ik speel ook al van mijn zeventiende, samen met mensen die dezelfde muziek spelen. En het is niet alsof ik ze niet ken, of nog nooit met ze samen heb gespeeld. Ik had ooit de kans om met Chuck Billy van Testament het podium te delen en ook dat was vooral heel erg gezellig. Kippenvel, maar gezellig.

Zijn zulke ervaringen dan ook meteen een soort van compensatie voor de offers die je op privévlak moet maken? Nu je in een professionele band speelt heeft dat een invloed op je levensgewoonten waarschijnlijk.

Ja, dat is wel zo. Maar in ieder geval ga ik volledig voor MaYaN hoor. Tegenwoordig is dat vier uurtjes slapen per nacht. Onze toetsenist en ikzelf hebben nog een normale baan ook weet je, de anderen kunnen rondkomen met de inkomsten van hun band. Maar ook daar kruipt enorm veel tijd in voor hen. Hoe dan ook, tegenwoordig zijn het 80 à 100 uren per week. Tegenwoordig steek ik heel veel tijd in papierwerk, de website… stappen met vrienden zit er haast niet meer in. Maar we steken alles wat we hebben in de plaat. De output is in stijgende lijn, het werken betaalt zich uit en zolang ik nog ietwat kan slapen is dit het allemaal dubbel en dik waard.

Zijn jullie nu de komende koningen van de “hardere” Nederlandse metalscene? God Dethroned trapt het af eind dit jaar, van Sinister horen we niet zoveel meer meer. Hail Of Bullets spreekt vooral de oudere garde aan en Pestilence ligt wat onder vuur. The Monolith Deathcult is dan wel de Chuck Norris van de Nederlandse death metal, maar is er geen hoofdrol weggelegd voor jullie?

Nou weet je, dat is een enorm compliment, gewoon om al genoemd te worden in dat rijtje bands. Ik wil niet vals bescheiden doen of zo, maar we moeten niet beginnen zweven omdat we één succesvol album uitbrengen. Om echt enkele treden te nemen op de ladder moet je je ook in de tijd bewijzen. Maar toch bedankt voor het compliment.

Je hebt nog andere projecten lopen of bands waar je sterk betrokken in band, of lid?

Nee, MaYaN is de enige band waartoe ik behoor.

band

Hoe werden de nummers live ontvangen tot nu toe?

Erg goed. Vanaf de try-out al werden we super ontvangen, overal. De mensen die onze muziek niet kenden waren afwachtend. Niet onbegrijpelijk eigenlijk, wanneer we onze openingstrack speelden dan stonden enkelen zwaar te headbangen op de Behemoth-achtige introductie, maar bij de wat complexere brigde wisten ze plots niet wat gedaan (lacht). Afwachtend dus, maar achteraf grotendeels positief. Het is even wennen natuurlijk.

Bestaat er al een fanclub van MayaN waar vrouwen hun lingerie heen kunnen sturen?

(lacht) Ja, veel Epica-fans checken ons natuurlijk. Simone trekt dan ook de nodige aandacht, en ze is zelf fan van ons! Maar er zijn ook effectief fanclubs. Niet te geloven eigenlijk. Ik keek begin mei eens rond op Facebook en er waren gewoon al fanclubs te vinden van ons. MaYaN Colombia, MaYaN Argentina, MaYaN Mexico, MaYaN France. Ik zag er zelfs foto’s op staan van mezelf die ik nog nooit eerder had gezien, van jaren geleden! Ik was echt stomverbaasd!

Ik kan het mij inbeelden ja. Bedankt voor de antwoorden Frank, heb je nog iets interessants mede te delen?

Ach, gewoon onze plaat binnenhalen, een paar keer goed luisteren en laten inwerken en ons live komen bekijken. Je zult niet teleurgesteld worden!

Tot snel!

Links: