Interview met Janet Gardner

Janet Gardner zullen de meesten van ons kennen als gitariste van Vixen. Onlangs bracht ze haar eerste solo-album uit, welke ze samen maakte met haar muzikale partner en levensgezel Justin James. Zware Metalen voelde haar daarover aan de tand (pun intended, lees het interview helemaal en je snapt hem).

Hallo Janet, hoe gaat het?

Het gaat erg goed met me! Het is erg druk maar ik ben erg blij!!

We kennen je natuurlijk van Vixen. Hoe kijk je terug op het spelen in deze band?

Ik heb er goede herinneringen aan en we maken nog steeds mooie herinneringen. We vinden het nog steeds erg leuk om met elkaar te spelen!

Je solo-album heeft haar roots in de glamrock scene maar bevat ook moderne invloeden en klinkt erg divers. Op welk publiek mik je hiermee?

Justin en ik wilden ons uiten op een zo vrij mogelijke manier. We hebben beiden in andere bands gespeeld waarbij er verwachtingen waren met betrekking tot een bepaald geluid. Nu doen we het gewoon op een zo natuurlijk mogelijke manier. We mikken niet specifiek op een bepaald publiek.

Wat zijn je ambities met dit album?

Er zijn eigenlijk geen verwachtingen ten aanzien van dit album. We wilden ons gewoon uiten, muziek schrijven die wij leuk vinden en er plezier aan beleven.

Waar heb je de andere muzikanten gevonden?

Justin en ik spelen alle instrumenten op dit album zelf. We hebben echter ook een band gevormd waarmee we live op kunnen treden. Richie Rivera zit op de drumkruk en Anthony Gemignani speelt basgitaar. De liveshows verlopen erg goed. We bruisen live van de energie en hebben het erg naar onze zin.

Let It Be Over lijkt een nummer met een politieke inslag. Klopt dat? Welk idee zit er achter dit nummer?

Ik denk dat je het wel een politiek nummer kunt noemen, ja. Justin en ik hebben samen drie kinderen  en we maken ons zorgen om hun toekomst. Volgens mij kunnen we onze kinderen een betere toekomst geven als we allemaal samenwerken.

Je hebt het album naar jezelf vernoemd. Waarom eigenlijk?

Ik had nog nooit een solo-album gemaakt. Toen Justin en ik samen gingen werken, wisten we nog niet welke kant het op zou gaan en wat we ermee wilden doen als het klaar was. We hebben met de gedachte gespeeld om een bandnaam te kiezen en het album dan ook een naam te geven, maar besloten uiteindelijk om het album mijn naam mee te geven omdat het mijn solo-album is geworden.

Je man Justin James speelt mee op het album en heeft het ook geproduceerd. Hoe was het om met hem samen te werken.

We waren beiden nogal nerveus om op artistiek vlak samen te werken, juist omdat we een relatie hebben. We hebben het allemaal erg relaxed aangepakt en hadden hierbij geen verwachtingen zodat er ook geen teleurstellingen konden komen als het anders uit zou pakken. Het bleek dat onze muzikale relatie net zo mooi is als onze persoonlijke. We zijn gelijkwaardig en hebben de vrijheid om volledig onszelf te zijn.

Op het eerste nummer van je album (Rat Hole) gebruik je het F-woord. We hebben er hier in Europa geen probleem mee als iemand “fuck” roept maar in Amerika ligt dat anders. Verlies je hierdoor bijvoorbeeld airplay?

Haha! We hebben twee versies van dit nummer en op een ervan is dat woord eruit gebliept. Dat gebeurt tegenwoordig veel vaker. En ik gebruik dat woord maar een keer op het album en daarmee is het dus nog redelijk tam allemaal.

Jij kwam in 1982 bij Vixen en zit dus al 35 jaar in het vak. Is dat reden voor een feestje.

Holy cow! Ja, dat is het zeker waard om te vieren. Ik ben erg dankbaar voor het feit dat ik dit nog steeds mag doen.

Je album klinkt erg geïnspireerd. Waar vind je de inspiratie om nog steeds muziek te maken?

Ja, het heeft lang geduurd voordat Justin en ik nieuwe muziek gingen maken. We hebben beiden veel meegemaakt en het was tijd om dat eruit te gooien.

Wat vind jij eigenlijk het grootste verschil met de muziekscene van tegenwoordig in vergelijking met die in de jaren ’80?

In die tijd bestond internet natuurlijk nog niet. De opkomst daarvan heeft natuurlijk veel veranderd. Het is nu makkelijker om je muziek naar buiten te brengen maar ook een stuk moeilijker om op te vallen. Laat staan ervoor te zorgen dat je publiek je muziek ook koopt. Gelukkig is het live spelen en toeren niet veranderd. Dat verandert gelukkig niet want er is niets wat daar tegenop kan.

Klopt het dat je tegenwoordig je brood verdient als mondhygiëniste? Kan je niet leven van je muzikale carrière?

Ja, het klop dat ik mondhygiëniste ben. Ik vond het een geweldige ervaring om nieuwe dingen te leren. Ik doe dit werk part time. Voor mij werkt dit erg goed want ik kan het prima combineren met mijn muzikale carrière. Als het op het muzikale vlak wat drukker is, maak ik in mijn andere carrière gewoon wat minder uren. Het geeft me ook de vrijheid om mijn muzikale carrière ten volle te benutten. Ik hoef niet meer tegen mijn zin en alleen voor de centen te werken en dat voelt fantastisch!

Waar zie je jezelf over tien jaar?

Ik heb werkelijk geen flauw idee. Ik ben op een punt in mijn leven gekomen waarvan ik kan zeggen dat ik slim genoeg ben om te weten dat er van alles kan gebeuren. Ik probeer bij de dag te leven en er zoveel mogelijk uit te halen.

Zoals altijd krijg jij het laatste woord. Wat wil je nog kwijt?

Ik wil alleen maar zeggen dat ik erg dankbaar ben voor alle steun die ik in al die jaren mocht krijgen! Muziek is iets moois en het allermooiste is dat je het met anderen kunt delen. Namens mijzelf, Justin en Vixen: bedankt daarvoor!

Links: