Uit noodzaak beperk ik tegenwoordig het aantal interviews dat ik afneem. Een interview is namelijk behoorlijk tijdsintensief en er komt een hoop administratie bij kijken. Voor Deviser uit Griekenland maak ik graag een uitzondering. Door de EP Howling Flames kreeg ik ze na lang opnieuw in het vizier en dat leidde tot een interview met voorman Matt Hnaras.
Hallo Deviser, goed om te zien dat de band nog leeft. Het is best een lange rit geweest tot nu toe.
Eigenlijk zijn sommige van de bandleden gestopt (of we hebben ze eruit geschopt), dus we ondervonden dat de dingen nogal traag liepen na het vorige album. Maar op dit moment zijn we hier om onze duisternis te verdiepen en het nieuwe materiaal klink als een killer in mijn oren.
Hoe is de nieuwe EP tot stand gekomen?
Ik en Nick hadden veel ideeën, we wilden een “comeback” maken. Een album van een volledige lengte zonder contract, dat zou een te groot risico zijn, dus kwamen we op het idee van een EP die minder duur is. We hebben alles zelf betaald.
Het maakt ons in feite niet uit of het Grieks klinkt voor iemand… We vinden het zo prima. We proberen de productie van een andere band niet te kopiëren, hij komt er heel natuurlijk uit… We zijn Deviser, een van de eerste Griekse black/death metal bands, samen met Necromantia / Varathron / SepticFlesh / Rotting Christ, enzovoorts, dus niemand kan “zeggen” dat we een van hen kopiëren… we maken deel uit van deze golf en sindsdien – vroeger – probeerden we altijd anders te zijn.
Veel mensen uit België en Nederland herinneren zich Deviser nog uit de tijd dat je op het label II Moons en Mascot zat. Wat herinner je je van toen?
Een paar goede momenten. Zeker. Dat waren onze eerste albums en het gevoel dat we kregen van fans over de hele wereld was iets bijzonders… toen kreeg het eerste album Unspeakable Cults een hoop enthousiaste recensies van de pers en de opmerkingen over sterke songstructuren waren constant. We herinneren ons veel dingen uit die tijd – halverwege de jaren ’90 – onze live-optredens voor hopen fans, tientallen interviews per week via telefoon in plaats van mail die we tot dan toe beantwoordden, veel respect van de pers en de fans ja. Mooie tijden.
Wat gebeurde er met Deviser onderweg? Waarom ben je niet op het punt van grotere publiciteit gekomen?
Dat is een goede vraag… het was vlak na de release van ons tweede album, Transmission to Chaos… Vóór die release was de relatie tussen ons en het platenlabel niet zo goed, omdat ze weigerden om ons te laten meegaan in de Europese tournee met Dark Funeral. Lord Ahriman kwam enige tijd na de release van Unspeakable Cults met mij in contact en vertelde hoe dit album indruk op hem maakte, hij las veel goede recensies in de Europese metalpers en hij vond dat Deviser perfect bij zijn band paste voor een grote Europese tour. En zoals je je kunt voorstellen, de eigenaar van Mascot Records antwoordde ons met iets dat klonk als: “je zou nu beter je tweede album opnemen in plaats van te toeren.” Dat was een grote teleurstelling, zeker omdat we net een pak energie en fans opgedaan hadden en succesvol deelnamen aan geweldige live shows, inclusief een openluchtfestival samen met Venom, Emperor, Rotting Christ, enzovoort. Dus gingen we opnieuw de studio in, in plaats van Europa rond te toeren.
Toen het tweede album uitkwam, kreeg het een aantal zeer goede recensies, en één zeer slechte… het Duitse Rock Hard Magazine, daar kreeg het een zeer lage score. Na deze albumrecensie hielden een pak onderhandelingen op die toen lopende waren met andere platenlabels. En daarna stopte het helemaal voor ons. In de tussentijd hadden Mascot Records al gevraagd om onze platendeal te beëindigen omdat we niet tevreden waren met hun promotie voor de band (minder advertenties, geen tour, geen betalingskosten, geen video, et cetera). Door al het voorafgaande werden we zo teleurgesteld… we zijn de ‘passie’ kwijtgeraakt om door te gaan. Dus hebben we tussen 2000 en 2002 niets met de band gedaan, behalve een demo en een low budget-album dat we hebben gemaakt voor een nieuw platenlabel uit België.
Spelen jullie nog steeds live?
Op dit moment, nee. Onze laatste liveshow was tien jaar geleden. Maar als er een goed aanbod is doen we het. Vanaf het allereerste begin heeft Deviser veel live-optredens gedaan en we houden er erg van om live op te treden.
Heb je in het algemeen contact gehouden met de metalscene / metalmuziek?
Natuurlijk, we zijn diep verankerd in de Helleense metalscene, in het verleden organiseerde ik liveshows en ik werkte samen met de meeste bands uit onze metalscene, we hebben contact met veel mensen en met velen zijn we nu goed vrienden.
Wat zijn de ambities van Deviser?
Een heel sterke comeback maken en een nieuwe complete killerplaat uitbrengen. We weten zeker dat het zo zal zijn trouwens. De nieuwe songs zijn compleet anders dan onze meest recente platen, ze zullen herinneren aan ons jaren ’90-geluid. Het zal erop lijken alsof dat dit materiaal direct na de release van Transmission to Chaos gemaakt werd… alsof dit ons derde album is en niet het vijfde of zo.
Benieuwd! Nog een laatste vraag: wat zijn je vijf favoriete black/death metal-albums?
Mayhem – De Mysteriis dom Satanas, Emperor – In the Nightside Eclipse , Bathory – Under the Sign of the Black Mark, Sarcofago – I.N.R.I. , Samael – Worship Him.
Dat is het voor mij. Nog een boodschap voor onze lezers?
We zijn er trots op dat er nog steeds mensen zijn die zich Deviser herinneren. We voelen ons echt sterker dan ooit en je kunt een geweldig album van ons verwachten vol onheilige nummers. Bedankt en Horns Up \ m /!
Links: