Interview met Dave Pybus, Cradle of Filth
Eind juli begaven Arjan Hoogendoorn en ondergetekende zich naar het American Hotel op het Leidseplein in Amsterdam voor een interview met bassist Dave Pybus van Cradle of Filth. Temidden van dure zakenlui met laptopkoffertjes en een bedenkelijk gezicht wat mensen als wij in dat hotel te zoeken hadden, volgde het onderstaande gesprek. Een week voor de release van “Nymphetamine”, is het tweede deel van dit interview online gekomen.
Tijdens de opnames zijn er foto’s gemaakt van een varken wat in een bed ligt. Wat voor verhaal zit daarachter?
Rob Caggiano had de nacht van tevoren een grap met Dani uitgehaald, hij had wat spaghetti in zijn bed gelegd. Dani was niet kwaad of zo maar ging dus op een morgen naar de slager toe en haalde een varkenskop, voor 20 Euro of zo. Daar deed hij wat make-up op, deed een sigaret in zijn bek, en legde het in Robs bed. Die vond het tafereel zo rond 3 uur ‘s nachts terug, en toen stonk het al flink, want het lag er al een dag. En Rob legde die kop gewoon op de grond, en ging slapen. Het was gewoon een grap, onvermijdelijk als je 5 maanden lang met een groep mensen bent. “The only way to stay sane is to try and kill each other”.
Over het nieuwe album: mensen hebben al bij mij kunnen lezen wat ze kunnen verwachten van “Nymphetamine”, maar in jouw woorden, wat kunnen fans verwachten van “Nymphetamine”?
Ik heb er gisteren in het vliegtuig naar geluisterd, en in het begin was ik bang dat de cd te lang was: 70 minuten. “Damnation and a Day” was 77 minuten lang, en dat vond ik dus ook te lang. Maar ik heb hem nog eens geluisterd, en ik vind dat het een erg compleet album is, voor een fan. Die koopt iets niet als het te verschillend van het verleden is, maar het moet wel iets nieuws brengen. Het is nogal anders dan “Damnation and a Day”, minder orchestraal, minder keyboards, meer gitaren. Dat was ook het plan voor “Damnation…”, maar John vertrok vlak voordat de opnames gestart werden, dus uiteindelijk konden we minder gitaren opnemen dan we wilden, en moesten we meer het orkest gebruiken dan we van plan waren. Dat veranderde het complete gevoel van het album. Dus bij “Nymphetamine” hebben we dat oude idee weer opgepakt: meer gitaren, meer metal. Ik heb hier wat artwork. 20 Pagina boekje, wat naakte vrouwen, enz. De nummers op de 6-track advance zijn geen final mixes, het klinkt anders als wat wij hebben.
Twee nummers op “Nymphetamine” zijn een vervolg op nummers die op “Midian” staan. Zijn die nummers ook rond die tijd al geschreven of zijn ze splinternieuw?
Die zijn nieuw, maar Dani wilde altijd al “deel 2” nummers doen, al is het slechts toeval dat die nummers op “Nymphetamine” terecht gekomen zijn. Op het volgende album komt misschien een deel 2 van “Dusk and her Embrace”, maar dat is niet zeker. Maar voor hetzelfde geld ben ik dood tegen die tijd, dus who cares?
Maar Dani liet Martin eerst een simpele keyboardline schrijven, in de stijl van “Her Ghost in the Fog”, en het nummer werd daarna verder uitgewerkt. Je kunt wel voelen dat het nummer een sequel is, in vergelijking met “deel 1”, de sfeer gaat door in “Swansong for a Raven”. (red. Het tweede sequel is “Mother of Abominations”, vervolg op “Cthulhu Dawn”).
Er zijn demo versies van 15 of 16 nummers opgenomen, maar slechts 13 van die nummers gaan op “Nymphetamine” terecht komen. Gaan die overige nummers wel nog gereleased worden als bonus materiaal bijvoorbeeld?
Ok, die andere 3 nummers zijn reteslecht, en niemand zou ze willen horen *lacht*. Maar idd, we proberen die nummers nu ook fatsoenlijk op te nemen, Adrian is nu bezig met de drums op te nemen. Ergens rond januari moet er een special edition uitkomen van “Nymphetamine”, met wat covers ook, remixes… Ik had nog het idee om wat demo-versies van nummers erop te zetten.
Jullie zijn weer met Rob Caggiano de studio ingedoken. Een teken dat hij goed werk aflevert?
Ja. Rob is een fan, eigenlijk. Toen we nog bij Sony zaten, dat label bood je iedereen aan, geld speelde geen rol. Maar al die dure mensen kennen Cradle of Filth niet, en hun boeit het niet wat er gebeurt als het album uitgekomen is, dan zit hun werk erop. Rob is dus een fan, hij kent onze geschiedenis en wil deel uitmaken van onze toekomst. En dat is wat we nodig hebben, “Nymphetamine” moet een zekere sfeer krijgen.
Hinderde het de opnames niet dat Rob ook actief is in Anthrax?
Jawel. We kwamen in een belangrijke fase voor onze nieuwe cd, en toen moest hij voor iets van 5 weken weg. Ook tijdens het mixen ging hij vaak weg, al hadden we ook een zeer bedreven iemand voor het mixen, dus was Rob daar niet zo nodig. Rob had wel hier en daar wat aanmerkingen op onze nieuwe cd, hij als producer hoort immers andere dingen dan ik als muzikant.
Het beste videomateriaal uit de studio gaat op een DVD komen, las ik.
Ik weet niet zeker wat er gebeuren gaat, we hebben videomateriaal uit 2 jaar tijd, totaal iets van 60 uur lang! Dat wil ik niet allemaal uit gaan zoeken! *lacht* Al gaan we dat wel zelf doen natuurlijk.
Jullie hebben een contract bij Roadrunner getekend, na vertrokken te zijn bij Sony. Bij Sony kwam het toch niet helemaal uit zoals jullie gehoopt hadden?
We hadden een ander idee over de toekomst dan Sony. Zij wilden een verlenging van de “Damnation…” periode, terwijl wij meteen een nieuwe cd wilden doen.
Had dat vertrek invloed op jullie Abracadaver label? Want daar horen we niet veel van.
We willen alles perfect in controle hebben, en als we momenteel een band zouden tekenen, zouden we er niet fatsoenlijk op kunnen concentreren, we hebben het te druk. We hebben wel een hoop demo’s gekregen en hebben contact met enkele bands, we zetten zelfs shows op voor die bands, zodat we ze kunnen zien spelen. Maar tot zover, want we hebben het gewoon te druk.
Misschien tijd voor een pauze?
Dan zou Dimmu Borgir waarschijnlijk groter worden, en dan vergeet iedereen Cradle of Filth. Het is niet echt een baan, maar een hobby. “You can sit at home jerking off and watch your career go down the toilet”. Er zijn veel goede bands die het stokje overnemen als Cradle of Filth een pauze neemt. Zij brengen een nieuwe cd uit, spelen op Ozzfest, terwijl wij niks doen. Dan zou ik ander werk moeten gaan zoeken, werken in zo’n kuthotel bijvoorbeeld. In plaats van hier met jullie zitten zou ik die vent daar kunnen zijn, drankjes serveren.
Bestaat er een kans dat Cradle of Filth en Dimmu Borgir ooit samen op tour gaan?
Ja. We hebben het hun zelfs gevraagd. Co-headlined tour. Want op sommige avonden wil je niet headlinen maar dronken worden. Maar het zal niet gebeuren, want de promotors verdienen meer op 2 aparte tours dan op een tour van deze 2 bands samen. Het gaat niet om wat wij willen, maar puur om geld. De mensen die de telefoontjes maken terwijl ze achter hun bureautje zitten, willen 100% opbrengst.
Maar we gaan wel een tour met Type O Negative doen (Red. deze gaat niet door, omdat Type O Negative dat qua tijd niet haalde).