Interview met Cage
Cage bracht eerder dit jaar Science of Annihilation uit, een knappe plaat die ik zes maanden na de release nog wekelijks draai. Toen ik zanger Sean Peck toevallig tegenkwam in de Heavy Sound in Gent, verzekerde hij me dat
Cage zich momenteel beter dan ooit voelt. Een interview geregeld krijgen met de brave man, bleek een iets moeilijker gegeven te zijn. Gelukkig kwam alles uiteindelijk op zijn pootjes terecht en stond Peck ons onlangs te woord.
Vooreerst gefeliciteerd met de nieuwe plaat. Ik heb ‘m ingeschat op 90 punten.
Wow! Bedankt man! We zijn op vlak van reviews erg verwend de laatste tijd. Als we nu ergens een acht op tien krijgen, zien we dat al als een slechte review. (lacht)
Cage is in Europa nog niet zo bekend. Kun je ons even snel bij de les brengen?
Wel, we bestaan sinds 1992, hebben de laatste tien jaar al vijf platen uitgebracht en hebben in
behoorlijk wat bladen gestaan. We hebben onlangs wat festivals gedaan in Europa en ook onze eerste Europese headliner tour is inmiddels een feit. We hebben dus de laatste tijd behoorlijk wat gewerkt aan onze Europese naamsbekendheid en nu we er ook gespeeld hebben, lijkt het erop dat we er voet aan wal krijgen.
Wat kun je vertellen over de opnames van Science of Annihilation? Waar werd de plaat opgenomen? Wie deed de productie?
Het is de eerste keer dat we een album opnamen in onze eigen studio. Onze gitarist Dave Garcia deed al het engineering-werk en ik heb zelf flink geholpen bij de mix. Dit is ook onze eerste volledig digitaal opgenomen plaat. Al onze vorige schijfjes zijn analoog opgenomen op tape, dus voor ons was het wel even anders.
Het schrijfproces ging nooit eerder zo snel als nu en het is ook onze snelste plaat ooit. Bovendien hebben we deze keer ook geen enkele song eerst live getest voor we de studio introkken. Ook dat was een nieuw gegeven.
We dachten dat wat extra snelheid en het gebruik van thrashbeats de mensen wel zou aanspreken en dat lijkt inderdaad zo te zijn!
Jullie nieuwe drummer heeft heel wat ervaring opgedaan in andere bands (onder andere in
Psychotic Waltz). Heeft dat impact gehad op jullie geluid?
Hij is een stuk sneller dan onze vorige drummer en hij heeft een enorme kennis wat betreft metal en drummen in het algemeen. Hij wil als drummer steeds beter worden en werkt zich steeds te pletter aan zijn techniek. We hebben hem dan ook veel ruimte gegeven om zijn partijen uit te werken en hij kwam telkens aandraven met de perfecte oplossing. Hij vindt onze stijl zelf ook te gek en hij is een absolute aanwinst voor de groep.
Hoe zou je deze plaat beschrijven in vergelijking met het oudere werk?
Het is in ieder geval de snelste plaat die we ooit maakten. Het titelnummer alleen al raast voorbij aan tweehonderd beats per minuut. Het belangrijkste echter was dat deze keer alle songs even goed moesten zijn en dat er geen vullertjes op stonden. De gitaar staat nu wat harder in de mix dan voorheen, want we wilden dat het geshred er mooi bovenuit zou steken. Eigenlijk is dit gewoon de ideale plaat om in je wagen te draaien als je ‘s heel snel wilt gaan.
Ik heb nog geen teksten gelezen, maar ik las ergens iets over een concept. Kun je dat even verhelderen?
Ik zou het geen concept noemen, maar er is wel een zeker kosmisch thema dat als een rode draad doorheen de nummers loopt. Er zijn teksten over D-Day, over Marvel superhelden, over grootse samenzweringstheorieën en een paar traditionele metalverhaaltjes. Het zijn teksten waarbij je de neiging moet krijgen om je vuist in de lucht te steken en om keihard mee te brullen. Ik draai vaak mijn microfoon naar het publiek toe, zodat ze kunnen meezingen. Deze songs lenen zich daar uitstekend voor.
US metal is jarenlang een underground gegeven geweest. Recentelijk lijkt het tij zich te gaan keren, want veel bands spelen nu weer trots hun geliefde heavy metal. Heeft dat een effect op
Cage? Spelen jullie nu vaker live of verkopen jullie nu meer platen?
Misschien… Wij hebben sowieso altijd vastgehouden aan deze stijl, los van wat de rest van de wereld vond. Ik zie wel dat de Amerikaanse jeugd nu weer meer naar metal luistert en dat is natuurlijk erg cool. Dus ja, er is wel wat veranderd, maar metal zal altijd blijven bestaan in een of andere vorm. Ik denk dat de scene nu gewoon een stuk dieper geworteld is en ook een pak gezonder.
In mei kwamen jullie langs voor een headliner tour. Hoe verliep dat?
Het was een groot succes. Al onze merchandise en meegebrachte cd’s waren uitverkocht, dus ik vermoed dat de mensen wel tevreden waren. Een prima resultaat dus voor een eerste keer headlinen.
De nieuwe plaat werd pas na de tour uitgebracht (hij was wel te koop bij de shows). Zou het niet slimmer zijn geweest om de plaat op voorhand uit te brengen?
Mja, op deze manier was elk optreden een beetje een release party en de opbrengsten van de verkoop van de plaat tijdens de shows waren elke keer geweldig. Daarmee konden we deze tour ook financieren. De reactie van de fans was er niet minder om en velen zagen de mogelijkheid om de plaat te kopen als een extra motivatie om naar de show te komen kijken. Het was ook een manier om de trouwste fans te belonen. Die hadden de plaat nu steeds als eerste. Ik denk zelfs dat we het de volgende keer weer op dezelfde manier zullen doen. We zoeken sowieso steeds naar nieuwe manieren om in contact te komen met de fans.
Jij speelde ooit voetbal bij San Diego State en San Diego Soccers. Voetbal is in de States nooit zo groot geweest als hier in Europa. Hoe komt dat, denk je?
Voetbal is nu ook hier vrij groot, hoor. Onze profliga doet het nu al zo’n tien jaar erg goed, maar velen zijn daar inderdaad verbaasd over. Er komen nu soms meer dan zestigduizend toeschouwers naar een wedstrijd en het lijkt erop dat deze sport eindelijk de aandacht krijgt die het verdient. Een paar dagen geleden heb ik trouwens meegedaan aan een selectieproef als keeper voor een indoor ploeg. Ik heb het verdomme niet gehaald! Ik was niet slecht, maar mijn conditie is niet meer op peil. Ik ga daar nu werk van maken en met wat geluk doe ik volgend seizoen weer mee.
Nog een laatste boodschap voor de Belgische en Nederlandse fans?
Tijdens de tour zijn we te weten gekomen dat we heel wat trouwe fans hebben in België en Nederland. Dat was een leuke vaststelling. Deze twee landen zullen in ieder geval onze uitvalsbasis worden voor al onze toekomstige Europese omzwervingen. Proost!
Links: