Wat is het toch fijn wanneer er weer eens een legendarische band op rondreis gaat door je eigen land. Bolt Thrower is weer helemaal terug, bracht kort geleden plaat nummer acht, getiteld Those Once Loyal, uit en presteerde het om de zes shows in Benelux allen uitverkocht te krijgen! Het wordt nog eens extra interessant wanneer de line up weer is zoals vroeger: de persoon in kwestie: Karl Willetts wilde wel even met Zware Metalen praten.
Bolt Throwing
Zoals de meeste lezers van dit interview weten komen de heren en de dame van Bolt Thrower uit Engeland. Engeland? Pubs? Pints? Pubgames? Ondergetekende kon het niet laten om Karl op de hoogte te stellen van het feit dat haar woonplaats in het trotse bezit is van dart team “The Bolt Throwers” (natuurlijk vernoemd naar…) Karl ging er nog op in ook: “Ik verdenk de jongens van de band en Jo ervan dat ze erg goed zijn in poolen, maar ik denk dat we niet zo goed kunnen darten. I think we save the bolt throwing for on stage!”
Stabiliteit
Voor de media en fans is het een overdonderende ontwikkeling dat Karl wederom besluit om deel te nemen aan de band. “Deze keer ben ik terug gekomen op een permanente basis, dat betekent dat er wederom enige stabiliteit binnen de band is gecreëerd. In 1998 kwam ik terug voor het album Mercenary, maar dit was eigenlijk een actie om Bolt Thrower uit de brand te helpen door het plotselinge vertrek van Martin van Drunen. In die tijd waren er andere zaken belangrijker in mijn leven en was mijn terugkomst dus niet voor langere duur. Op dit moment ligt dat heel anders, dat betekent dus dat ik me voor de volle honderd procent kan inzetten voor de band!”
Dave Ingram
Line up wisselingen kunnen voor een band een hoop nare gevolgen hebben. Het lijkt me dan ook moeilijk om je oude plekje dan weer in te moeten nemen. Karl is er vrij nuchter over: “Ik denk dat Dave dé logische vervanger was. De band kende hem al erg goed door de tour met Benediction en hij was naar mijn mening ook de enige mogelijke keus. Hij heeft fantastisch werk verricht als zanger, voornamelijk zijn live verschijning was geweldig. De belangrijkste oorzaak van zijn vertrek was communicatie: hij woonde in Denemarken en de rest van Bolt Thrower in Engeland.”
Slechts een klein beetje extra
Those Once Loyal is het achtste album inmiddels. De band heeft een ongelooflijk ingebouwde stijl, hiermee bedoel ik dat er weinig op uit te breiden valt en dat elke plaat zo’n beetje hetzelfde gaat klinken. Ik vroeg Karl hier zijn mening over te geven. “Klopt, we houden ons inderdaad aan die essentiële formule. Een ingrijpende verandering binnen het maken van de muziek zou verraad zijn tegenover onze fans en volgelingen. Zij weten inmiddels bijna exact wat ze van onze albums kunnen verwachten en het blijkt dat dat ons sterk maakt. Het levert een vertrouwd effect op, denk ik. Ondanks de vastheid van onze stijl proberen we toch op elk album een klein beetje extra mee te geven. Voornamelijk kleine verschillen in productie en tempo’s die in de nummers worden aangenomen.”
Bijna een genre op zich
Behalve die kleine extra’s die aan een nieuw album worden toegevoegd is er weinig waar de band aan moet werken. Het is de respons op de muziek die de band in leven houdt. “Ik moet zeggen dat het net voelt alsof we net zijn begonnen sinds ik weer terug ben. De gehele band is hartstikke gemotiveerd door de geweldige reacties op de shows en het nieuwe album. En er zullen altijd kleine dingen blijven waar we nog op kunnen verbeteren, zélfs binnen die enigszins beperkte formule. Zolang we mensen een plezier kunnen blijven doen met onze muziek zullen we niet stoppen.”
Kutwereld
We worden overspoeld in de wereldwijde media met berichten over terrorisme, tsunami’s en meer nare dingen. Karl heeft hier een duidelijk idee over: “Ja precies, we worden er bijna mee doodgegooid. Maar ja… we raken er onderhand aan gewend. De wereld is eigenlijk in één grote gevaarlijke politieke, economische en maatschappelijke staat (als het in werkelijkheid niet erger is dan hoe ik het probeer uit te drukken), dit vergeleken met hoe we twintig jaar geleden begonnen. Er zijn zo veel argumenten vóór en tegen, waar gaat nu werkelijk over? Ik denk dat we dat inmiddels uit het oog hebben verloren. Oorlog is het gevolg van het falen door ontmoediging zegt men en dat met zo veel tegensprekende ideologieën ziet de toekomst er uit als iets waar we liever niet aan denken.”
Thuis
Altijd leuk om te weten is wat muzikanten zélf in de cd speler drukken wanneer zij thuis zijn: “Ik heb op zich vrij afwisselende luistergewoontes, alhoewel ik mezelf er op heb betrapt dat ik vaak terugval op de oude klassiekers waarnaar ik al bijna twintig jaar luister: Antisect, Axegrinder, Trouble enzo. Uit diezelfde tijd luister ik ook graag naar Falkenbach. Een andere uithoek is Killing Joke om maar even een naam te noemen.”
Die verdomde riff
We kennen ‘m allemaal wel: die ene riff. Collega Lucas “Ja, die van tuhtegedegedegedegedege enz.” Je kunt ‘m gemakkelijk herkennen in bijvoorbeeld de nummers The Killchain, World Eater en Cenotaph. Ik was nogal nieuwsgierig naar of dit Bolt Thrower humor was of dat er nog eens een bruut live spectacel uit voort komt. “Dat is precies waar het oorspronkelijk voor geschreven was. Om de nummers achter elkaar te spelen, zodat er en lijn in zit die alle albums aan elkaar laten linken. Haha! Ik kan je garanderen dat je die riff weer tegen zult komen in een nummer op een negende album! We hebben er lol in om ‘m er steeds weer in te stoppen!”
Links: