Interview: Iced Earth (part 2)
Dan wil ik de DVD review wel doen.
John: Nee, alle gekheid op een stokje. Ik wil de kids inspireren
om wat te leren. Te veel van onze jeugd weet niks over de dingen die belangrijk
zijn voor ons land. Ook voor de Europese kids, over hoe wij ons ontwikkeld hebben
als land. Want we komen overal vandaan dutch, germans, british, elke nationaliteit
in de wereld. Amerika is een smeltkroes van nationaliteiten. Het is niet dat
we allemaal van oorsprong Ieren zijn of zo. Maar als je kijkt naar de idealen
van ons land en hoe het land zich heeft ontwikkeld. Het is gewoon een wonderlijk
verhaal. Misschien op Declaration Day willen ze wat lezen over de Amerikaanse
revolutie, de Civil war. Dan zien ze ons ons anders. Door te leren wie we zijn
als een land. We hebben een fotoshoot gedaan bij Gettysburg en het is echt een
ongelovelijke plek. Het enig wat je hoeft te doen is naar het nummer luisteren.
Achterover leunen je ogen dicht doen en het verhaal meemaken.
Het is jammer dat we tot januari moeten wachten.
John: Wij zouden het ook graag nu uitbrengen, we kunnen bijna
niet wachten.
Wanneer gaan we jullie live zien?
Beiden: Maart!
John: We zullen in Europa beginnen.
Tim: Het is niet al te lang meer.
Ik ben erg benieuwd naar de oude nummers die ook door Tim gezongen zullen
worden.
Tim: Oh, ik kan ook bijna niet wachten.
John: Ik denk dat de nummers geweldig zullen zijn.
Waar komt de bijnaam Tim “the Ripper” Owens eigenlijk vandaan?
Tim: Het is een bijnaam die ik kreeg. Toen ik bij Priest auditie
deed zong ik één regel van Victim of Changes en ik mog verder. Toen ik de rest
van het nummer zong was ik klaar. Toen had ik de baan. Ik vroeg “moet ik niet
nog een nummer zingen?”. En zei zeiden: “Hoezo, wil je dat dan?”. “Ja, natuurlijk!”.
Toen zong ik het nummer “The Ripper” en dat is eigenlijk aan me blijven hangen.
John: Wij noemen nu “The Skipper”.
Tim: En thuis noemt mijn vrouw me “The Stripper”. Mijn dochter
noemt me “Ripper” omdat ik veel scheten laat. (hilariteit wederom) De meeste
van mijn vrienden noemen me gewoon Tim of sommigen “Rip”. Niet veel mensen noemen
me zo. Mijn naam zal altijd gewoon Tim Owens blijven, mensen in de muziekindustrie
noemen me “Rip”. Het maakt me niet zoveel uit. Het is een bijnaam die wel altijd
bij me zal blijven. Tenzij ik me naam verander in Sally of zo. Sally Owens.
John: Silly Sally. (ha ha)
Vervolgens gaat het gesprek over de serie “Three company”, een homo die
geen home is maar het wel speelt. Dat het idee hier wel vandaan moet komen.
Dat ze direct na de interviews door moeten vliegen naar Griekenland. Dat ze
liever wat rust hadden gehad voor de interviews die ze vandaag gehad hebben,
want ze hebben geen idee wat ze allemaal gezegd hebben. Tim haalt aan dat het
toch niet uitmaakt, want de pers maakt er vaak toch maar wat van. We hebben
het over midgets, mini Kiss (midgets die Kiss nadoen). Vervolgens gaan we toch
nog even serieus verder.
Waarom juist het nummer “The Reckoning” als single.
John: Het idée van de single was om wat airplay in de states te
krijgen. Dus vanzelfsprekend moesten er wat softere songs, ballads op staan.
“When the eagle cries”, “Hollow Man” en “Valley Forge”. Dat zijn de drie nummers
op het album die aan die beschrijving voldoen. Maar natuurlijk niet alleen dat,
ik wilde niet dat de fans zouden gaan denken: “Oh man, ze zijn compleet soft
geworden”. Dus we vonden dat we moesten openen met een echte Iced Earth nummer.
Niet dat die andere dat niet zijn, maar dit nummer heeft veel dynamiek en is
herkenbaar.
Met Tim heeft Iced Earth een enorme sterke line-up. De reacties zijn
overweldigend, geeft dat niet een beetje een dubbel gevoel wat betreft het vertrek
van Matt?
John: Ik denk dat wanneer de meeste mensen het album gehoord hebben
dat ze zullen zeggen: Matt, Matt who? Het is gewoon dat mensen aannamen dat
Matt een enorme deel van de band was, terwijl hij dat eigenlijk niet was. Live
was hij zeker een groot onderdeel van de band en op de foto’s en zo. Maar in
het werken met en in de band, de dingen die de vaart in de band houden was dat
niet zo. Ik denk als je kijkt naar wat Tim en ik samen zouden kunnen doen, dan
kunnen we er een nieuwe draai aan geven. Ik heb 99% van alles geschreven. Ik
ben een songwriter, dus dat is logisch. Maar het is fijn om input te krijgen
van iemand die betrokken is bij de muziek. Zo van: “Hé, dit is goed waarom proberen
we het niet zo.” Matt deed dat niet, ik probeerde hem wel aan te sporen maar
hij zat gewoon niet zo in elkaar.
Het zal dus anders werken worden op het nieuwe album?
John: Ja, zeker. Ik kijk er erg naar uit. De samenwerking aan
nieuwe songs. Er zullen natuurlijk nog steeds sons zijn die ik helemaal zelf
schrijf. Want soms hoor ik een lied gewoon op een bepaalde manier. Bij “Gettysburg”
bijvoorbeeld had ik zo’n gevoel van “Dit moet ik doen.” Soms is het gewoon een
muzikaal ding. Zoals met Hansi. Demons & Wizards is simpel. Verzin wat coole
stukken muziek, wat arrangementen. Stuur het naar hem op en laat hem er mee
vandoor gaan. Hij is een geweldige songwriter, dus ik weet wat hij ook verzint
het zal wel absoluut cool zijn. Dan maken samen de teksten wat echt eenvoudig
is.
Ik schrijf songs die geknipt zijn voor vocalen. Ik bedoel dat is degene die
het verhaal vertelt, dus die moet wel de ruimte krijgen. Ik denk wel eens dat
met Hansi en Blind Guardian dat de muziek zo complex is dat Hansi bijna niet
terug te vinden is. Hij heeft veel complimenten over zijn vocale prestaties
gekregen met het Demons & Wizards album. Het wordt leuk om te zien wat hij voor
het nieuwe album verzonnen heeft. Wat ik tot nu toe gestuurd heb is wel iets
anders. Het is heavy, erg intens. We zullen dus een paar keer bij elkaar komen
om er aan te gaan werken.
Vervolgens brabbelen we nog wat over Halford en bands als Maiden en Twisted
Sister die weer bij elkaar zijn. Over Matt en Tim die samen een band gaan beginnen
omdat ze toch hetzelfde kapsel hebben “Obi”. Een naam met een lekkere gay-swing
in de naam. Daar komen vast veel homo’s op af. Over dwergwerpen, dat je beter
kan schoppen dan gooien. Kortom de mannen waren aardig moe en melig.
Er komt een limited edition dubbelaar uit en een enkele CD. Waarom niet
direct de dubbelaar?
John: Waarschijnlijk wilden ze aan ander prijsplan voor de mensen die
niet genoeg geld hebben om meteen een dubbel CD te kopen of zo. Omdat alles
wat we hadden niet op 1 CD paste hebben we besloten een dubbellaar als limited
edition te laten maken. We wilden de fans over de hele wereld de mogelijkheid
geven om alles te krijgen wat we opgenomen hebben. Dat staat allemaal op de
dubbellaar. Er zijn geen andere nummers meer, geen B-kanten.
Laatste woorden voor de fans: We’ll see you out there!