Waar onze fotograaf op het laatste moment een afwijzing kreeg, mocht ik als reporter nog wel naar deze akoestische avond van Amenra komen. De bijzondere setting in het hart van Nijmegen lijkt de perfecte locatie voor deze happening. Natuurlijk komt de band niet alleen en is deze avond het programma aangevuld met A-Sun Amissa en CHVE & Syndrome. Waarvan de laatste (CHVE) niet geheel verrassend bestaat uit de zanger/gitarist Colin H van Eeckhout van Amenra.
Bij binnenkomst in de kerk is deze al behoorlijk vol. Er lopen behoorlijk wat lokale vrijwilligers rond die de vrije plaatsen in de gaten houden en iedereen rond dirigeren waardoor een plaatsje vinden kinderspel is. Als er geen optreden bezig is, is de bar open waar ook wat lokale bieren op de tap te verkrijgen zijn en blikjes van andere verfrissingen, hierover later nog een punt van kritiek. Netjes op tijd worden de spaarzame lampen gedimd en begint A-Sun Amissa, een gezelschap dat ik voor vandaag nog niet kende. Vanaf mijn locatie kan ik vooral de vrouw uit het gezelschap zien die zich tijdens de bezwerende muziek bedient van allerhande instrumenten waarvan de, als ik me vanaf deze afstand niet vreselijk vergis, klarinet nog het meest in het gehoor springt. Drones worden omhuld met zachte en soms jazzy melodieën die een bijzondere uitwerking hebben en het publiek langzaam meevoeren. Het geluid in de kerk is echt om door een ringetje te halen en draagt enorm bij aan de sfeer van het optreden. Met drie kwartier is de kop eraf en kan er weer drinken gehaald worden.
A-Sun Amissa
Hierna is het tijd voor CHVE & Syndrome en ook hier worden er bezwerende drones gebracht. Lang uitgesponnen en langzaam opgebouwd met steeds verder aanzwellende gitaarklanken. Stemmen die via loops en allerhande apparatuur worden verbogen tot ze bijdragen aan het geheel. Iets om vol verwondering te aanschouwen, ware het niet dat de hypnotiserende werking zodanig is dat je mee laten voeren met de ogen dicht eigenlijk de beste keuze is. Het optreden duurt helaas maar een half uur maar ik kan me voorstellen dat dit muziek is die niet iedereen kan waarderen. Het vraagt geduld en een juiste stemming om goed aan te komen en zou buiten deze setting misschien soms zelfs ronduit saai zijn.
Amenra
Ook dit optreden is perfect op tijd klaar waardoor Amenra iets voor tien uur kan beginnen aan haar set. Gezeten in een kring met de ruggen naar het publiek, wordt er aangevangen met het optreden. Voor diegene die de akoestische set al eens gezien hebben of het album Alive beluisterd hebben zitten er weinig verrassingen in, van het nieuwe album heb ik enkel Plus Près De Toi kunnen ontwaren. Natuurlijk komen vandaag ook de twee covers voorbij, Parabol van Tool en Het Dorp van Sjef Vanuytsel. Ondanks dat de set voorspelbaar is is het optreden enorm intens. De treurnis en weemoed spreidt zich als een deken uit over de kerkvloer en pakt het publiek bij de keel. Zonder dat je het doorhebt vliegt het ruime uur voorbij waarna de band ,wederom zonder een woord te zeggen, net zo geruisloos van het podium verdwijnt als dat het erop kwam. Waar het publiek zo muisstil was bij de eerdere optredens is het hier een beetje rumoerig en het vele openen van eerder aangekochte blikjes (daar zijn ze weer!) stoort ontzettend. Dit is echter maar een klein minpuntje op een verder geweldige betoverende avond op een prachtige locatie.
Datum en locatie:
19 januari 2018, Stevenskerk, Nijmegen
Link: