Yakuza – Samsara
Prosthetic Records, 2006
Okee. In de categorie interessante bandjes: Yakuza. Ik dacht eerst even met een stel Japanse kamikazerockers te maken te hebben, maar dit viertal komt, hoe Japans de naam en titel ook klinkt, gewoon uit Chicago, Illinois. Muziek? Avantgarde metal met invloeden uit de jazz (instrumentaria, structuren), vermengd met sferische postrock, zware postcore, furieuze Dillinger Escape plan-achtige uitstapjes, oosterse elementen en dampende rock. Een hele mond vol ja, maar er is geen woord van gelogen.
Ik moet zeggen dat ik na ??n luisterbeurt niet meteen volledig overtuigd was, maar ik had wel de behoefte de uitdaging nog een paar keer aan te gaan met dit Samsara. Want een uitdaging dat is het beluisteren van deze plaat zeker! Je valt werkelijk van het een in het ander en dan is de vraag dus: los zand? Pretentieus geneuzel? Of is dit echt een intelligente band die alles piekfijn tot in details weet samen te smeden tot een geheel? Ik kan met volle overtuiging zeggen: dat laatste! Yakuza krijgt het voorelkaar hun experimentele muziek op een pakkende wijze over te brengen en mij de volledige vijftig minuten aan mijn luidsprekers gekluisterd te houden. De Mastodon en Neurosis invloeden zijn duidelijk aanwezig, maar hun experimenteerdrift heeft een hoogst origineel plaatwerk opgeleverd. En als je dan ook nog als producer niemand minder dan Matt Bayles (Pearl Jam, Botch, Isis) tot je beschikking hebt dan weet je ook dat het er op dat vlak ook niet aan kan schorten. Daarbij neemt Mastodon‘s Troy Sanders ook nog eens wat vocalen voor zijn rekening tijdens de schitterende negen minuten durende afsluiter Back to the Mountain en is jazzpianist Jim Baker ingehuurd om het nummer Glory Hole te verfraaien.
Vooral tijdens de logge en sfeervolle passages is deze band werkelijk adembenemend. De blaasinstrumenten hebben een prachtige rol in de muziek en worden echt nergens teveel gebruikt. Misschien hadden ze de momenten om het gaspedaal in te drukken wat zorgvuldiger mogen uitkiezen, maar voor de mensen die graag op het verkeerde been worden gezet tijdens het luisteren naar muziek is dat misschien zelfs wel een pluspunt. De zang is prima afwisselend en varieert van een ruige (soms bijna uit de bocht vliegende) hardcore-achtige schreeuw tot lekkere meedeinzende cleane zang met een rauw randje. Een breed scala aan muziekliefhebbers zou dit gewoon eens moeten proberen. Het album vereist een beetje geduld om ‘m goed in te laten werken, maar ik kan je vertellen dat een muzikale uitdaging die Yakuza je hier voorschotelt er een is om niet snel te vergeten!
Tracklist:
- Cancer Industry
- Plecostomus
- Monkeytail
- Transmission Ends…Signal Lost
- Dishonor
- 20 Bucks
- Exterminator
- Just Say Know
- Glory Hole
- Back to the Mountain
Line-up:
- James Staffel – drums, percussion, keyboards
- Matt McClelland – guitars, vocals
- Bruce Lamont – saxophone, clarinet, vocals, effects
- John E. Bombher – bass
Links: