Alle levenslust overboord, want daar is de boot genaamd Wrok, met een aantal blackmetalhymnes over zelfmoord. Sinds 1996 maakt het duo Mictian en Azaghus black metal alsof ze zijn opgedoken uit de zogenaamde diepste krochten van de hel. Deze keer is het New Era Productions (samen met Heidens Hart) dat de heren een platform geeft om het tweede langspeelalbum wereldwijd te verspreiden.
Als vanouds krijgen we gitaarpartijen die begeleid worden door vocalen die klinken alsof iemand een pact heeft gesloten met de demonen van heesheid. Dat we dat al eerder hebben gehoord? Ja. Het is de zoveelste herhaling van die horrorfilm waarbij je voor de zoveelste keer denkt: “Ja, ik weet dat de moordenaar onder het bed ligt. Vertel me iets nieuws.” De teksten van Wrok zitten gevangen in een eindeloze cyclus van duisternis en zelfvernietiging. Zelfs de dood zou zich waarschijnlijk afvragen of hij niet op het verkeerde adres is beland, maar bloost enigszins bij zoveel lofzang. Een diepe duik in het mysterieuze rijk van het onbekende is het niet, dit is dood dood dood en nog eens dood. Brakke black, langs alle kanten. En zo komen we terecht bij de productie. Het lijkt erop dat Wrok heeft besloten om hun studioapparatuur in te ruilen voor een sabel en een oude cassetterecorder. Het geluid is zo ruw en ongepolijst dat het lijkt alsof het album is opgenomen in een grot vol vleermuizen, terwijl die ruzie maken over wie de leadzanger moet zijn.
Wat Wrok vooral ontbeert, naast serotonine, is variatie. Het ene nummer gaat naadloos over in het andere, alsof de bandleden op de verdoofde autopiloot spelen en hun lot hebben overgelaten aan een dobbelsteen die slechts één zijde heeft – die van de eentonigheid. Wrok voelt bewust aan als een rit in een doodlopende steeg waar het enige lichtpuntje de reflectie is van de reeds vernoemde sabel. Als je als blackmetalfan op zoek bent naar zwarte magie en muzikale opwinding, zul je elders moeten zoeken. Wrok zit vast in een tijdperk dat beter vergeten kan worden, een tijdperk waarvan de oude betovering zijn kracht bij velen heeft verloren. Het enige wat hier echt in “wrok” kan veranderen, is de luisteraar die spijt krijgt van de verspilde tijd. Dat geldt echter niet als je zweert bij vroege, second wave blackmetalbands in het verlengde van demo-Mayhem, bands met “Goat” in de naam en Lage Landen warmetalbands uit de vroege jaren negentig.
Kuddo’s voor het verstaanbaar Nederlands trouwens, dat levert twee bonuspunten op.
Score:
77/100
Label:
New Era Productions, 2023
Tracklisting:
1. Heraut van noodlot en dood
2. Doodseskader
3. Het zwaard van de beul
4. Een offer van bloed
5. De verlosser
6. Zwarte rook
7. Tegen de muur
8. Maden en kraaien gekroond
9. Er is geen licht aan het einde van de tunnel
Line-up:
- Mictian – Drums
- Azaghus – Gitaar, keel
Link: