Works of the Flesh – Works of the Flesh

In Antwerpen openden begin november vorig jaar de poorten van de hel zich om Works of the Flesh terug te schoppen naar de aarde. De gepleegde misdaad: te bruut zijn. Satan zelve wist zich geen raad met de agressie die deze mannen in hun muziek gooien en nu zitten wij normale stervelingen met de gebakken peren. Hoe dit beest in toom te houden?

Daar mogen knappere koppen zich over buiten, want godallejezus nog aan toe zeg, subtiliteit is niet alleen een straatje verder gaan kijken, het heeft angstig de complete omgeving waarin Works of the Flesh zich zou kunnen ophouden overgeslagen. Acht nummers staan er op deze EP, die een totale lengte van nog geen twintig minuten heeft. Zelfs de beroepsalcoholisten in het lokale Kiel begrijpen dan dat het er heftig aan toe gaat. Wel, Works of the Flesh overrompelt vanaf de eerste seconde door onophoudelijk op het lijf van de onwetende luisteraar in te beuken met de dodelijke combinatie van death metal in de rechter- en crust in de linkerhand.

Het merendeel van de leden heeft banden met het nieuwe blackmetalgezelschap Abrahamic Liars en er zitten zeker raakvlakken tussen beide bands, met agressie voorop. Maar waar de muziek onder de zwartgeblakerde noemer nog wel wat rustpunten kent, is dat bij de deathmetal/crust-variant bepaald niet het geval. Dit is constant in de hoogste versnelling doorgaan. Alsof de wereld één groot slagveld is waar iedereen die op je af komt lopen aan het zwaard moet worden gespiesd. Daarbij weet Works of the Flesh ook nog eens fris te klinken – voor zover daar in dit genre sprake van kan zijn natuurlijk – en voorkomen de mannen dat hun muziek één gruizige bende wordt. En verder lijkt het me heel verstandig weg te blijven van de overvolle zee aan rechttoe-rechtaan deathmetalbandjes, maar te kiezen voor de relatief lege wateren waar death metal en crust worden gecombineerd.

De twintig minuten die het EP-tje duurt schieten in ieder geval voorbij en doen reikhalzend uitkijken naar meer. Ik zou zeggen: aan de slag met de debuutplaat mannen. Of hebben jullie andere dingen te doen in corona-tijd? Dus om openingsnummer Constant Pressure te quoten: ‘Obey! Produce and die!’.

Label:

Eigen beheer/Genet Records, 2020

Tracklisting:

  1. Constant Pressure
  2. God Is the Gospel
  3. The Great Dictatewhore
  4. Double Standards
  5. Anti-Social Media
  6. Eat Kill Fuck Repeat
  7. Murder Is My Name
  8. Go Feed the Maggots

Line-up:

  • Tim De Meyer – Zang
  • Timmy ‘Beuk’ De Beukeleer – Gitaar
  • Niels Larsen – Gitaar
  • Johan Antonissen – Bas
  • Steven De Herdt – Drums

Links: