WolveSpirit – Change The World

Een Duitse band met een Amerikaanse zangeres, Debbie Craft. Een band die letterlijk samenleeft in een geest van kunst en onafhankelijkheid, dat is WolveSpirit. Aan die omschrijving hangt een hippiegeurtje van eind jaren 60, begin jaren 70. Dringt dat door in hun muziek? Ja, voor een stukje wel. WolveSpirit grijpt terug naar oerdegelijke classic rock à la Uriah Heep (waar ze ooit het voorprogramma voor verzorgden), voegt er nog een flinke scheut blues aan toe en drapeert er bij momenten een luchtig modern stonersausje over.

Dat doen ze zeker op het nieuwe album Change The World. Hun zesde al! Eerlijk toegegeven: de band was een nobele onbekende voor mij. Maar wat ik van hen terugvond op YouTube viel in de smaak dus was ik met plezier kandidaat om Change The World van een recensie te voorzien.

En of dat een goed idee was! Al onmiddellijk, als eerste van het nieuwe jaar, een album dat me heel erg aanspreekt. Het groovet, het schuurt, het kleeft, het knalt en het spat uit je luidsprekers met een rijk en vol geluid. Een niet onbelangrijke rol is weggelegd voor zangeres Debbie Craft. Van origine Amerikaans, als dochter van een Amerikaanse militair die in Duitsland gelegerd was. Voorzien van een forse strot die het midden houdt tussen Amy Whinehouse en Bonnie Tyler. Ruw, wat hees en bijzonder krachtig!

Dat rijke, volle geluid is ook te danken aan het team achter de knoppen. WolveSpirit trok daarvoor naar de Southern Ground Studio’s in Nashville. In deze legendarische studio namen grote namen als Foo Fighters, Eric Clapton, Allman Brothers Band, Smashing Pumpkins, countrylegende Willie Nelson, maar ook Rival Sons al op. Het high-end studiocomplex is gevestigd op heilige grond in een oude kerk. Het resultaat is een topgeluid met een hele goede mix dat vooral in de stevigste nummers zijn kwaliteiten toont.

Tot die stevigste nummers behoren opener Don’t You Know en titelnummer Change The World. Don’t You Know start als een gospel met een countrygitaartje erbij maar barst los met een hele zware riff die wordt geruggensteund door een subtiel Hammond-orgel. Ik heb het normaal totaal niet voor al wat toetsen heeft, maar in dit genre past het perfect. Voeg daarbij de krachtige maar hele duidelijke vocalen van Debbie Craft en je krijgt al een eerste meebrulnummer bij uitstek.
Hetzelfde gaat op voor Change The World. Een wat spacy intro en dan een licht ingehouden stonerriff die zo uit de gitaren van Wolfmother had kunnen stromen. Net als bij Don’t You Know en een reeks andere nummers is er een hoofdrol voor een pompende bas die dendert en dondert als een crazy train. Het tussendeel is wat meer zweverig (veel teksten gaan over waar het met onze aardbol naartoe gaat en zou moeten gaan, over het feit dat het mensdom moet overeenkomen, wat je ook wel merkt aan de titels) maar dit 6 minuten durende nummer verveelt geen seconde. Ook niet in het laatste deel dat duidelijk verwijst naar 70s bands als Uriah Heep, Deep Purple, Iron Butterfly.
Kijk trouwens ook eens naar de video’s van beide nummers; het is net een remake van de Mad Max fims.

Met Hells Bells Are Ringing krijg je opnieuw zo een uptempo nummer voorgeschoteld met een gitaar in de zuiverste ZZ Top-traditie en een wat grotere rol voor de Hammond. Heel sterk opgebouwd dat nummer. Iets zachter klinkend maar nog altijd uptempo en voorzien van een vette bas en Monster Magnet-gitaarklank is Strong Against The World. Bijzonder melodieus, alweer gelaagd èn geslaagd. Mochten de heren van Eskimo Callboy rugklachten krijgen door al die fitnessoefeningen in hun clips, mag Duitsland hen zeker vervangen door WolveSpirit als mogelijke afvaardiging voor het Eurosongfestival. In dit geval is dat wel bedoeld als een compliment!

Niet alles is zo stevig hoor. Fallen is een trage sleper en doet me zeker in het begin wat denken aan Wanted Dead Or Alive van Bon Jovi door het gebruik van die slide countrygitaar. Met het meer dan 5 minuten durende Over The Rainbow, dat start met hetzelfde leuke pianoriedeltje als Dolly Partons 9 To 5 gaan ze voor mij wel over de maximale meligheidsgrens.

Nee, dat zachte gedoe hoeft niet. Gelukkig bevat het album nog energiebommen genoeg. Drown You Down bijvoorbeeld wat volgens mij zeker live het heel goed zou moeten doen. Op Time Is Running zou je opnieuw zweren dat Billy Gibbons van ZZ Top het gitaarwerk voor zijn rekening neemt.
Buitenbeentje lijkt me het nummer Crazy. Veel donkerder, niet specifiek hardrockgericht maar eerder een soort Love Shack van The B52’s gemengd met een snuifje The Doors. Heel speciaal. Afsluiten gebeurt in stijl met het zwaar bluesy Blue Night.

Het stomende Change The World van het Duitse WolveSpirit legt de lat hoog voor de andere albums in de melodieuze hardrock en classic rock anno 2022. Met plezier geef ik een hoge score. Door een extra rocker te voorzien in plaats van het saaie Over The Rainbow had die score nog een stuk hoger kunnen liggen.

Score:

83/100

Label:

Spirit Stone, 2022

Tracklisting:

  1. Don’t You Know
  2. Hell‘s Bells Are Ringing
  3. Change The World
  4. Thunder and Lightning
  5. Strong Against The Wind
  6. Drown you Down
  7. Fallen
  8. Time is Running
  9. Over The Rainbow
  10. I Belong To You
  11. Crazy

Line-up:

  • Debbie Craft – Vocalen
  • Richy Wolfhart – Gitaar
  • Oliver Wolfhart – Piano
  • Marco Tullius – Bas
  • Martin Monroe – Drums

Links: