Weedeater – Jason… The Dragon
Southern Lord, 2011
Weedeater geldt zo’n beetje als één van die bands die de gemiddelde Roadburn-bezoeker wel ligt en geniet dan ook veel bijval. God Luck and Good Speed (wat een lol) kreeg mooie punten en dat was ook volgens mij terecht. Na vier jaar is album nummer vier een feit: Jason… The Dragon.
Opnieuw humor dus in de titel, die verwijst naar de term “chasing the dragon”, iets wat in het drugsmilieu vaak gebruikt wordt. De sludgerige doomriffs tieren weer welig tegen een achtergrond van buzzende bassen. Ook de typische Southern rock invloeden zijn nooit veraf (Palms and Opium en Whiskey Creek, volledig met banjo en basgitaar). Toch blijft het vooral groezelig steken op lome riffs, zonder al teveel variatie.
Productioneel vind ik het een pak minder stevig en drukkend dan op God Luck and Good Speed, het lijkt wel alsof geen van de drie bandleden enige zin had om er een team-effort van te maken. De wat misplaatste, “gescreamde” voordracht-zang staat ten opzichte van de rest veel te iel en koud, terwijl de drums uit een andere dimensie lijken te komen. Dat laatste draagt op zich wel bij tot de wazige sfeer maar de zang verstoort met zijn scherpe insteek de sluimerende zweefmodus. Beetje jammer. Het is gewoon te direct voor de vrijblijvende stijl van dit album.
Ondanks de kritiek zal deze band het live zeker beter doen dan thuis wanneer je met je poten omhoog achterover in de zetel hangt. De beoordeling geldt echter de plaat, dat kan ook moeilijk anders en zo slecht is die nu eigenlijk ook weer niet. Maar zoals gezegd zullen ze dat wel goed maken buitenshuis.
Tracklisting:
- The Great Unfurling
- Hammerhandle
- Mancoon
- Turkey Warlock
- Jason… The Dragon
- Palms and Opium
- Long Gone
- March of the Bipolar Bear
- Homecoming
- Whiskey Creek
Line-up:
- Dave Collins – Bass, Vocals
- Keith Kirkum – Drums
- Dave Shepherd – Guitars
Links: