Vulture – Dealin’ Death

Geschreven door op 01-06-2021 om 18:30.

Het klinkt oud, maar het is nieuw. Old-school versus new-school. We hebben het hier over Vulture, de uit Duitsland afkomstige speed-thrashmetalband. Dit jaar zijn de heren terug en presenteren het derde studioalbum, getiteld Dealin’ Death. De recensie van het vorige album, Ghastly Waves & Battered Graves, kwam ook van mijn hand en toen was ik redelijk onder de indruk. Het was dan ook een gemakkelijke keuze om mijzelf weer op te geven voor deze recensie. Ik ben immers ontzettend nieuwsgierig naar de groei van de band en de muziek!

Een korte inleiding voor de lezers die Vulture niet kennen: de band bestaat pas sinds 2015, maar maakt muziek alsof het uit 1986 komt. Speed-en thrash metal met horror-elementen, bombastisch klinkende drums en hoge, krijsende vocalen met een flinke bak nagalm. De nieuwe plaat dan. Om maar te beginnen met het artwork, want dit is weer magistraal! Net als bij voorgaande albums speelt de hakbijl (slinger?) een prominente rol en ze lijkt dood en verderf te zaaien in één of andere kerker. Dat past natuurlijk prima bij Zware Metalen! En ook in de persfoto speelt de slinger een grote rol. Goede consistentie, wat mij betreft.

Dan de muziek zelf. Een omineuze opener met een ijzige ondertoon schroeft de verwachtingen al gauw op en het duurt niet lang voor Malicious Souls de eerste tonen van de instrumentalisten laat horen. Met een heerlijk thrashy intro start het nummer als plots het tempo wisselt en een gigantische kwelschreeuw van L. Steeler de aandacht grijpt. Net als op het voorgaande album gaat het gas gelijk open en krijgen we die heerlijke old-school vibes en smaakvolle gitaarriffs-en solo’s voor de kiezen. Wat ook gelijk opvalt is dat de basgitaar duidelijk aanwezig is in de mix. Een verademing, wat mij betreft, en een heerlijke opvulling van het algehele geluid.

Count Your Blessings pakt door op dezelfde voet als zijn voorganger en voegt als extra een vleugje New Wave of British Heavy Metal in de aanpak toe. Het horror-effect komt duidelijk naar voren in de track Gorgon, waar zelfs een piano het ritme even kort onderbreekt, alvorens het over gaat op een beukende mid-tempo track. Het is ook hier dat we voor het eerst een achtergrondkoor horen van vermoedelijk de gitaristen, wat absoluut bijdraagt aan de algehele sfeer. De energie blijft aanwezig bij Star-Crossed City en gaat wat meer terug naar de duistere thrash-roots in Flee the Phantom. De aandacht verslapt iets bij Below the Mausoleum, maar keert weer terug bij de titeltrack. Multitudes of Terror begint wat onheilspellend, maar krijgt al gauw een heerlijke gitaarsolo aan het begin (zoals de band Savatage het zou invullen). Verder kent dit nummer een paar erg gave gitaarriffs. Een plaat afsluiten kunnen de heren ook prima en dat bewijzen zij opnieuw met The Court of Caligula. Headbangen, meezingen bij het refrein, vuisten in de lucht op meerdere momenten: het heeft het allemaal.

Weer een bijzondere plaat van Vulture, dat staat buiten kijf! Het kostte wat meer moeite om er in te komen (het album had een aantal luisterbeurten nodig), maar het moge duidelijk zijn dat de stijl en de aanpak nu nóg meer verfijnd is. Überhaupt het idee dat een gloednieuwe plaat zo ‘oud’ kan klinken is gewoon ontzettend gaaf. Dat gezegd hebbende is Dealin’ Death niet gelijk vanaf de eerste minuut raak en derhalve scoor ik deze wat lager dan zijn voorganger. Maar geef het een kans, want het is een groeiplaat en uiteindelijk is het zeker de moeite waard.

Score:

78/100

Label:

Metal Blade Records, 2021

Tracklisting:

  1. Danger Is Imminent
  2. Malicious Souls
  3. Count Your Blessings
  4. Gorgon
  5. Star-Crossed City
  6. Flee the Phantom
  7. Below the Mausoleum
  8. Dealin’ Death
  9. Multitudes of Terror
  10. The Court of Caligula

Line-up:

  • L. Steeler – Zang
  • M. Outlaw – Gitaar
  • S. Castevet – Gitaar
  • A. Axetinctör – Basgitaar
  • G. Deceiver – Drums

Links: